ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 24

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Μη ζηλευε τους κακους ανθρωπους, μηδε επιθυμει να ησαι μετ' αυτων?	1 Seek not to be like evil men, neither desire to be with them:
2 διοτι η καρδια αυτων μελετα καταδυναστευσιν, και τα χειλη αυτων λαλουσι κακουργιας.	2 Because their mind studieth robberies, and their lips speak deceits.
3 Δια της σοφιας οικοδομειται οικος και δια της συνεσεως στερεονεται.	3 By wisdom the house shall be built, and by prudence it shall be strengthened.
4 Και δια της γνωσεως τα ταμεια θελουσι γεμισθη απο παντος πολυτιμου και ευφροσυνου πλουτου.	4 By instruction the storerooms shall be filled with all precious and most beautiful wealth.
5 Ο σοφος ανθρωπος ισχυει, και ο ανθρωπος ο φρονιμος αυξανει δυναμιν.	5 A wise man is strong: and a knowing man, stout and valiant.
6 Διοτι δια σοφων βουλων θελεις καμει τον πολεμον σου? εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.	6 Because war is managed by due ordering: and there shall be safety where there are many counsels.
7 Η σοφια ειναι παραπολυ υψηλη δια τον αφρονα? δεν θελει ανοιξει το στομα αυτου εν τη πυλη.	7 Wisdom is too high for a fool, in the gate he shall not open his mouth.
8 Οστις μελετα να πραξη κακον, θελει ονομασθη ανηρ κακεντρεχης.	8 He that deviseth to do evils, shall be called a fool.
9 Η μελετη της αφροσυνης ειναι αμαρτια? και ο χλευαστης βδελυγμα εις τους ανθρωπους.	9 The thought of a fool is sin: and the detracter is the abomination of men.
10 Εαν μικροψυχησης εν τη ημερα της συμφορας, μικρα ειναι η δυναμις σου.	10 If thou lose hope being weary in the day of distress, thy strength shall be diminished.
11 Ελευθερονε τους συρομενους εις θανατον, και μη αποσυρου απο των οντων εις ακμην σφαγης.	11 Deliver them that are led to death: and those that are drawn to death forbear not to deliver.
12 Εαν ειπης, Ιδου, ημεις δεν εξευρομεν τουτο? δεν γνωριζει ο σταθμιζων τας καρδιας; και ο φυλαττων την ψυχην σου και αποδιδων εις εκαστον κατα τα εργα αυτου, δεν εξευρει;	12 If thou say: I have not strength enough: he that seeth into the heart, he understandeth, and nothing deceiveth the keeper of thy soul, end he shall render to a man according to his works.
13 Υιε μου, φαγε μελι, διοτι ειναι καλον? και κηρηθραν, διοτι ειναι γλυκεια επι του ουρανισκον σου?	13 Fat honey, my son, because it is good, and the honeycomb most sweet to thy throat:
14 Τοιαυτη θελει εισθαι εις την ψυχην σου η γνωσις της σοφιας? οταν ευρης αυτην, τοτε θελεις λαβει αμοιβην, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.	14 So also is the doctrine of wisdom to thy soul: which when thou hast found, thou shalt have hope in the end, and thy hope shall not perish.
15 Μη στηνε παγιδα, ω ανομε, κατα της κατοικιας του δικαιου? μη ταραξης τον τοπον της αναπαυσεως αυτου?	15 Lie not in wait, nor seek after wickedness in the house of the just, nor spoil his rest.
16 διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται? αλλ' οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον.	16 For a just mall shall fall seven times and shall rise again: but the wicked shall fall down into evil.
17 Εις την πτωσιν του εχθρου σου μη χαρης? και εις το ολισθημα αυτου ας μη ευφραινεται η καρδια σου?	17 When thy enemy shall fall, be not glad, and in his ruin let not thy heart rejoice:
18 Μηποτε ο Κυριος ιδη και φανη τουτο κακον εις τους οφθαλμους αυτου και μεταστρεψη τον θυμον αυτου απ' αυτου.	18 Lest the Lord see, and it displease him, and he turn away his wrath from him.
19 Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων? μη ζηλευε τους ασεβεις?	19 Contend not with the wicked, nor seek to be like the ungodly:
20 διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος? ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.	20 For evil men have no hope of things to come, and the lamp of the wicked shall be put out.
21 Υιε μου, φοβου τον Κυριον και τον βασιλεα? και μη εχε συγκοινωνιαν μετα στασιαστων?	21 My son, fear the Lord and the king: and have nothing to do with detracters.
22 διοτι η συμφορα αυτων θελει επελθει εξαιφνης? και τις γνωριζει αμφοτερων τας τιμωριας;	22 For their destruction shall rise suddenly: and who knoweth the ruin of both?
23 Ταυτα προσετι ειναι δια τους σοφους. Η προσωποληψια εν τη κρισει δεν ειναι καλον.	23 These things also to the wise: It is not good to have respect to persons in judgment.
24 Τον λεγοντα προς τον ασεβη, Εισαι δικαιος, τουτον οι λαοι θελουσι καταρασθη και τα εθνη θελουσι βδελυττεσθαι?	24 They that say to the wicked man: Thou art just: shall be cursed by the people, and the tribes shall abhor them.
25 αλλ' εις τους ελεγχοντας αυτον θελει εισθαι χαρις, και ευλογια αγαθων θελει ελθει επ' αυτους.	25 They that rebuke him, shall be praised: and a blessing shall come upon them.
26 Οστις αποκρινεται λογους ορθους, ειναι ως ο φιλων τα χειλη.	26 He shall kiss the lips, who answereth right words.
27 Διαταττε το εργον σου εξω και προετοιμαζε αυτο εις σεαυτον εν τω αγρω? και επειτα οικοδομησον τον οικον σου.	27 Prepare thy work without, and diligently till thy ground: that afterward thou mayst build thy house.
28 Μη ησο μαρτυς αδικος κατα του πλησιον σου, μηδε απατα δια των χειλεων σου.	28 Be not witness without cause against thy neighbour: and deceive not any man with thy lips.
29 Μη ειπης, Καθως εκαμεν εις εμε, ουτω θελω καμει εις αυτον? θελω αποδωσει εις τον ανθρωπον κατα το εργον αυτου.	29 Say not: I will do to him as he hath done to me: I will render to every one according to his work.
30 Διεβαινον δια του αγρου του οκνηρου και δια του αμπελωνος του ανθρωπου του ενδεους φρενων?	30 I passed by the field of the slothful man, and by the vineyard of the foolish man:
31 και ιδου, πανταχου ειχον βλαστησει ακανθαι? κνιδαι ειχον σκεπασει το προσωπον αυτου, και το λιθοφραγμα αυτου ητο κατακεκρημνισμενον.	31 And behold it was all filled with nettles, and thorns had covered the face thereof, and the stone wall was broken down.
32 Τοτε εγω θεωρησας εσυλλογισθην εν τη καρδια μου? ειδον, και ελαβον διδασκαλιαν.	32 Which when I had seen, I laid it up in my heart, and by the example I received instruction.
33 Ολιγος υπνος, ολιγος νυσταγμος, ολιγη συμπλοκη των χειρων εις τον υπνον?	33 Thou wilt sleep a little, said I, thou wilt slumber a little, thou wilt fold thy hands a little to rest:
34 επειτα η πτωχεια σου ερχεται ως ταχυδρομος, και η ενδεια σου ως ανηρ ενοπλος.	34 And poverty shall come to thee as a runner, and beggary as an armed man.