Poslanica Rimljanima 9

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 Istinu govorim u Kristu, ne lažem; susvjedok mi je savjest moja u Duhu Svetom:	1 Digo la verdad en Cristo, no miento, - mi conciencia me lo atestigua en el Espíritu Santo -,
2 silna mi je tuga i neprekidna bol u srcu.	2 siento una gran tristeza y un dolor incesante en el corazón.
3 Da, htio bih ja sâm proklet biti, odvojen od Krista, za braću svoju, sunarodnjake svoje po tijelu.	3 Pues desearía ser yo mismo anatema, separado de Cristo, por mis hermanos, los de mi raza según la carne,
4 Oni su Izraelci, njihovo je posinstvo, i Slava, i Savezi, i zakonodavstvo, i bogoštovlje, i obećanja;	4 - los israelitas -, de los cuales es la adopción filial, la gloria, las alianzas, la legislación, el culto, las promesas,
5 njihovi su i oci, od njih je, po tijelu, i Krist, koji je iznad svega, Bog blagoslovljen u vjekove. Amen.	5 y los patriarcas; de los cuales también procede Cristo según la carne, el cual está por encima de todas las cosas, Dios bendito por los siglos. Amén.
6 Ali ne kao da se izjalovila riječ Božja. Jer nisu Izrael svi koji potječu od Izraela;	6 No es que haya fallado la palabra de Dios. Pues no todos los descendientes de Israel son Israel.
7 i nisu svi djeca Abrahamova zato što su njegovo potomstvo, nego po Izaku će ti se nazivati potomstvo;	7 Ni por ser descendientes de Abraham, son todos hijos. Sino que «por Isaac llevará tu nombre una descendencia»;
8 to jest: djeca tijela nisu i djeca Božja, nego – djeca obećanja računaju se u potomstvo.	8 es decir: no son hijos de Dios los hijos según la carne, sino que los hijos de la promesa se cuentan como descendencia.
9 Evo doista riječi obećanja: U ovo ću doba doći i Sara će imati sina.	9 Porque éstas son las palabras de la promesa: «Por este tiempo volveré; y Sara tendrá un hijo».
10 Ali ne samo to! I Rebeka je s jednim, s Izakom, ocem našim, zanijela.	10 Y más aún; también Rebeca concibió de un solo hombre, nuestro padre Isaac;
11 Pa kad još blizanci ne bijahu rođeni niti učiniše što dobro ili zlo – da bi trajnom ostala odluka Božja o izabranju:	11 ahora bien, antes de haber nacido, y cuando no habian hecho ni bien ni mal - para que se mantuviese la libertad de la elección divina,
12 ne po djelima, nego po onome tko poziva – rečeno joj je: Stariji će služiti mlađemu,	12 que depende no de las obras sino del que llama - le fue dicho a Rebeca: El mayor servirá al menor,
13 kako je pisano: Jakova sam zavolio, a Ezav mi omrznu.	13 como dice la Escritura: Amé a Jacob y odié a Esaú.
14 Što ćemo dakle reći? Možda da u Boga ima nepravde? Nipošto!	14 ¿Qué diremos, pues? ¿Que hay injusticia en Dios? ¡De ningún modo!
15 Ta Mojsiju veli: Smilovat ću se komu hoću da se smilujem; sažalit ću se nad kim hoću da se sažalim.	15 Pues dice él a Moisés: Seré misericordioso con quien lo sea: me apiadaré de quien me apiade.
16 Nije dakle do onoga koji hoće ni do onoga koji trči, nego do Boga koji se smiluje.	16 Por tanto, no se trata de querer o de correr, sino de que Dios tenga misericordia.
17 Jer Pismo veli faraonu: Zato te upravo podigoh da na tebi pokažem svoju moć i da se razglasi ime moje po svoj zemlji.	17 Pues dice la Escritura a Faraón: Te he suscitado precisamente para mostrar en ti mi poder, y para que mi nombre sea conocido en toda la tierra.
18 Tako dakle: smiluje se komu hoće, a otvrdnjuje koga hoće.	18 Así pues, usa de misericordia con quien quiere, y endurece a quien quiere.
19 Da, reći ćeš mi: Što se onda još tuži? Ta tko se to volji njegovoj odupro?	19 Pero me dirás: Entonces ¿de qué se enoja? Pues ¿quién puede resistir a su voluntad?
20 Čovječe, tko si ti zapravo da se pravdaš s Bogom? Zar da djelo rekne tvorcu: »Što si me ovakvim načinio?«	20 ¡Oh hombre! Pero ¿quién eres tú para pedir cuentas a Dios? ¿Acaso la pieza de barro dirá a quien la modeló: “por qué me hiciste así”?
21 Ili zar lončar nema vlasti nad glinom da od istoga tijesta načini posudu sad časnu, sad nečasnu.	21 O ¿es que el alfarero no es dueño de hacer de una misma masa unas vasijas para usos nobles y otras para usos despreciables?
22 A što ako je Bog, hoteći očitovati gnjev i obznaniti svoju moć, u silnoj strpljivosti podnosio posude gnjeva, dozrele za propast,	22 Pues bien, si Dios, queriendo manifestar su cólera y dar a conocer su poder, soportó con gran paciencia objetos de cólera preparados para la perdición,
23 da obznani bogatstvo slave svoje na posudama milosrđa, koje unaprijed pripravi za slavu,	23 a fin de dar a conocer la riqueza de su gloria con los objetos de misericordia que de antemano había preparado para gloria:
24 na nama koje pozva ne samo između Židova nego i između pogana?	24 con nosotros, que hemos sido llamados no sólo de entre los judíos sino también de entre los gentiles...
25 Tako i u Hošei veli: Ne-narod moj prozvat ću narodom mojim i Neljubljenu ljubljenom.	25 Como dice también en Oseas: Llamaré pueblo mío al que no es mi pueblo: y amada mía a la que no es mi amada.
26 Na mjestu gdje im je rečeno: Vi niste moj narod prozvat će se sinovi Boga živoga.	26 Y en el lugar mismo en que se les dijo: No sois mi pueblo, serán llamados: Hijos de Dios vivo.
27 Izaija pak proglašuje o Izraelu: Zaista, sinova će Izraelovih brojem biti kao pijeska morskog – Ostatak će se spasiti;	27 Isaías también clama en favor de Israel: Aunque los hijos de Israel fueran numerosos como las arenas del mar, sólo el resto será salvo.
28 jer riječ će ispuniti i uskoro izvršiti Gospodin na zemlji.	28 Porque pronta y perfectamente cumplirá el Señor su palabra sobre la tierra.
29 Tako je Izaija i prorekao: Da nam Gospodin nad vojskama ne ostavi sjeme, ko Sodoma bismo bili i Gomori nalik.	29 Y como predijo Isaías: Si el Señor de los ejércitos no nos dejara una descendencia, como Sodoma hubiéramos venido a ser, y semejantes a Gomorra.
30 Što ćemo dakle reći? Da pogani koji nisu tražili pravednosti stekoše pravednost, pravednost po vjeri.	30 ¿Qué diremos, pues? Que los gentiles, que no buscaban la justicia, han hallado la justicia - la justicia de la fe -
31 Izrael pak koji je tražio neki zakon pravednosti, nije do zakona dopro.	31 mientras Israel, buscando una ley de justicia, no llegó a cumplir la ley.
32 Zašto? Jer nije tražio po vjeri, nego kao po djelima. Spotakoše se o kamen spoticanja,	32 ¿Por qué? Porque la buscaba no en la fe sino en las obras. Tropezaron contra la piedra de tropiezo,
33 kao što je pisano: Evo postavljam na Sionu kamen spoticanja i stijenu posrtanja. Ali tko u nj vjeruje, neće se postidjeti.	33 como dice la Escritura: He aquí que pongo en Sión piedra de tropiezo y roca de escándalo; mas el que crea en él, no será confundido.