Baruh 4

Biblija Hrvatski	EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Ona je knjiga Božjih zapovijedi, Zakon koji će trajati dovijeka: tko ga se držao bude, taj će živjeti; tko ga napusti, taj će umrijeti.	1 La Sabiduría es el libro de los preceptos de Dios, y la Ley que subsiste eternamente: los que la retienen, alcanzarán la vida, pero los que la abandona, morirán.
2 Vrati se, Jakove, i prihvati je, hodi k sjaju, k njenoj svjetlosti:	2 Vuélvete, Jacob, y tómala, camina hacia el resplandor, atraído por su luz.
3 ne ustupaj slavu svoju drugomu, ni dostojanstvo svoje narodu tuđemu.	3 No cedas a otro tu gloria, ni tus privilegios a un pueblo extranjero.
4 Blago nama, Izraele, jer nam je otkriveno što je Bogu po volji!	4 Felices de nosotros, Israel, porque se nos dio a conocer lo que agrada a Dios.
5 Ohrabri se, narode moj, spomene Izraelov!	5 ¡Animo, pueblo mío, memorial viviente de Israel!
6 Bili ste prodani narodima, ali ne na uništenje. Boga ste razgnjevili, stoga biste izručeni neprijateljima;	6 Ustedes fueron vendidos a las naciones, pero no para ser aniquilados; es por haber excitado la ira de Dios, que fueron entregados a sus enemigos.
7 Stvoritelja svog ste izazvali žrtvujući zlodusima, a ne Bogu.	7 Ustedes irritaron a su Creador, ofreciendo sacrificios a los demonios y no a Dios;
8 Zaboravili ste Boga vječnog, svoga hranioca! Ožalostili ste i Jeruzalem – majku koja vas je othranila.	8 olvidaron al Dios, eterno, el que los sustenta, y entristecieron a Jerusalén, la que los crió.
9 Kada je vidjela gdje se na vas obara gnjev od Boga, stade naricati: »Slušajte, susjede sionske: u tugu veliku zavi me Gospod.	9 Porque ella, al ver que la ira del Señor se desencadenaba contra ustedes, exclamó: «Escuchen, ciudades vecinas de Sión: Dios me ha enviado un gran dolor.
10 Vidjeh gdje mi u sužanjstvo izruči Vječni sinove i kćeri.	10 Yo he visto el cautiverio que el Eterno infligió a mis hijos y a mis hijas.
11 S radošću sam ih hranila, s tugom i plačem gledam gdje odlaze.	11 Yo los había criado gozosamente y los dejé partir con lágrimas y dolor.
12 Nitko nek' se nada mnom ne raduje što obudovjeh i ostadoh sama. Zbog grijeha djece svoje opustjeh, jer se okrenuše od Božjeg zakona.	12 Que nadie se alegre al verme viuda y abandonada por muchos. Estoy desolada por los pecados de mis hijos, porque se desviaron de la Ley de Dios:
13 Nisu marili za njegove zapovijedi niti išli putovima njegovih propisa, niti stupali stazom stege u njegovoj pravednosti.	13 ellos no conocieron sus preceptos, no siguieron los caminos de sus mandamientos ni anduvieron por las sendas de la instrucción, conforme a su justicia.
14 Dođite, susjede sionske! Gledajte gdje mi u sužanjstvo predaje Vječni sinove i kćeri!	14 ¡Que vengan las vecinas de Sión, y recuerden el cautiverio que el Eterno infligió a mis hijos y a mis hijas!
15 Doveo je na njih narod iz daljine, narod drzak, tuđega jezika, bez poštovanja prema starcu, bez smilovanja prema djetetu;	15 Porque él hizo venir contra ellos a una nación lejana, una nación insolente, de lengua desconocida, que no respetó al anciano ni tuvo compasión del niño;
16 odvedoše udovi ljubimce, ostaviše je samu, bez kćeri.	16 que se llevó a los hijos queridos de la viuda y la dejó desolada, privándola de sus hijas.
17 Kako bih vam mogla ja pomoći?	17 Y yo ¿cómo podré socorrerlos?
18 Samo onaj koji dovede na vas ove nevolje izbavit' vas može iz ruku neprijatelja.	18 El mismo que les infligió esos males los librará de las manos de sus enemigos.
19 Idite, djeco, otiđite svojim putem! Ja ostajem napuštena, samotna;	19 ¡Vayan, hijos, vayan, mientras yo me quedo desolada!
20 skinuh haljinu mira, odjenuh se u kostrijet svojih vapaja: sve dane svoje zazivat ću Vječnoga.	20 Yo me quité el vestido de fiesta, me puse ropa de suplicante y clamaré al Eterno mientras viva.
21 Ohrabrite se, djeco, zavapite Bogu: on će vas izbaviti iz nasilja, iz ruku neprijateljâ.	21 ¡Animo, hijos, clamen a Dios, y él los librará de la tiranía y del poder de sus enemigos!
22 Jer u Vječnog se uzdam, on će vas spasiti; od Svetoga očekujem radost: uskoro na vas će se smilovati, Vječni, spasitelj vaš.	22 Porque yo espero que el Eterno les dará la salvación, y el Santo me ha llenado de alegría por la misericordia que pronto les llegará del Eterno, su Salvador.
23 S tugom i plačem vidjeh vas gdje odlazite, ali Bog će vas meni vratiti s radošću i klicanjem za sva vremena.	23 Yo los dejé partir con dolor y lágrimas, pero Dios los hará volver a mí, con gozo y alegría para siempre.
24 Kao što susjede sionske vidješe gdje vas zasužnjuju, tako će naskoro vidjeti gdje će vas izbaviti Bog, koji će doći u velikoj slavi i sjaju Vječnoga.	24 Así como ahora las ciudades vecinas de Sión están viendo el cautiverio de ustedes, así verán pronto la salvación que les llegará de Dios, con la gran gloria y el esplendor del Eterno.
25 Djeco moja, podnesite pokaranje što se obori na vas od Boga. Neprijatelj te progonio, al' uskoro vidjet ćeš njegovu propast, na njegovu ćeš šiju staviti nogu.	25 Hijos, soporten con paciencia la ira que les ha sobrevenido de parte de Dios. Tu enemigo te ha perseguido, pero pronto verás su ruina y pondrás tu pie sobre su cuello.
26 Moja su nježna djeca hodila grubim putovima, otjerana kao stado što ga ote neprijatelj.	26 Mis tiernos hijos han recorrido ásperos caminos, fueron llevados como un rebaño arrebatado por el enemigo.
27 Ohrabrite se, djeco, zavapite Bogu: Onaj koji vas stavi na kušnju, on će vas se spomenuti.	27 ¡Animo, hijos, clamen a Dios, porque aquel que los castigó se acordará de ustedes!
28 Ako vam je misao, zastranivši, bila daleko od Boga, vratite se i tražite ga revnošću deseterostrukom.	28 Ya que el único pensamiento de ustedes ha sido apartarse de Dios, una vez convertidos, búsquenlo con un empeño diez veces mayor.
29 Jer onaj koji je na vas nesreću doveo, vašim će spasenjem vratiti vam vječnu radost.	29 Porque el que atrajo sobre ustedes estos males les traerá, junto con su salvación, la eterna alegría».
30 Ohrabri se, Jeruzaleme, utješit će te onaj koji ti dade ime.	30 ¡Animo, Jerusalén! El que te dio un nombre te consolará.
31 Jao onima koji te zlostavljaju, koji se vesele tvojoj propasti!	31 ¡Ay de los que te maltrataron y se alegraron de tu caída!
32 Jao gradovima kojima su tvoja djeca robovala, teško onom koji ti odvede sinove!	32 ¡Ay de las ciudades que esclavizaron a tus hijos, ay de aquella que recibió a tus hijos!
33 Jer kao što je uživao u tvojemu padu i tvojoj se propasti radovao, tako će tugovati nad svojim opustošenjem.	33 Porque así como ella se alegró de tu caída y se regocijó por tu ruina, así se afligirá por su propia desolación.
34 Neće se veseliti mnogome pučanstvu, obijest će mu se preobratit' u tugovanje,	34 Yo le quitaré su alegría de ciudad populosa, y su jactancia se convertirá en duelo.
35 od Vječnoga na nj će doći oganj za mnogo dana, i za dugo vrijeme bit će stan zlodusima.	35 Caerá fuego sobre ella de parte del Eterno durante muchos días, y será morada de los demonios por muy largo tiempo.
36 Obazri se na istok, Jeruzaleme, vidi radost što ti dolazi od Boga.	36 Mira hacia el Oriente, Jerusalén, y contempla la alegría que te viene de Dios.
37 Evo, vraćaju ti se sinovi koje si vidio gdje odlaze, sabiru se u tebi od istoka do zapada na zapovijed Svetoga i kliču u slavu Božju.	37 Ahí llegan tus hijos, los que habías visto partir; llegan reunidos desde el oriente al occidente por la palabra del Santo, llenos de gozo por la gloria de Dios.