Salmi 102

LA SACRA BIBBIA	Biblia Tysiąclecia
1 Preghiera di un afflitto che langue ed effonde davanti al Signore il suo lamento.	1 Modlitwa trapionego, który znękany wypowiada przed Panem swą udrękę.
2 Signore, ascolta la mia preghiera; giunga a te il mio grido.	2 Panie, słuchaj modlitwy mojej, a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie!
3 Non tener nascosto da me il tuo volto, quando l'angoscia mi stringe. Protendi verso di me il tuo orecchio; quando t'invoco, non tardare a rispondermi.	3 Nie kryj przede mną swego oblicza w dniu utrapienia mojego! Nakłoń ku mnie Twego ucha: w dniu, w którym Cię wołam, szybko mnie wysłuchaj!
4 Sì, si dileguano come fumo i miei giorni; ardono come brace le mie ossa.	4 Dni bowiem moje jak dym znikają, a kości moje płoną jak w ogniu.
5 E' stato colpito il mio cuore e s'è inaridito come erba; trascuro di prendere perfino il cibo.	5 Moje serce wysycha spalone jak trawa, zapominam nawet o spożyciu chleba.
6 A causa del mio gemere la mia pelle s'è attaccata alle ossa.	6 Od głosu mojego jęku moje kości przywarły do skóry.
7 Sono diventato come un pellicano del deserto, sono simile a un gufo fra le macerie.	7 Jestem podobny do kawki na pustyni, stałem się jak sowa w ruinach.
8 Nel continuo vegliare sono diventato come un passero, tutto solo sul tetto.	8 Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.
9 M'insultano tutti i giorni i miei nemici, sono furenti contro di me; imprecano sul mio nome.	9 Każdego dnia znieważają mnie moi wrogowie, srożąc się na mnie przeklinają moim imieniem.
10 Mi nutro di cenere come di pane, mescolo lacrime alle mie bevande.	10 Albowiem jak chleb jadam popiół i z płaczem mieszam mój napój,
11 Sì, per la tua ira e il tuo sdegno mi hai preso e mi hai gettato lontano.	11 na skutek oburzenia Twego i zapalczywości, boś Ty mnie podniósł i obalił.
12 I miei giorni sono come ombra che s'allunga, mentre come erba mi sento inaridire.	12 Dni moje są podobne do wydłużonego cienia, a ja usycham jak trawa.
13 Ma tu, Signore, rimani per sempre, il tuo ricordo, di generazione in generazione.	13 Ty zaś, o Panie, na wieki zasiadasz na tronie, a imię Twoje [trwa] przez wszystkie pokolenia.
14 Tu sorgerai e avrai pietà di Sion; poiché è tempo di usarle misericordia, è giunta l'ora.	14 Powstaniesz i okażesz litość Syjonowi, bo czas już, byś się nad nim zmiłował, "bo nadeszła godzina".
15 Sì, sono care ai tuoi servi le sue pietre; essi sentono pietà per le sue rovine.	15 Twoi bowiem słudzy miłują jego kamienie i użalają się nad jego gruzami.
16 Le genti temeranno il nome del Signore; la tua gloria, tutti i re della terra.	16 Narody będą się bały imienia Pańskiego, i wszyscy królowie ziemi - Twej chwały,
17 Sì, il Signore ha ricostruito Sion ed è apparso nella sua gloria.	17 bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swej chwale,
18 Egli ha esaudito la preghiera dei derelitti, non ha disprezzato la loro implorazione.	18 przychyli się ku modlitwie opuszczonych i nie odrzuci ich modłów.
19 Questo venga scritto per la generazione futura, e un popolo rigenerato dia lode al Signore.	19 Należy to spisać dla pokolenia, co przyjdzie, a lud, który zostanie stworzony, niech wychwala Pana!
20 Sì, il Signore ha guardato dall'alto del suo santuario, dal cielo ha mirato la terra,	20 Bo Pan wejrzał z wysokiego przybytku swojego, popatrzył z nieba na ziemię,
21 per ascoltare il gemito del prigioniero, per liberare i votati alla morte,	21 aby usłyszeć jęki pojmanych, aby skazanych na śmierć uwolnić,
22 e così annunzino in Sion il nome del Signore, e la sua lode in Gerusalemme,	22 by imię Pańskie głoszono na Syjonie i Jego chwałę w Jeruzalem,
23 quando insieme si raduneranno i popoli e i regni per servire il Signore.	23 kiedy zgromadzą się razem narody i królestwa, by służyć Panu.
24 E' stato abbattuto per via il mio vigore; sono stati accorciati i miei giorni.	24 Siła moja w drodze ustała, dni moje uległy skróceniu.
25 Io dico: "Mio Dio, non mi rapire alla metà dei miei giorni. I tuoi anni si protraggono per generazione e generazione.	25 Mówię: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni: Twoje lata trwają poprzez wszystkie pokolenia.
26 All'inizio tu fondasti la terra e opera delle tue mani furono i cieli.	26 Ty niegdyś założyłeś ziemię i niebo jest dziełem rąk Twoich.
27 Essi periranno, ma tu rimarrai; tutti loro si logoreranno come una veste, come un abito tu li muterai ed essi saranno mutati.	27 Przeminą one, Ty zaś pozostaniesz. I całe one jak szata się zestarzeją: Ty zmieniasz je jak odzienie i ulegają zmianie,
28 Ma tu sei sempre lo stesso e i tuoi anni non verranno mai meno.	28 Ty zaś jesteś zawsze ten sam i lata Twoje nie mają końca.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora e la loro progenie sarà salda davanti a te".	29 Synowie Twoich sług będą mogli osiąść na stałe i potomstwo ich będzie trwało wobec Ciebie.