ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 5

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου?	1 Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiæ meæ inclina aurem tuam :
2 δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.	2 ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent. Ne attendas fallaciæ mulieris ;
3 Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου?	3 favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur ejus :
4 το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.	4 novissima autem illius amara quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps.
5 Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον? τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.	5 Pedes ejus descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius penetrant.
6 δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.	6 Per semitam vitæ non ambulant ; vagi sunt gressus ejus et investigabiles.
7 Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.	7 Nunc ergo fili mi, audi me, et ne recedas a verbis oris mei.
8 Απομακρυνον την οδον σου απ' αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,	8 Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus ejus.
9 δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας?	9 Ne des alienis honorem tuum, et annos tuos crudeli :
10 δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,	10 ne forte impleantur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
11 και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,	11 et gemas in novissimis, quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum, et dicas :
12 και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,	12 Cur detestatus sum disciplinam, et increpationibus non acquievit cor meum,
13 και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.	13 nec audivi vocem docentium me, et magistris non inclinavi aurem meam ?
14 Παρ' ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.	14 pene fui in omni malo, in medio ecclesiæ et synagogæ.
15 Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου?	15 Bibe aquam de cisterna tua, et fluenta putei tui ;
16 Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας?	16 deriventur fontes tui foras, et in plateis aquas tuas divide.
17 σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου?	17 Habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
18 η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη? και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.	18 Sit vena tua benedicta, et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ.
19 Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη? ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω? ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.	19 Cerva carissima, et gratissimus hinnulus : ubera ejus inebrient te in omni tempore ; in amore ejus delectare jugiter.
20 Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;	20 Quare seduceris, fili mi, ab aliena, et foveris in sinu alterius ?
21 Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.	21 Respicit Dominus vias hominis, et omnes gressus ejus considerat.
22 Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.	22 Iniquitates suas capiunt impium, et funibus peccatorum suorum constringitur.
23 Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.	23 Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.