Evanđelje po Ivanu 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
Biblija Hrvatski | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 A Isus se uputi na Maslinsku goru. | 1 Jesús fue al monte de los Olivos. |
2 U zoru eto ga opet u Hramu. Sav je narod hrlio k njemu. On sjede i stade poučavati. | 2 Al amanecer volvió al Templo, y todo el pueblo acudía a el. Entonces se sentó y comenzó a enseñarles. |
3 Uto mu pismoznanci i farizeji dovedu neku ženu zatečenu u preljubu. Postave je u sredinu | 3 Los escribas y los fariseos le trajeron a una mujer que había sido sorprendida en adulterio y, poniéndola en medio de todos, |
4 i kažu mu: »Učitelju! Ova je žena zatečena u samom preljubu. | 4 dijeron a Jesús: «Maestro, esta mujer ha sido sorprendida en flagrante adulterio. |
5 U Zakonu nam je Mojsije naredio takve kamenovati. Što ti na to kažeš?« | 5 Moisés, en la Ley, nos ordenó apedrear a esta clase de mujeres. Y tú, ¿qué dices?». |
6 To govorahu samo da ga iskušaju pa da ga mogu optužiti. Isus se sagne pa stane prstom pisati po tlu. | 6 Decían esto para ponerlo a prueba, a fin de poder acusarlo. Pero Jesús, inclinándose, comenzó a escribir en el suelo con el dedo. |
7 A kako su oni dalje navaljivali, on se uspravi i reče im: »Tko je od vas bez grijeha, neka prvi na nju baci kamen.« | 7 Como insistían, se enderezó y les dijo: «El que no tenga pecado, que arroje la primera piedra». |
8 I ponovno se sagnuvši, nastavi pisati po zemlji. | 8 E inclinándose nuevamente, siguió escribiendo en el suelo. |
9 A kad oni to čuše, stadoše odlaziti jedan za drugim, počevši od starijih. Osta Isus sâm – i žena koja stajaše u sredini. | 9 Al oír estas palabras, todos se retiraron, uno tras otro, comenzando por los más ancianos. Jesús quedó solo con la mujer, que permanecía allí, |
10 Isus se uspravi i reče joj: »Ženo, gdje su oni? Zar te nitko ne osudi?« | 10 e incorporándose, le preguntó: «Mujer, ¿dónde están tus acusadores? ¿Alguien te ha condenado?». |
11 Ona reče: »Nitko, Gospodine.« Reče joj Isus: »Ni ja te ne osuđujem. Idi i odsada više nemoj griješiti.« | 11 Ella le respondió: «Nadie, Señor». «Yo tampoco te condeno, le dijo Jesús. Vete, no peques más en adelante». |
12 Isus im zatim ponovno progovori: »Ja sam svjetlost svijeta; tko ide za mnom, neće hoditi u tami, nego će imati svjetlost života.« | 12 Jesús les dirigió una vez más la palabra, diciendo: «Yo soy la luz del mundo. El que me sigue no andará en tinieblas, sino que tendrá la luz de la Vida». |
13 Farizeji mu nato rekoše: »Ti svjedočiš sam za sebe: svjedočanstvo tvoje nije istinito!« | 13 Los fariseos le dijeron: «Tú das testimonio de ti mismo: tu testimonio no vale». |
14 Odgovori im Isus: »Ako ja i svjedočim sam za sebe, svjedočanstvo je moje istinito jer znam odakle dođoh i kamo idem. A vi ne znate ni odakle dolazim ni kamo idem. | 14 Jesús les respondió: «Aunque yo doy testimonio de mí, mi testimonio vale porque sé de dónde vine y a dónde voy; pero ustedes no saben de dónde vengo ni a dónde voy. |
15 Vi sudite po tijelu; ja ne sudim nikoga; | 15 Ustedes juzgan según la carne; yo no juzgo a nadie, |
16 no ako i sudim, sud je moj istinit jer nisam sam, nego – ja i onaj koji me posla, Otac. | 16 y si lo hago, mi juicio vale porque no soy yo solo el que juzga, sino yo y el Padre que me envió. |
17 Ta i u vašem zakonu piše da je svjedočanstvo dvojice istinito. | 17 En la Ley de ustedes está escrito que el testimonio de dos personas es válido. |
18 Ja svjedočim za sebe, a svjedoči za mene i onaj koji me posla, Otac.« | 18 Yo doy testimonio de mí mismo, y también el Padre que me envió da testimonio de mí». |
19 Nato ga upitaju: »Gdje je tvoj Otac?« Odgovori Isus: »Niti mene poznajete niti Oca mojega. Kad biste poznavali mene, i Oca biste moga poznavali.« | 19 Ellos le preguntaron: «¿Dónde está tu Padre?». Jesús respondió: «Ustedes no me conocen ni a mí ni a mi Padre; si me conocieran a mí, conocerían también a mi Padre». |
20 Te riječi rekao je Isus u riznici dok je naučavao u Hramu. I nitko ga ne uhvati jer još ne bijaše došao njegov čas. | 20 El pronunció estas palabras en la sala del Tesoro, cuando enseñaba en el Templo. Y nadie lo detuvo, porque aún no había llegado su hora. |
21 Reče im ponovno Isus: »Ja odlazim, a vi ćete me tražiti i u svojem ćete grijehu umrijeti. Kamo ja odlazim, vi ne možete doći.« | 21 Jesús les dijo también: «Yo me voy, y ustedes me buscarán y morirán en su pecado. Adonde yo voy, ustedes no pueden ir». |
22 Židovi se nato stanu pitati: »Da se možda ne kani ubiti kad govori: ‘Kamo ja odlazim, vi ne možete doći’?« | 22 Los judíos se preguntaban: «¿Pensará matarse para decir: «Adonde yo voy, ustedes no pueden ir»? |
23 A Isus nastavi: »Vi ste odozdol, ja sam odozgor. Vi ste od ovoga svijeta, a ja nisam od ovoga svijeta. | 23 Jesús continuó: «Ustedes son de aquí abajo, yo soy de lo alto. Ustedes son de este mundo, yo no soy de este mundo. |
24 Stoga vam i rekoh: ‘Umrijet ćete u grijesima svojim.’ Uistinu, ako ne povjerujete da Ja jesam, umrijet ćete u grijesima svojim.« | 24 Por eso les he dicho: "Ustedes morirán en sus pecados". Porque si no creen que Yo Soy, morirán en sus pecados». |
25 Nato mu oni rekoše: »A tko si ti?« Odvrati Isus: | 25 Los judíos le preguntaron: «¿Quién eres tú?». Jesús les respondió: «Esto es precisamente lo que les estoy diciendo desde el comienzo. |
26 »Ta što da vam s početka opet zborim? Mnogo toga imam o vama zboriti i suditi; no onaj koji me posla istinit je, i što sam čuo od njega, to ja zborim svijetu.« | 26 De ustedes, tengo mucho que decir, mucho que juzgar. Pero aquel que me envió es veraz, y lo que aprendí de él es lo que digo al mundo». |
27 Ne shvatiše da im govori o Ocu. | 27 Ellos no comprendieron que Jesús se refería al Padre. |
28 Isus im nato reče: »Kad uzdignete Sina Čovječjega, tada ćete upoznati da Ja jesam i da sâm od sebe ne činim ništa, nego da onako zborim kako me naučio Otac. | 28 Después les dijo: «Cuando ustedes hayan levantado en alto al Hijo del hombre, entonces sabrán que Yo Soy y que no hago nada por mí mismo, sino que digo lo que el Padre me enseñó. |
29 Onaj koji me posla sa mnom je i ne ostavi me sáma jer ja uvijek činim što je njemu milo.« | 29 El que me envió está conmigo y no me ha dejado solo, porque yo hago siempre lo que le agrada». |
30 Na te njegove riječi mnogi povjerovaše u njega. | 30 Mientras hablaba así, muchos creyeron en él. |
31 Tada Isus progovori Židovima koji mu povjerovaše: »Ako ostanete u mojoj riječi, uistinu, moji ste učenici; | 31 Jesús dijo a aquellos judíos que habían creído en él: «Si ustedes permanecen fieles a mi palabra, serán verdaderamente mis discípulos: |
32 upoznat ćete istinu i istina će vas osloboditi.« | 32 conocerán la verdad y la verdad los hará libres». |
33 Odgovore mu: »Potomstvo smo Abrahamovo i nikome nikada nismo robovali. Kako to ti govoriš: ‘Postat ćete slobodni’?« | 33 Ellos le respondieron: «Somos descendientes de Abraham y jamás hemos sido esclavos de nadie. ¿Cómo puedes decir entonces: "Ustedes serán libres"»?. |
34 Odgovori im Isus: »Zaista, zaista, kažem vam: tko god čini grijeh, rob je grijeha. | 34 Jesús les respondió: «Les aseguro que todo el que peca es esclavo del pecado. |
35 Rob ne ostaje u kući zauvijek, a sin ostaje zauvijek. | 35 El esclavo no permanece para siempre en la casa; el hijo, en cambio, permanece para siempre. |
36 Ako vas dakle Sin oslobodi, zbilja ćete biti slobodni. | 36 Por eso, si el Hijo los libera, ustedes serán realmente libres. |
37 Znam: potomstvo ste Abrahamovo, a ipak tražite da me ubijete jer moja riječ nema mjesta u vama. | 37 Yo sé que ustedes son descendientes de Abraham, pero tratan de matarme porque mi palabra no penetra en ustedes. |
38 Ja govorim što vidjeh kod Oca, a vi činite što čuste od svog oca.« | 38 Yo digo lo que he visto junto a mi Padre, y ustedes hacen lo que han aprendido de su padre». |
39 Odgovoriše mu: »Naš je otac Abraham.« Kaže im Isus: »Da ste djeca Abrahamova, djela biste Abrahamova činili. | 39 Ellos le replicaron: «Nuestro padre es Abraham». Y Jesús les dijo: «Si ustedes fueran hijos de Abraham obrarían como él. |
40 A eto, tražite da ubijete mene, mene koji sam vam govorio istinu što sam je od Boga čuo. Takvo što Abraham nije učinio! | 40 Pero ahora quieren matarme a mí, al hombre que les dice la verdad que ha oído de Dios. Abraham no hizo eso. |
41 Vi činite djela oca svojega.« Rekoše mu: »Mi se nismo rodili iz preljuba, jedan nam je Otac – Bog.« | 41 Pero ustedes obran como su padre». Ellos le dijeron: «Nosotros no hemos nacido de la prostitución; tenemos un solo Padre, que es Dios». Jesús prosiguió: |
42 Reče im Isus: »Kad bi Bog bio vaš Otac, ljubili biste mene jer sam ja od Boga izišao i došao; nisam sâm od sebe došao, nego on me posla. | 42 «Si Dios fuera su Padre, ustedes me amarían, porque yo he salido de Dios y vengo de él. No he venido por mí mismo, sino que él me envió. |
43 Zašto moje besjede ne razumijete? Zato što niste kadri slušati moju riječ. | 43 ¿Por qué ustedes no comprenden mi lenguaje? Es porque no pueden escuchar mi palabra. |
44 Vama je otac đavao i hoće vam se vršiti prohtjeve oca svoga. On bijaše čovjekoubojica od početka i ne stajaše u istini jer nema istine u njemu: kad govori laž, od svojega govori jer je lažac i otac laži. | 44 Ustedes tienen por padre al demonio y quieren cumplir los deseos de su padre. Desde el comienzo él fue homicida y no tiene nada que ver con la verdad, porque no hay verdad en él. Cuando miente, habla conforme a lo que es, porque es mentiroso y padre de la mentira. |
45 A meni, jer istinu govorim, meni ne vjerujete. | 45 Pero a mí no me creen, porque les digo la verdad. |
46 Tko će mi od vas dokazati grijeh? Ako istinu govorim, zašto mi ne vjerujete? | 46 ¿Quién de ustedes probará que tengo pecado? Y si les digo la verdad. ¿por qué no me creen? |
47 Tko je od Boga, riječi Božje sluša; vi zato ne slušate jer niste od Boga.« | 47 El que es de Dios escucha las palabras de Dios; si ustedes no las escuchan, es porque no son de Dios». |
48 Odgovoriše mu Židovi: »Ne kažemo li pravo da si ti Samarijanac i da imaš zloduha?« | 48 Los judíos le replicaron: «¿No tenemos razón al decir que eres un samaritano y que estás endemoniado?». Jesús respondió: |
49 Odgovori Isus: »Ja nemam zloduha, nego častim svoga Oca, a vi me obeščašćujete. | 49 «Yo no estoy endemoniado, sino que honro a mi Padre, y ustedes me deshonran a mí. |
50 No ja ne tražim svoje slave; ima tko traži i sudi. | 50 Yo no busco mi gloria; hay alguien que la busca, y es él el que juzga. |
51 Zaista, zaista, kažem vam: ako tko očuva moju riječ, neće vidjeti smrti dovijeka.« | 51 Les aseguro que el que es fiel a mi palabra, no morirá jamás». |
52 Rekoše mu Židovi: »Sada vidimo da imaš zloduha. Abraham umrije, tako i proroci, a ti kažeš: ‘Ako tko čuva moju riječ, neće okusiti smrti dovijeka.’ | 52 Los judíos le dijeron: «Ahora sí estamos seguros de que estás endemoniado. Abraham murió, los profetas también, y tú dices: «El que es fiel a mi palabra, no morirá jamás». |
53 Zar si ti veći od oca našega Abrahama, koji je umro? Pa i proroci pomriješe. Kime se to praviš?« | 53 ¿Acaso eres más grande que nuestro padre Abraham, el cual murió? Los profetas también murieron. ¿Quién pretendes ser tú?» |
54 Odgovori Isus: »Ako ja sam sebe slavim, slava moja nije ništa. Ima koji me slavi – Otac moj, a vi velite da je on vaš Bog, | 54 Jesús respondió: «Si yo me glorificara a mí mismo, mi gloria no valdría nada. Es mi Padre el que me glorifica, el mismo al que ustedes llaman «nuestro Dios», |
55 no ne poznajete ga, a ja ga znam. Ako vam reknem da ga ne znam, bit ću lažac jednak vama. No znam ga i riječ njegovu čuvam. | 55 y al que, sin embargo, no conocen. Yo lo conozco y si dijera: «No lo conozco», sería, como ustedes, un mentiroso. Pero yo lo conozco y soy fiel a su palabra. |
56 Abraham, otac vaš, usklikta što će vidjeti moj Dan. I vidje i obradova se.« | 56 Abraham, el padre de ustedes, se estremeció de gozo, esperando ver mi Día: lo vio y se llenó de alegría». |
57 Rekoše mu nato Židovi: »Ni pedeset ti još godina nije, a vidio si Abrahama?« | 57 Los judíos le dijeron: «Todavía no tienes cincuenta años ¿y has visto a Abraham». |
58 Reče im Isus: »Zaista, zaista, kažem vam: prije negoli Abraham posta, Ja jesam!« | 58 Jesús respondió: «Les aseguro que desde antes que naciera Abraham, Yo Soy». |
59 Nato pograbiše kamenje da bace na nj. No Isus se sakri te iziđe iz Hrama. | 59 Entonces tomaron piedras para apedrearlo, pero Jesús se escondió y salió del Templo. |