Mądrość Syracha 6

¹ Jak złe imię powoduje wstyd i niesławę, tak nieszczęście spotka grzeszącego obłudą.

² Nie wydawaj się na pastwę swych pożądliwości, żeby nie poszarpały twej duszy, jak rozwścieczone zwierzę.

³ Zjedzą z ciebie liście, zmarnują owoce, a potem zostawią cię jak uschnięte drzewo.

⁴ Każdą swą ofiarę niszczą ślepe żądze i czynią ją pośmiewiskiem dla okrutnych wrogów.

⁵ Słowem miłym pomnaża się przyjaciół i nikt nie stroni od ust dobrze mówiących.

⁶ Miej wielu takich, co cię pozdrawiają życzliwie, lecz ufaj w pełni jednemu na tysiąc.

⁷ Jeżeli chcesz mieć przyjaciela, najpierw go wypróbuj. Nie obdarzaj go zbyt szybko swoim zaufaniem.

⁸ Niektórzy stają się przyjaciółmi, bo tak im wygodnie, lecz przestają być nimi, gdy znajdziesz się w biedzie.

⁹ Niejeden przyjaciel staje się z czasem wrogiem i ujawnia wasze spory ku twemu zawstydzeniu.

¹⁰ Bywają przyjaciele jako goście przy stole, ale za dni ucisku nie znajdziesz ich nigdzie.

¹¹ Gdy dobrze ci się wiedzie, wtedy jest jakby drugim tobą, gdy w nieszczęście popadniesz – odchodzi od ciebie.

¹² Gdy znajdziesz się w biedzie, przeciw tobie się zwróci, albo przynajmniej skryje się przed tobą.

¹³ Trzymaj się z dala od swoim wrogów, a wobec przyjaciół miej się na baczności.

¹⁴ Wierny przyjaciel – to jak bezpieczne schronienie kto znajdzie takiego – to jakby skarb posiadł.

¹⁵ Na przyjaciela wiernego nie ma żadnej ceny, nic nie jest w stanie jemu dorównać.

¹⁶ Wierny przyjaciel jest balsamem życia, znajduje go ten tylko, kto boi się Boga.

¹⁷ Kto boi się Pana, znajdzie przyjaźń prawdziwą, i jakim on sam jest, takim jego przyjaciel.

¹⁸ Synu mój, od wczesnej młodości słuchaj nauk, a będziesz posiadał mądrość do późnej starości.

¹⁹ Oracz i siewca pole uprawia w nadziei, że zbierze kiedyś należyte plony: potrudzisz się trochę, lecz ucieszą cię wkrótce owoce twej pracy.

²⁰ Twarda jest mądrość dla głupców i ten, kto nieroztropny, nigdy w niej nie wytrwa.

²¹ Ciąży mu niczym kamień olbrzymi, którego on czym prędzej chciałby się pozbyć.

²² Bo karność zgodnie ze swą nazwą nie jest wygodna dla każdego człowieka.

²³ Posłuchaj mnie, mój synu, przyjmij mą naukę i nie odrzucaj rad moich.

²⁴ Włóż swoje nogi w jej pęta, na szyję pozwól sobie włożyć jej jarzmo.

²⁵ Weź jej ciężar na swe ramiona i podźwignij, i nie narzekaj tak bardzo na jej więzy.

²⁶ Całym sercem staraj się do niej dotrzeć, wszystkimi siłami trzymaj się jej drogi.

²⁷ Pytaj, badaj i szukaj, a znajdziesz, a gdy ją już posiądziesz, nie daj jej sobie wyrwać!

²⁸ Bo w niej znajdziesz w końcu odpocznienie, a ona będzie ci samą radością.

²⁹ Jej więzy zapewnią ci bezpieczne schronienie, a jej jarzmo – szczero–złotą ozdobę.

³⁰ Ozdobą ze złota będzie ci jej jarzmo, a pęta – okażą się ze złotych nici.

³¹ Przyodziejesz się w nią jak w szatę wspaniałą, włożysz ją sobie na skronie jak drogą koronę.

³² Jeżeli tylko zechcesz, mój synu, możesz posiąść mądrość, mądrym będziesz, jeśli zapragniesz tego całym sercem.

³³ Jeśli jesteś gotów słuchać, otrzymasz mądre wskazania, nadstaw tylko uszu, a staniesz się mądry.

³⁴ Śpiesz chętnie na zgromadzenia starszych i przyłączaj się do każdego, kto już jest mądry.

³⁵ Słuchaj chętnie każdej zbożnej mowy, staraj się zapamiętać każde mądre zdanie.

³⁶ Przypatruj się pilnie temu, który mądrość posiada, niech twoje stopy przekraczają często jego progi.

³⁷ I rozważaj ciągle przykazania Pana, I zastanawiaj się nad nakazami Jego. Pan bowiem umocni twoje serce i będzie ci dana mądrość, której tak pożądasz.