Livre des Psaumes 73

JERUSALEM	LXX
	1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου
2 Un peu plus, mon pied bronchait, un rien, et mes pas glissaient,	2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω
3 envieux que j'étais des arrogants en voyant le bien-être des impies.	3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου
4 Pour eux, point de tourments, rien n'entame leur riche prestance;	4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν
5 de la peine des hommes ils sont absents, avec Adam ils ne sont point frappés.	5 ως εις την εισοδον υπερανω
6 C'est pourquoi l'orgueil est leur collier, la violence, le vêtement qui les couvre;	6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην
7 la malice leur sort de la graisse, l'artifice leur déborde du coeur.	7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου
8 Ils ricanent, ils prônent le mal, hautement ils prônent la force;	8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης
9 leur bouche s'arroge le ciel et leur langue va bon train sur la terre.	9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι
10 C'est pourquoi mon peuple va vers eux: des eaux d'abondance leur adviennent.	10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος
11 Ils disent: "Comment Dieu saurait-il? Chez le Très-Haut y a-t-il connaissance?"	11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος
12 Voyez-le: ce sont des impies, et, tranquilles toujours, ils entassent!	12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης
13 Mais enfin pourquoi aurais-je gardé un coeur pur, lavant mes mains en l'innocence?	13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος
14 Quand j'étais frappé tout le jour, et j'avais mon châtiment chaque matin,	14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν
15 si j'avais dit: "Je vais parler comme eux", j'aurais trahi la race de tes fils.	15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ
16 Alors j'ai réfléchi pour comprendre: quelle peine c'était à mes yeux!	16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον
17 jusqu'au jour où j'entrai aux sanctuaires divins, où je pénétrai leur destin.	17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα
18 Mais enfin, tu en as fait des choses trompeuses, tu les fais tomber dans le chaos.	18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου
19 Ah! que soudain ils font horreur, disparus, achevés par l'épouvante!	19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος
20 Comme un songe au réveil, Seigneur, en t'éveillant, tu méprises leur image.	20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων
21 Alors que s'aigrissait mon coeur et que j'avais les reins percés,	21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου
22 moi, stupide, je ne comprenais pas, j'étais une brute près de toi.	22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν
23 Et moi, qui restais près de toi, tu m'as saisi par ma main droite;	23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε
24 par ton conseil tu me conduiras, et derrière la gloire tu m'attireras.
25 Qui donc aurais-je dans le ciel? Avec toi, je suis sans désir sur la terre.
26 Et ma chair et mon coeur sont consumés: roc de mon coeur, ma part, Dieu à jamais!
27 Voici: qui s'éloigne de toi périra, tu extirpes ceux qui te sont adultères.
28 Pour moi, approcher Dieu est mon bien, j'ai placé dans le Seigneur mon refuge, afin de racontertoutes tes oeuvres.