Ecclesiasticus 5

NOVA VULGATA	LXX
1 Ne innitaris possessionibus tuis et ne dixeris: “ Est mihi sufficiens vita ”.	1 μη επεχε επι τοις χρημασιν σου και μη ειπης αυταρκη μοι εστιν
2 Ne sequaris fortitudinem tuam, ut ambules in concupiscentiis cordis tui,	2 μη εξακολουθει τη ψυχη σου και τη ισχυι σου πορευεσθαι εν επιθυμιαις καρδιας σου
3 et ne dixeris: “ Quis praevalebit in me? ” aut “ Quis me subiciet propter facta mea? ”. Deus enim vindicans vindicabit.	3 και μη ειπης τις με δυναστευσει ο γαρ κυριος εκδικων εκδικησει
4 Ne dixeris: “ Peccavi, et quid mihi accidit triste? ”. Altissimus enim est patiens redditor.	4 μη ειπης ημαρτον και τι μοι εγενετο ο γαρ κυριος εστιν μακροθυμος
5 De propitiato peccato noli esse sine metu neque adicias peccatum super peccatum	5 περι εξιλασμου μη αφοβος γινου προσθειναι αμαρτιαν εφ' αμαρτιαις
6 et ne dicas: “ Miseratio Domini magna est, multitudinis peccatorum meorum miserebitur ”;	6 και μη ειπης ο οικτιρμος αυτου πολυς το πληθος των αμαρτιων μου εξιλασεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω και επι αμαρτωλους καταπαυσει ο θυμος αυτου
7 misericordia enim et ira ab illo cito proximant, et super peccatores requiescit ira illius.	7 μη αναμενε επιστρεψαι προς κυριον και μη υπερβαλλου ημεραν εξ ημερας εξαπινα γαρ εξελευσεται οργη κυριου και εν καιρω εκδικησεως εξολη
8 Non tardes converti ad Dominum et ne differas de die in diem.	8 μη επεχε επι χρημασιν αδικοις ουδεν γαρ ωφελησει σε εν ημερα επαγωγης
9 Subito enim veniet ira illius, et in tempore vindictae abripieris.	9 μη λικμα εν παντι ανεμω και μη πορευου εν παση ατραπω ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος
10 Ne innitaris divitiis iniustis, nihil enim proderunt in die calamitatis.	10 ισθι εστηριγμενος εν συνεσει σου και εις εστω σου ο λογος
11 Non ventiles in omnem ventum et non eas in omnem viam; sic enim omnis peccator probatur in duplici lingua.	11 γινου ταχυς εν ακροασει σου και εν μακροθυμια φθεγγου αποκρισιν
12 Esto firmus in sensu tuo et in veritate sensus tui et scientia; et prosequatur te verbum pacis et iustitiae.	12 ει εστιν σοι συνεσις αποκριθητι τω πλησιον ει δε μη η χειρ σου εστω επι τω στοματι σου
13 Esto velox ad audiendum verbum, ut intellegas et cum tarditate proferas responsum.	13 δοξα και ατιμια εν λαλια και γλωσσα ανθρωπου πτωσις αυτω
14 Si est tibi intellectus, responde proximo; sin autem, sit manus tua super os tuum, ne capiaris in verbo indisciplinato et confundaris.	14 μη κληθης ψιθυρος και τη γλωσση σου μη ενεδρευε επι γαρ τω κλεπτη εστιν αισχυνη και καταγνωσις πονηρα επι διγλωσσου
15 Honor et ignominia in sermone; lingua vero homini subversio est ipsius.	15 εν μεγαλω και εν μικρω μη αγνοει και αντι φιλου μη γινου εχθρος ονομα γαρ πονηρον αισχυνην και ονειδος κληρονομησει ουτως ο αμαρτωλος ο διγλωσσος
16 Non appelleris susurro, et lingua tua ne calumnieris.
17 Super furem enim est confusio, et denotatio pessima super bilinguem, susurratori autem odium et inimicitia et contumelia.