1 Ο ιδιογνωμων ζητει κατα την επιθυμιαν αυτου και εναντιονεται εις παν ο, τι ειναι ορθον. | 1 - Chi vuole allontanarsi dall'amico cerca pretesti, ma resterà poi per sempre col biasimo. |
2 Ο αφρων δεν ηδυνεται εις την συνεσιν, αλλ' εις ο, τι φανταζεται η καρδια αυτου. | 2 Lo stolto non accoglie parole di prudenza a meno che tu gli parli secondo quello che volge in cuor suo. |
3 Οταν ερχηται ο ασεβης, ερχεται και η καταφρονησις? και μετα του ονειδους, η ατιμια. | 3 L'empio quand'è giunto nel fondo dei peccati disprezza; ma lo seguono l'ignominia e l'obbrobrio. |
4 Οι λογοι του στοματος του ανθρωπου ειναι υδατα βαθεα? και η πηγη της σοφιας, χειμαρρος αναπηδων. | 4 Acqua profonda son le parole dalla bocca dell'uomo, e il fonte della sapienza è un torrente che inonda. |
5 Δεν ειναι καλον να προσωποληπτη τις τον ασεβη, δια να ανατρεπη το δικαιον εν τη κρισει. | 5 Non è bene portar rispetto al malvagioper far torto alla verità della giustizia. |
6 Τα χειλη του αφρονος εμβαινουσιν εις εριδας, και το στομα αυτου προσκαλει ραπισματα. | 6 Le labbra dello stolto s'intromettono nelle contese e la sua bocca provoca le risse. |
7 Το στομα του αφρονος ειναι ο αφανισμος αυτου, και τα χειλη αυτου παγις εις την ψυχην αυτου. | 7 La bocca dello stolto è una sciagura per lui e le sue labbra la rovina dell'anima sua. |
8 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως και καταβαινουσιν εως των ενδομυχων της κοιλιας. | 8 Le parole d'una lingua doppia sembrano la cosa più lieve, ma esse penetrano fin nelle intime viscere. Il timore abbatte il pigro e le anime degli uomini molli soffriranno la fame. |
9 Ο οκνηρος εις το εργον αυτου ειναι βεβαιως αδελφος του ασωτου. | 9 Chi è molle e fiacco nel suo lavoro è fratello del dissipatore delle sue fatiche. |
10 Το ονομα του Κυριου ειναι πυργος οχυρος? ο δικαιος, καταφευγων εις αυτον, ειναι εν ασφαλεια. | 10 Una torre fortissima è il nome del Signore; vi accorre il giusto e sarà sollevato. |
11 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις, και φανταζεται αυτα ως υψηλον τειχος. | 11 La fortuna del ricco è la sua città forte e come un fermo baluardo che lo circonda. |
12 Προ του αφανισμου υψονεται η καρδια του ανθρωπου? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης. | 12 Prima di essere abbassato, si esalta il cuor umano e prima d'essere glorificato si umilia. |
13 Το να αποκρινηται τις πριν ακουση, ειναι εις αυτον αφροσυνη και ονειδος. | 13 Chi risponde prima d'aver ascoltatosi mostra sciocco e degno di biasimo. |
14 Το πνευμα του ανθρωπου θελει υποστηριζει την αδυναμιαν αυτου? αλλα το κατατεθλιμμενον πνευμα τις δυναται να υποφερη; | 14 Lo spirito dell'uomo lo sostiene nella sua infermità, ma uno spirito irritabile in chi avrà sostegno? |
15 Η καρδια του φρονιμου αποκτα συνεσιν? και το ωτιον των σοφων ζητει γνωσιν. | 15 Il cuore prudente acquisterà la scienza - e anche: l'orecchio dei sapienti cerca la dottrina. |
16 Το δωρον του ανθρωπου ανοιγει τοπον εις αυτον, και φερει αυτον εμπροσθεν των μεγαλων. | 16 Il dono dell'uomo gli spalanca la via e gli fa largo davanti ai principi. |
17 Ο πρωτολογων εν τη κρισει αυτου φαινεται δικαιος? αλλ' ο αντιδικος αυτου ερχεται και εξελεγχει αυτον. | 17 Il giusto è il primo ad accusar se stesso, venga pure il suo amico e gli faccia la requisitoria. |
18 Ο κληρος παυει τας αντιλογιας και αποφασιζει μεταξυ των δυνατων. | 18 La sorte acqueta le contese, e decide anche tra i potenti. |
19 Αδελφος δυσαρεστηθεις υποτασσεται δυσκολωτερα παρα οχυρα πολις? αι δε διαφοραι αυτων ειναι ως μοχλοι φρουριου. | 19 Un fratello aiutato da un fratello è come una città fortificata; e le liti, come le sbarre dei castelli. |
20 Εκ των καρπων του στοματος του ανθρωπου θελει χορτασθη η κοιλια αυτου? απο του προιοντος των χειλεων αυτου θελει εμπλησθη. | 20 Del frutto della sua bocca l'uomo sazierà il suo ventre, ed i proventi delle sue labbra lo sfameranno. |
21 Θανατος και ζωη ειναι εις την χειρα της γλωσσης? και οι αγαπωντες αυτην θελουσι φαγει τους καρπους αυτης. | 21 La morte e la vita in poter della lingua; quelli che l'amano ne gusteranno i frutti. |
22 Οστις ευρηκε γυναικα, ευρηκεν αγαθον και απηλαυσε χαριν παρα Κυριου. | 22 Chi ha trovato una buona moglie ha trovato una fortuna e avrà ottenuto dal Signore una fonte di giocondità. Chi scaccia una buona moglie, scaccia la fortuna; chi tiene un'adultera è stolto ed empio. |
23 Ο πενης λαλει μετα ικεσιων? αλλ' ο πλουσιος αποκρινεται μετα σκληροτητος. | 23 Il povero supplicando parleràe il ricco risponderà arrogantemente. |
24 Ο ανθρωπος ο εχων φιλους πρεπει να φερηται φιλικως? και υπαρχει φιλος στενωτερος αδελφου. | 24 L'uomo amabile e socievole, sarà amico più affezionato d'un fratello. |