1 Μη ζηλευε τους κακους ανθρωπους, μηδε επιθυμει να ησαι μετ' αυτων? | 1 Ne porte pas envie aux méchants, ne souhaite pas leur compagnie,
|
2 διοτι η καρδια αυτων μελετα καταδυναστευσιν, και τα χειλη αυτων λαλουσι κακουργιας. | 2 car leur coeur ne songe qu'à la violence, leurs lèvres n'expriment que malheur.
|
3 Δια της σοφιας οικοδομειται οικος και δια της συνεσεως στερεονεται. | 3 C'est par la sagesse qu'on bâtit une maison, par l'intelligence qu'on l'affermit;
|
4 Και δια της γνωσεως τα ταμεια θελουσι γεμισθη απο παντος πολυτιμου και ευφροσυνου πλουτου. | 4 par le savoir on emplit ses greniers de tous les biens précieux et désirables.
|
5 Ο σοφος ανθρωπος ισχυει, και ο ανθρωπος ο φρονιμος αυξανει δυναμιν. | 5 Un homme sage est plein de force, l'homme de science affermit sa vigueur;
|
6 Διοτι δια σοφων βουλων θελεις καμει τον πολεμον σου? εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια. | 6 car c'est par des calculs que tu feras la guerre, et le succès tient au grand nombre des conseillers.
|
7 Η σοφια ειναι παραπολυ υψηλη δια τον αφρονα? δεν θελει ανοιξει το στομα αυτου εν τη πυλη. | 7 Pour le fou, la sagesse est une forteresse inaccessible: à la porte de la ville, il n'ouvre pas labouche.
|
8 Οστις μελετα να πραξη κακον, θελει ονομασθη ανηρ κακεντρεχης. | 8 Qui songe à mal faire, on l'appelle un maître en astuce.
|
9 Η μελετη της αφροσυνης ειναι αμαρτια? και ο χλευαστης βδελυγμα εις τους ανθρωπους. | 9 La folie ne rêve que péché, le railleur est honni des hommes.
|
10 Εαν μικροψυχησης εν τη ημερα της συμφορας, μικρα ειναι η δυναμις σου. | 10 Si tu te laisses abattre au jour mauvais, ta vigueur est peu de chose.
|
11 Ελευθερονε τους συρομενους εις θανατον, και μη αποσυρου απο των οντων εις ακμην σφαγης. | 11 Délivre ceux qu'on envoie à la mort, ceux qu'on traîne au supplice, puisses-tu les sauver!
|
12 Εαν ειπης, Ιδου, ημεις δεν εξευρομεν τουτο? δεν γνωριζει ο σταθμιζων τας καρδιας; και ο φυλαττων την ψυχην σου και αποδιδων εις εκαστον κατα τα εργα αυτου, δεν εξευρει; | 12 Diras-tu: "Voilà! nous ne savions pas?" Celui qui pèse les coeurs ne comprend-il pas? Alorsqu'il sait, lui qui a façonné ton âme; c'est lui qui rendra à l'homme selon son oeuvre.
|
13 Υιε μου, φαγε μελι, διοτι ειναι καλον? και κηρηθραν, διοτι ειναι γλυκεια επι του ουρανισκον σου? | 13 Mange du miel, mon fils, car c'est bon, un rayon de miel est doux à ton palais.
|
14 Τοιαυτη θελει εισθαι εις την ψυχην σου η γνωσις της σοφιας? οταν ευρης αυτην, τοτε θελεις λαβει αμοιβην, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη. | 14 Ainsi sera, sache-le, la sagesse pour ton âme. Si tu la trouves, il y aura un avenir et tonespérance ne sera pas anéantie.
|
15 Μη στηνε παγιδα, ω ανομε, κατα της κατοικιας του δικαιου? μη ταραξης τον τοπον της αναπαυσεως αυτου? | 15 Ne t'embusque pas, méchant, près de la demeure du juste, ne dévaste pas son habitation.
|
16 διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται? αλλ' οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον. | 16 Car le juste tombe sept fois et se relève, mais les méchants trébuchent dans l'adversité.
|
17 Εις την πτωσιν του εχθρου σου μη χαρης? και εις το ολισθημα αυτου ας μη ευφραινεται η καρδια σου? | 17 Si ton ennemi tombe, ne te réjouis pas, que ton coeur n'exulte pas de ce qu'il trébuche,
|
18 Μηποτε ο Κυριος ιδη και φανη τουτο κακον εις τους οφθαλμους αυτου και μεταστρεψη τον θυμον αυτου απ' αυτου. | 18 de peur que, voyant cela, Yahvé ne soit mécontent et qu'il ne détourne de lui sa colère.
|
19 Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων? μη ζηλευε τους ασεβεις? | 19 Ne t'échauffe pas au sujet des méchants, ne jalouse pas les impies.
|
20 διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος? ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη. | 20 Car pour le méchant, il n'est pas d'avenir: la lampe des impies s'éteint.
|
21 Υιε μου, φοβου τον Κυριον και τον βασιλεα? και μη εχε συγκοινωνιαν μετα στασιαστων? | 21 Crains Yahvé, mon fils, et le roi; ne te lie pas avec les novateurs:
|
22 διοτι η συμφορα αυτων θελει επελθει εξαιφνης? και τις γνωριζει αμφοτερων τας τιμωριας; | 22 car tout soudain surgira leur malheur, et la ruine de l'un et de l'autre, qui la connaît?
|
23 Ταυτα προσετι ειναι δια τους σοφους. Η προσωποληψια εν τη κρισει δεν ειναι καλον. | 23 Ceci est encore des sages: avoir égard aux personnes dans les jugements n'est pas bien.
|
24 Τον λεγοντα προς τον ασεβη, Εισαι δικαιος, τουτον οι λαοι θελουσι καταρασθη και τα εθνη θελουσι βδελυττεσθαι? | 24 Quiconque dit au méchant: "Tu es juste", les peuples le maudissent, les nations le honnissent;
|
25 αλλ' εις τους ελεγχοντας αυτον θελει εισθαι χαρις, και ευλογια αγαθων θελει ελθει επ' αυτους. | 25 mais ceux qui punissent s'en trouvent bien, sur eux viendra une heureuse bénédiction.
|
26 Οστις αποκρινεται λογους ορθους, ειναι ως ο φιλων τα χειλη. | 26 Il met un baiser sur les lèvres, celui qui répond franchement.
|
27 Διαταττε το εργον σου εξω και προετοιμαζε αυτο εις σεαυτον εν τω αγρω? και επειτα οικοδομησον τον οικον σου. | 27 Organise au-dehors ta besogne et prépare-la aux champs; ensuite, tu bâtiras ta maison.
|
28 Μη ησο μαρτυς αδικος κατα του πλησιον σου, μηδε απατα δια των χειλεων σου. | 28 Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain, ne trompe pas par tes lèvres.
|
29 Μη ειπης, Καθως εκαμεν εις εμε, ουτω θελω καμει εις αυτον? θελω αποδωσει εις τον ανθρωπον κατα το εργον αυτου. | 29 Ne dis pas: "Comme il m'a fait, je lui ferai! à chacun je rendrai selon son oeuvre!"
|
30 Διεβαινον δια του αγρου του οκνηρου και δια του αμπελωνος του ανθρωπου του ενδεους φρενων? | 30 Près du champ du paresseux j'ai passé, près de la vigne de l'homme court de sens.
|
31 και ιδου, πανταχου ειχον βλαστησει ακανθαι? κνιδαι ειχον σκεπασει το προσωπον αυτου, και το λιθοφραγμα αυτου ητο κατακεκρημνισμενον. | 31 Or voici: tout était monté en orties, le chardon en couvrait la surface, le mur de pierres étaitécroulé.
|
32 Τοτε εγω θεωρησας εσυλλογισθην εν τη καρδια μου? ειδον, και ελαβον διδασκαλιαν. | 32 Ayant vu, je réfléchis, ayant regardé, je tirai cette leçon:
|
33 Ολιγος υπνος, ολιγος νυσταγμος, ολιγη συμπλοκη των χειρων εις τον υπνον? | 33 "Un peu dormir, un peu s'assoupir, un peu croiser les bras en s'allongeant,
|
34 επειτα η πτωχεια σου ερχεται ως ταχυδρομος, και η ενδεια σου ως ανηρ ενοπλος. | 34 et, tel un rôdeur, viendra l'indigence et la disette, comme un mendiant!"
|