1 Mon fils, retiens mes paroles, garde précieusement mes conseils. | 1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον |
2 Observe mes commandements et tu vivras, garde mon enseignement comme la prunelle de tes yeux. | 2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων |
3 Serre-les fermement entre tes doigts, inscris-les sur les tablettes de ton cœur! | 3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου |
4 Dis à la sagesse: “Sois ma sœur”, et à l’intelligence: “Sois mon amie”. | 4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω |
5 Alors tu sauras te garder de la femme d’un autre, de la belle inconnue aux douces paroles. | 5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται |
6 De la fenêtre de ma maison je regardais à travers le grillage, | 6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα |
7 et je vis passer un naïf, un de ces jeunes qui ne pensent à rien. | 7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων |
8 Il s’engageait dans la ruelle, près du coin où vit cette femme, il se dirigeait vers sa maison. | 8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης |
9 C’était le soir, à la tombée du jour, déjà c’était la nuit et l’obscurité. | 9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης |
10 Et voici qu’elle vient à sa rencontre, vêtue comme une prostituée et couverte d’un voile. | 10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας |
11 C’est la femme effrontée, qui n’a plus de honte, qui ne tient plus en place dans sa maison. | 11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης |
12 Tantôt dans la rue, tantôt sur les places, de tous côtés elle cherche l’aventure. | 12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει |
13 Elle se jette sur ce jeune homme et l’embrasse; elle lui dit d’un ton assuré: | 13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω |
14 “Il me fallait offrir un sacrifice, aujourd’hui même je devais m’acquitter d’un vœu. | 14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου |
15 Je suis donc sortie à ta recherche pour que tu sois au repas et je t’ai trouvé. | 15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε |
16 J’ai garni mon divan de couvertures, de fine toile d’Égypte. | 16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου |
17 J’ai parfumé mon lit avec de la myrrhe, de l’aloès et de la marjolaine. | 17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω |
18 Viens, prenons notre plaisir, enivrons-nous d’amour jusqu’au matin! | 18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι |
19 Mon mari n’est pas à la maison, il est en voyage loin d’ici; | 19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν |
20 il a pris l’argent avec lui et ne reviendra à la maison qu’à la pleine lune.” | 20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου |
21 À force d’habileté elle réussit à le convaincre, elle le séduit et l’entraîne. | 21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον |
22 Il la suit aussitôt, comme un bœuf qu’on mène à l’abattoir, comme un cerf pris au nœud coulant, | 22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους |
23 à qui bientôt une flèche percera le foie. Il est comme l’oiseau qui se jette dans le filet, sans savoir qu’il y va de sa vie! | 23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει |
24 Donc vous, mes fils, écoutez-moi; retenez bien cette consigne: | 24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου |
25 ne te laisse pas séduire par une de ces femmes, ne te laisse pas égarer par ses manœuvres. | 25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου |
26 Car elle a déjà fait beaucoup de victimes, et les plus forts y sont tombés. | 26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν |
27 De sa maison on passe chez les morts, c’est un chemin qui s’enfonce vers le monde des morts. | 27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου |