Psalms 141

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Unto the end, a psalm for David.	1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, προς σε εκραξα? σπευσον προς εμε? ακροασθητι της φωνης μου, οταν κραζω προς σε.
2 Deliver me, O Lord, from the evil man: rescue me from the unjust man.	2 Ας κατευθυνθη ενωπιον σου η προσευχη μου ως θυμιαμα? η υψωσις των χειρων μου ας γεινη ως θυσια εσπερινη.
3 Who have devised iniquities in their hearts: all the day long they designed battles.	3 Βαλε, Κυριε, φυλακην εις το στομα μου? φυλαττε την θυραν των χειλεων μου.
4 They have sharpened their tongues like a serpent: the venom of saps is under their lips.	4 Μη εκκλινης την καρδιαν μου εις πραγμα πονηρον, ωστε να εκτελω πραξεις ασεβεις μετα ανθρωπων εργαζομενων ανομιαν? μηδε να φαγω απο των εκλεκτων αυτων φαγητων.
5 Keep me, O Lord, from the hand of the wicked: and from unjust men deliver me. Who have proposed to supplant my steps.	5 Ας με κτυπα ο δικαιος? τουτο θελει εισθαι ελεος? και ας με ελεγχη? τουτο θελει εισθαι μυρον εξαιρετον? δεν θελει βλαψει την κεφαλην μου? διοτι μαλιστα και θελω προσευχεσθαι υπερ αυτων εν ταις συμφοραις αυτων.
6 the proud have hidden a net for me. And they have stretched out cords for a snare: they have laid for me a stumblingblock by the wayside.	6 Οτε οι αρχηγοι αυτων περιηρχοντο εις τοπους πετρωδεις, ηκουσαν τα λογια μου, οτι ησαν γλυκεα.
7 I said to the Lord: Thou art my God: hear, O Lord, the voice of my supplication.	7 Τα οστα ημων διασκορπιζονται εν τω στοματι του ταφου, ως οταν τις κοπτη και σχιζη ξυλα επι την γην.
8 O Lord, Lord, the strength of my salvation: thou hast overshadowed my head in the day of battle.	8 Δια τουτο οι οφθαλμοι μου, Κυριε Θεε, ατενιζουσι προς σε? επι σε ηλπισα? μη καταστρεψης την ψυχην μου.
9 Give me not up, O Lord, from my desire to the wicked: they have plotted against me; do not thou forsake me, lest they should triumph.	9 Φυλαξον με απο της παγιδος, την οποιαν εστησαν δι' εμε, και απο των βροχων των εργαζομενων ανομιαν.
10 The head of them compassing me about: the labour of their lips shall overwhelm them.	10 Ας πεσωσιν ομου οι ασεβεις εις τα δικτυα αυτων, ενω εγω θελω περασει αβλαβης.
11 Burning coals shall fall upon them; thou wilt cast them down into the fire: in miseries they shall not be able to stand.
12 A man full of tongue shall not be established in the earth: evil shall catch the unjust man unto destruction.
13 I know that the Lord will do justice to the needy, and will revenge the poor.
14 But as for the just, they shall give glory to thy name: and the upright shall dwell with thy countenance.