1 Wspaniałość wysokości, sklepienie o przezroczystej jasności, tak wygląda niebo - przepiękny widok. | 1 Dísze az égbolt a magasban; az ég szépségének látványa milyen dicső! |
2 Widok wschodzącego słońca mówi [nam], że jest ono czymś najbardziej godnym podziwu, dziełem Najwyższego. | 2 A felkelő nap, amikor megjelenik, hirdeti, hogy csodálatos a Magasságbeli alkotása! |
3 W południe wysusza ono ziemię, a któż może wytrzymać jego upał? | 3 Perzseli délben a földet, ki tudja hőségét elviselni? Izzó tüzelővel megtelt kemencénél |
4 Jak rozżarza się podmuchem piec, przy pracach wymagających żaru, tak słońce trzy razy mocniej rozpala góry, wydaje ognistą parę, a świecąc promieniami, oślepia oczy. | 4 háromszorta inkább perzseli a nap a hegyeket, tüzes sugarakat lövell, és fényben úszva megvakítja a szemet. |
5 Wielki jest Pan, który je uczynił i na którego rozkaz spieszy się ono w swoim biegu. | 5 Nagy az Úr, aki azt alkotta, az ő parancsára siet pályáján. |
6 Księżyc też świeci zawsze w swojej porze, aby ustalać czas i być wiecznym znakiem. | 6 A hold is mindenkor a maga idejében mutatja az időt, és jel örök időkre. |
7 Księżyc wyznacza dni świąt, to źródło światła, które się zmniejsza osiągnąwszy pełnię. | 7 A hold jelzi az ünnepnapot, világító az, amely telte után megfogyatkozik, |
8 Miesiąc od niego ma swoje imię. Zwiększając się dziwnie wśród odmian, jest latarnią obozową wojska na wysokościach, świecącą na sklepieniu niebieskim. | 8 – az ő neve szerint van a hónap – majd csodás módon növekszik töltéig. |
9 Wspaniałość gwiazd jest pięknością nieba, błyszczącą ozdobą na wysokościach Pana. | 9 Magasságbeli harci fegyver az, amely dicsőn ragyog az égbolton. |
10 Na polecenie Świętego trzymają się Jego wyroku i nie nużą się odbywaniem swych straży. | 10 Az ég dísze a csillagok pompája, beragyogja velük az Úr a világot a magasból. |
11 Patrz na tęczę i wychwalaj Tego, kto ją uczynił, nadzwyczaj piękna jest w swoim blasku: | 11 A Szent szavára rendben állnak, és nem lankadnak őrhelyükön. |
12 otacza niebo kręgiem wspaniałym, a napięły ją ręce Najwyższego. | 12 Nézd a szivárványt és áldd az alkotóját, mert igen gyönyörű az a pompájában, |
13 Rozkazem swoim rzuca On błyskawice i szybko wysyła pioruny, sługi swego sądu. | 13 átfogja az eget nagyszerű ívével, a Magasságbeli keze feszítette ki. |
14 Przez Niego również otwierają się skarbce i wylatują chmury jak ptaki. | 14 Parancsa által sietteti a havat, és szaporán küldi el ítélete villámait, |
15 Swą potęgą wzmacnia chmury i bryły gradu zostają drobno pokruszone. | 15 ezért nyílnak meg a tárházak, és repülnek ki a felhők, mint a madarak. |
16 Na widok Jego zatrzęsły się góry, a na rozkaz woli Jego wieje wiatr południowy. | 16 Fölségében helyezte el a felhőket, és tördeli össze a jégeső szemeit. |
17 Głos Jego grzmotu karci ziemię, jak nawałnica wiatru północnego i kłębowisko wichru. | 17 Megrendülnek a hegyek tekintetétől, és akarata szerint fúj a déli szél, |
18 Rozrzuca On śnieg jak osiadające ptaki, a jego opad jak chmara szarańczy. Piękność jego bieli zadziwia oko, a takim opadem zachwyca się serce. | 18 mennydörgésének szava felriasztja a földet, s az északi vihar, a szelek összecsapása. |
19 On szron jak sól rozsiewa po ziemi, który marznąc jeży się ostrymi kolcami. | 19 Elhinti a havat, mint a pihenni szálló madarakat, s az leereszkedik, mint a szálló sáska. |
20 Gdy mroźny wiatr północny zawieje, ścina się lód na wodzie i kładzie się na całym zbiorniku wód, przyodziewając go jakby pancerzem. | 20 Csodálja a szem fehér színének szépségét, és elámul a szív a hullásától. |
21 [Wicher] objada góry, wypala step i jak ogień pożera świeżą zieleń. | 21 Mint a sót, úgy hinti a zúzmarát a földre, s amikor megfagyott, olyan az, mint a bojtorján tüskéi. |
22 Nagle lekarstwem na to staje się mgła, a po upale rosa spadająca - pocieszeniem. | 22 Fúj a hideg északi szél, mire kristállyá fagy a víz színe, bevon minden állóvizet, és mintegy páncéllal borítja a tavat. |
23 Według swej myśli On ujarzmił odmęty wód i osadził na nich wyspy. | 23 Elemészti a hegyeket és megperzseli a pusztát, és mint a tűz, elégeti a zöldet. |
24 Ci, którzy pływają po morzu, opowiadają o jego niebezpieczeństwach, i dziwimy się temu, co słyszą nasze uszy. | 24 Gyógyulás minderre a felhők csepegése, a hulló harmat, amely felüdíti azt, ami elszikkadt. |
25 A tam, tak nadzwyczajne i dziwne dzieła, rozmaitość wszystkich zwierząt i świat potworów morskich! | 25 Szavára eláll a szél, akaratával csendesítette le a világtengert, és helyezte el benne az Úr a szigeteket. |
26 Dzięki Niemu też Jego posłaniec będzie miał szczęśliwą drogę, bo słowo Jego wszystko układa. | 26 Akik bejárták a tengert, beszélnek veszedelmeiről, ha hallunk róluk, szinte elámulunk. |
27 Wiele moglibyśmy mówić, ale do końca byśmy nie doszli, zakończeniem zaś mów niech będzie: On jest wszystkim! | 27 Nagyszerű csodadolgok vannak benne: állatok és mindenféle szörnyetegek különböző fajai, iszonyatos teremtmények! |
28 Jeżeli zechcemy jeszcze Go chwalić, gdzie się znajdziemy: Jest On bowiem większy niż wszystkie Jego dzieła. | 28 Általa ér az út sikeres véghez, és szava rendez el mindent. |
29 Panem jest straszliwym i bardzo wielkim, a przedziwna Jego potęga. | 29 Még sokat mondhatnánk, de szavunk elégtelen. A beszéd vége pedig: ő van mindenben! |
30 Gdy wychwalać będziecie Pana, wywyższajcie Go, ile tylko możecie, albowiem i tak będzie jeszcze wyższym, a gdy Go wywyższać będziecie, pomnóżcie siły, nie ustawajcie, bo i tak nie dojdziecie [do końca]. | 30 Ha dicsőítjük, meddig jutunk el? Hisz ő hatalmasabb minden művénél! |
31 Któż Go widział i mógł to opowiedzieć, i któż Go tak wysławił, jak tego jest godzien? | 31 Félelmetes az Úr és szerfölött hatalmas, csodálatos az ő ereje! |
32 Istnieje wiele tajemnic jeszcze większych niż te, widzimy bowiem tylko nieliczne Jego dzieła. | 32 Dicsérjétek az Urat, amennyire tőletek telik, mert ő még többre méltó, és csodálatos az ő fensége! |
33 Pan bowiem uczynił wszystko, a bogobojnym dał mądrość. | 33 Áldjátok az Urat, magasztaljátok őt, amennyire tudjátok, mert nagyobb minden dicséretnél! |
| 34 Akik magasztaljátok őt, kapjatok új erőre, ne lankadjatok, mert el nem éritek! |
| 35 Ki látta őt, hogy le tudná írni, és ki tudta magasztalni, úgy, amint kezdettől fogva van? Van sok elrejtett dolog, ezeknél is különb, mert keveset láttunk műveiből. Mindezt azonban az Úr alkotta, és bölcsességet adott a jámboroknak. |