Psalmi 109

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Zborovođi. Psalam. Davidov. Bože, diko moja, nemoj šutjeti!	1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Nie milcz, o Boże, którego wychwalam,
2 Usta bezbožna i prijevarna na me se otvaraju, govore mi jezikom lažljivim,	2 bo rozwarli na mnie usta niecne i podstępne. Mówili ze mną językiem kłamliwym,
3 riječima me mržnje okružuju, bezrazložno me napadaju.	3 osaczyli mnie nienawistnymi słowami i bez przyczyny mnie napastowali.
4 Za moju me ljubav oni optužuju, a ja se samo molim.	4 Oskarżali mnie w zamian za miłość moją; a ja się modliłem.
5 Uzvraćaju mi zlo za dobro, mržnju za ljubav moju.	5 Odpłacili mi złem za dobre i nienawiścią za moją miłość.
6 »Digni protiv njega bezbožnika i tužitelj nek’ mu stane zdesna!	6 Pobudź przeciwko niemu grzesznika, niech stanie po prawicy jego oskarżyciel!
7 Kad mu se bude sudilo, nek’ bude osuđen, i molitva mu se za grijeh uzela!	7 Gdy go sądzić będą, niech wyjdzie jako przestępca, niech prośba jego stanie się winą.
8 Dani njegovi nek’ budu malòbrojni, njegovu službu nek’ dobije drugi!	8 Niech dni jego będą nieliczne, a urząd jego niech przejmie kto inny!
9 Djeca njegova nek’ postanu siročad, a njegova žena udovica!	9 Niechaj jego synowie będą sierotami, a jego żona niech zostanie wdową!
10 Nek’ mu djeca budu skitnice, prosjaci, nek’ budu bačena iz opustjelih domova!	10 Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą, i niech zostaną wygnane z rumowisk!
11 Nek’ mu lihvar prigrabi sav posjed, tuđinci nek’ razgrabe plod muke njegove!	11 Niechaj lichwiarz czyha na całą jego posiadłość, a obcy niech rozdrapią owoc jego pracy!
12 Nitko ne imao prema njemu samilosti, nitko se ne smilovao siročadi njegovoj!	12 Niech nikt nie okaże mu życzliwości, niech nikt się nie zlituje nad jego dziećmi!
13 Neka mu se zatre potomstvo, u drugome koljenu neka se utrne ime njegovo!	13 Niech jego potomstwo ulegnie zatracie; niech w drugim pokoleniu zaginie ich imię!
14 Spominjao se Jahve grijeha njegovih, i grijeh njegove majke nek’ se ne izbriše:	14 Niech Pan zapamięta winę jego ojców, niech grzech jego matki nie będzie zgładzony!
15 nek’ budu svagda Jahvi pred očima! Neka se sa zemlje izbriše spomen njihov!«	15 Niech zawsze stoją przed Panem i niech On wykorzeni z ziemi pamięć o nim,
16 Jer se ne spomenu da čini milosrđe, već proganjaše bijedna i uboga i u smrt gonjaše čovjeka srca shrvana.	16 za to, że nie pomyślał, by okazać życzliwość, lecz prześladował biedaka i nieszczęśliwego, i w sercu strapionego śmiertelnie.
17 Prokletstvo je ljubio, pa neka ga stigne; blagoslova ne htjede, daleko nek’ je od njega!	17 Miłował złorzeczenie: niech się nań obróci; w błogosławieństwie nie miał upodobania: niech od niego odstąpi!
18 Prokletstvom nek’ se odjene kao haljinom, neka kao voda uđe u njega i kao ulje u kosti njegove.	18 Niech się odzieje przekleństwem jak szatą; niech ono przeniknie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa [wejdzie] w jego kości!
19 Bilo mu haljinom kojom se pokriva, pojas kojim se svagda paše!	19 Niech mu będzie jak odzienie, które go okrywa, i pas, którym stale się opina.
20 Tako nek’ plati Jahve tužiteljima mojim koji zlo govore protiv duše moje!	20 Taką niech mają zapłatę od Pana moi oskarżyciele, którzy przeciw mnie mówią złe rzeczy.
21 A ti, Jahve, Gospode, rad imena svog zauzmi se za me, spasi me jer je dobrostiva ljubav tvoja!	21 Lecz Ty, Panie, mój Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na Twoje imię; wybaw mnie, bo łaskawa jest Twoja dobroć.
22 Jer bijedan sam i ubog, i srce je moje ranjeno u meni.	22 Bo jestem nędzny i nieszczęśliwy, a serce jest we mnie zranione.
23 K’o sjena što se naginje ja nestajem, progone me kao skakavca.	23 Niknę jak cień, co się nachyla, strząsają mnie jak szarańczę.
24 Od posta mi koljena klecaju i tijelo moje omrša.	24 Kolana mi się chwieją od postu i ciało moje schnie bez tłuszczu.
25 Ruglom sam njima postao, kimaju glavom kad me vide.	25 Dla tamtych stałem się urągowiskiem; widząc mnie potrząsają głowami.
26 Pomozi mi, Jahve, Bože moj, po dobroti me svojoj spasi!	26 Dopomóż mi, Panie, mój Boże; ocal mnie w swej łaskawości,
27 Nek’ upoznaju da je ovo ruka tvoja i da si ti ovo učinio, Jahve!	27 aby poznali, że to Twoja ręka, żeś Ty, o Panie, tego dokonał.
28 Oni nek’ proklinju, ti blagoslivljaj; nek’ se postide koji se na me podižu, a sluga tvoj nek’ se raduje!	28 Niech oni złorzeczą, ale Ty błogosław! Niech się zawstydzą powstający na mnie, Twój sługa zaś niechaj się cieszy!
29 Stidom nek’ se odjenu tužitelji moji i sramotom svojom nek’ se k’o plaštem pokriju!	29 Niech moi oskarżyciele odzieją się hańbą, niech się wstydem okryją jak płaszczem!
30 Slavit ću Jahvu iz svega grla i hvalit’ ga u veliku mnoštvu	30 Chcę wielce dziękować Panu swoimi ustami i chwalić Go w pośrodku tłumów;
31 jer stoji s desne siromahu da mu dušu spasi od sudaca.	31 bo stanął po prawicy biednego, aby go wybawić od sądzących jego życie.