1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται? | 1 L'ariento ha li principii delle sue vene; ed è lo luogo suo all' oro, nel quale si fa. |
2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας. | 2 Lo ferro della terra è tolto; e la pietra, soluta per caldo, in rame si converte. |
3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου. | 3 Lo tempo pose alle tenebre; e la fine di tutte le cose elli considera (in veritade), la pietra della scuritade e l'ombra della morte. |
4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων. | 4 Dividerà il torrente dal popolo peregrinante coloro de' quali s'è dimenticato lo piede dello abbisognante, e li uomini senza via. |
5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος? | 5 La terra, della quale nasceva il pane nello suo luogo, con fuoco è sovversa. |
6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου. | 6 Il luogo di zaffiro le pietre sue, e li pezzi di quella è oro. |
7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην? | 7 Non seppe la via dell' uccello, nè non [la] riguardò l'occhio dell' avoltore. |
8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης. | 8 Non calcarono quella i figliuoli de' mercatanti, nè non passò per quella la lionessa. |
9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης. | 9 Alla pietra istese la sua mano; sovvertì dalle radici li monti. |
10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον. | 10 Nelle pietre li rivi fesse; e ogni cosa preziosa vide l'occhio suo. |
11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως. | 11 E in verità le cose profonde delli fiumi ragguarda, e le cose nascose produce nella luce. |
12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως; | 12 Ma la sapienza dov'è trovata? o chi è lo luogo della intelligenza? |
13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων. | 13 Non sa l'uomo lo prezzo suo, nè non è trovato nella terra delli suavemente viventi. · |
14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου. | 14 L'abisso dice: non è in me, e lo mare favella: non è meco. |
15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης. | 15 Non si darà l' oro ottimo per quella, nè non sarà appiccato l'ariento nella commutazione sua. |
16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον. | 16 Non sarae assomigliato alli tinti colori dell' India, nè alla pietra sardonica preziosissima, ovvero allo zaffiro. |
17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου. | 17 Non si agguaglierae a lei l'oro ovvero lo vetro; nè non saranno commutati per lei li vaselli dell' oro (eccelsi). |
18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων. | 18 E' soprastanti non si ricorderanno della comparazione sua; ma la sapienza si trae delle cose nascose. |
19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον. | 19 Non si agguaglierà a lei lo topazio di Etiopia, nè sarà accompagnata alle (belle) tinture mondissime. |
20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως; | 20 Donde verrà adunque (cioè) la sapienza (nascosta)? e quale è il luogo della intelligenza? |
21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου. | 21 È agli occhii di tutti i viventi ancora nascosa; ed è celata agli uccelli del cielo. |
22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης. | 22 E la perdizione e la morte dissono: noi abbiamo udito la sua fama. |
23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης. | 23 Iddio intende la via sua, ed elli conosce il luogo di quella. |
24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου, | 24 In verità li fini del mondo lui ragguarda; e guarda ogni cosa ch' è sotto il cielo. |
25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον. | 25 Chi fece lo carico a' venti, e dell' acque appiccò la misura; |
26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης, | 26 quando poneva alle piove la legge, e la via alla sonante tempesta; |
27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην. | 27 allotta vide quella, e (certo) narrò e apparecchiò e investigò. |
28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις. | 28 E disse all' uomo: ecco la paura del Signore, quella è la sapienza, e partirsi dal male è intelligenza. |