Amos (עמוס) - Amos 33

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	Biblija Hrvatski
1 וַיְהִי דְבַר־יְהוָה אֶל־יִרְמְיָהוּ שֵׁנִית וְהוּא עֹודֶנּוּ עָצוּר בַּחֲצַר הַמַּטָּרָה לֵאמֹר	1 Dok je Jeremija bio još zatvoren u tamničkom dvorištu, i drugi mu put dođe riječ Jahvina:
2 כֹּה־אָמַר יְהוָה עֹשָׂהּ יְהוָה יֹוצֵר אֹותָהּ לַהֲכִינָהּ יְהוָה שְׁמֹו	2 »Ovako govori Jahve, koji stvori zemlju, oblikova je i učvrsti – ime mu je Jahve!
3 קְרָא אֵלַי וְאֶעֱנֶךָּ וְאַגִּידָה לְּךָ גְּדֹלֹות וּבְצֻרֹות לֹא יְדַעְתָּם׃ ס	3 Zazovi me, i odazvat ću ti se i objavit ću ti velike i nedokučive tajne o kojima ništa ne znaš.
4 כִּי כֹה אָמַר יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל עַל־בָּתֵּי הָעִיר הַזֹּאת וְעַל־בָּתֵּי מַלְכֵי יְהוּדָה הַנְּתֻצִים אֶל־הַסֹּלְלֹות וְאֶל־הֶחָרֶב	4 Jer ovako govori Jahve, Bog Izraelov, o kućama ovoga grada i o dvorima kraljeva judejskih, porušenim zbog nasipa i mača,
5 בָּאִים לְהִלָּחֵם אֶת־הַכַּשְׂדִּים וּלְמַלְאָם אֶת־פִּגְרֵי הָאָדָם אֲשֶׁר־הִכֵּיתִי בְאַפִּי וּבַחֲמָתִי וַאֲשֶׁר הִסְתַּרְתִּי פָנַי מֵהָעִיר הַזֹּאת עַל כָּל־רָעָתָם	5 i o onima što zameću borbu s Kaldejcima da napune svoje kuće tjelesima ljudi koje pobih u srdžbi i jarosti svojoj, i odvratih lice svoje od ovoga grada zbog njihove opakosti.
6 הִנְנִי מַעֲלֶה־לָּהּ אֲרֻכָה וּמַרְפֵּא וּרְפָאתִים וְגִלֵּיתִי לָהֶם עֲתֶרֶת שָׁלֹום וֶאֱמֶת	6 Evo, ja ću zaliječiti njihovu ranu, ja ću ih iscijeliti i ozdraviti i pružiti im obilje istinskoga mira.
7 וַהֲשִׁבֹתִי אֶת־שְׁבוּת יְהוּדָה וְאֵת שְׁבוּת יִשְׂרָאֵל וּבְנִתִים כְּבָרִאשֹׁנָה	7 Promijenit ću udes zemlje Judine i Jeruzalema i podići ću ih da budu kao nekoć.
8 וְטִהַרְתִּים מִכָּל־עֲוֹנָם אֲשֶׁר חָטְאוּ־לִי וְסָלַחְתִּי [לְכֹול־ כ] (לְכָל־עֲוֹנֹותֵיהֶם ק) אֲשֶׁר חָטְאוּ־לִי וַאֲשֶׁר פָּשְׁעוּ בִי	8 Očistit ću ih od svakoga grijeha kojim sagriješiše protiv mene i oprostit ću im sve krivice koje mi skriviše odmetnuvši se od mene.
9 וְהָיְתָה לִּי לְשֵׁם שָׂשֹׂון לִתְהִלָּה וּלְתִפְאֶרֶת לְכֹל גֹּויֵי הָאָרֶץ אֲשֶׁר יִשְׁמְעוּ אֶת־כָּל־הַטֹּובָה אֲשֶׁר אָנֹכִי עֹשֶׂה אֹתָם וּפָחֲדוּ וְרָגְזוּ עַל כָּל־הַטֹּובָה וְעַל כָּל־הַשָּׁלֹום אֲשֶׁר אָנֹכִי עֹשֶׂה לָּהּ׃ ס	9 I Jeruzalem će mi biti na radost, na hvalu i čast pred svim narodima svijeta: kad čuju za sve dobro kojim ću ih nadijeliti, divit će se i čuditi svoj onoj sreći i miru što ću im ja dati.«
10 כֹּה ׀ אָמַר יְהוָה עֹוד יִשָּׁמַע בַּמָּקֹום־הַזֶּה אֲשֶׁר אַתֶּם אֹמְרִים חָרֵב הוּא מֵאֵין אָדָם וּמֵאֵין בְּהֵמָה בְּעָרֵי יְהוּדָה וּבְחֻצֹות יְרוּשָׁלִַם הַנְשַׁמֹּות מֵאֵין אָדָם וּמֵאֵין יֹושֵׁב וּמֵאֵין בְּהֵמָה	10 Ovako govori Jahve: »Na ovome mjestu o kojemu vi velite: ‘To je pustinja bez čovjeka i bez živinčeta’ – u gradovima judejskim i po opustošenim ulicama jeruzalemskim opet će se oriti
11 קֹול שָׂשֹׂון וְקֹול שִׂמְחָה קֹול חָתָן וְקֹול כַּלָּה קֹול אֹמְרִים הֹודוּ אֶת־יְהוָה צְבָאֹות כִּי־טֹוב יְהוָה כִּי־לְעֹולָם חַסְדֹּו מְבִאִים תֹּודָה בֵּית יְהוָה כִּי־אָשִׁיב אֶת־שְׁבוּת־הָאָרֶץ כְּבָרִאשֹׁנָה אָמַר יְהוָה׃ ס	11 poklici radosti, poklici zaručnika i zaručnice, poklici onih koji će u domu Jahvinu prinositi žrtve zahvalnice pjevajući: ‘Hvalite Jahvu nad vojskama, jer je dobar Jahve – vječna je ljubav njegova!’ Jer ja ću obnoviti zemlju da bude kao nekoć« – riječ je Jahvina.
12 כֹּה־אָמַר יְהוָה צְבָאֹות עֹוד יִהְיֶה ׀ בַּמָּקֹום הַזֶּה הֶחָרֵב מֵאֵין־אָדָם וְעַד־בְּהֵמָה וּבְכָל־עָרָיו נְוֵה רֹעִים מַרְבִּצִים צֹאן	12 Ovako govori Jahve nad vojskama: »Na ovome mjestu koje je sada pusto, bez čovjeka i bez živinčeta, i u svim gradovima opet će biti pašnjaci za pastire što odmaraju stada svoja.
13 בְּעָרֵי הָהָר בְּעָרֵי הַשְּׁפֵלָה וּבְעָרֵי הַנֶּגֶב וּבְאֶרֶץ בִּנְיָמִן וּבִסְבִיבֵי יְרוּשָׁלִַם וּבְעָרֵי יְהוּדָה עֹד תַּעֲבֹרְנָה הַצֹּאן עַל־יְדֵי מֹונֶה אָמַר יְהוָה׃ ס	13 U gradovima Gorja, i u gradovima Šefele, i u gradovima Negeba, u kraju Benjaminovu, u okolici Jeruzalema i u gradovima Judinim opet će prolaziti ovce ispod ruke pastira koji će ih brojiti« – riječ je Jahvina.
14 הִנֵּה יָמִים בָּאִים נְאֻם־יְהוָה וַהֲקִמֹתִי אֶת־הַדָּבָר הַטֹּוב אֲשֶׁר דִּבַּרְתִּי אֶל־בֵּית יִשְׂרָאֵל וְעַל־בֵּית יְהוּדָה	14 »Evo, dolaze dani« – riječ je Jahvina – »kad ću ispuniti dobro obećanje što ga dadoh domu Izraelovu i domu Judinu:
15 בַּיָּמִים הָהֵם וּבָעֵת הַהִיא אַצְמִיחַ לְדָוִד צֶמַח צְדָקָה וְעָשָׂה מִשְׁפָּט וּצְדָקָה בָּאָרֶץ	15 U one dane i u vrijeme ono podići ću Davidu izdanak pravedni; on će zemljom vladati po pravu i pravici.
16 בַּיָּמִים הָהֵם תִּוָּשַׁע יְהוּדָה וִירוּשָׁלִַם תִּשְׁכֹּון לָבֶטַח וְזֶה אֲשֶׁר־יִקְרָא־לָהּ יְהוָה ׀ צִדְקֵנוּ׃ ס	16 U one dane Judeja će biti spašena, Jeruzalem će živjeti spokojno. A grad će se zvati: ‘Jahve, Pravda naša.’«
17 כִּי־כֹה אָמַר יְהוָה לֹא־יִכָּרֵת לְדָוִד אִישׁ יֹשֵׁב עַל־כִּסֵּא בֵית־יִשְׂרָאֵל	17 Jer ovako govori Jahve: »Nikada Davidu neće nestati potomka koji će sjediti na prijestolju doma Izraelova.
18 וְלַכֹּהֲנִים הַלְוִיִּם לֹא־יִכָּרֵת אִישׁ מִלְּפָנָי מַעֲלֶה עֹולָה וּמַקְטִיר מִנְחָה וְעֹשֶׂה־זֶּבַח כָּל־הַיָּמִים׃ ס	18 I nikada neće levitima i svećenicima nestati potomaka koji će služiti preda mnom i prinositi paljenice, kaditi prinosnice i prikazivati klanice u sve dane.«
19 וַיְהִי דְּבַר־יְהוָה אֶל־יִרְמְיָהוּ לֵאמֹור	19 I dođe riječ Jahvina Jeremiji:
20 כֹּה אָמַר יְהוָה אִם־תָּפֵרוּ אֶת־בְּרִיתִי הַיֹּום וְאֶת־בְּרִיתִי הַלָּיְלָה וּלְבִלְתִּי הֱיֹות יֹומָם־וָלַיְלָה בְּעִתָּם	20 Ovako govori Jahve: »Ako možete razvrći savez moj s danom i savez moj s noći, tako da ni dana ni noći više ne bude u pravo vrijeme,
21 גַּם־בְּרִיתִי תֻפַר אֶת־דָּוִד עַבְדִּי מִהְיֹות־לֹו בֵן מֹלֵךְ עַל־כִּסְאֹו וְאֶת־הַלְוִיִּם הַכֹּהֲנִים מְשָׁרְתָי	21 moći će se raskinuti i savez moj sa slugom mojim Davidom te više neće imati sina koji bi kraljevao na prijestolju njegovu i s levitima i svećenicima koji mi služe.
22 אֲשֶׁר לֹא־יִסָּפֵר צְבָא הַשָּׁמַיִם וְלֹא יִמַּד חֹול הַיָּם כֵּן אַרְבֶּה אֶת־זֶרַע דָּוִד עַבְדִּי וְאֶת־הַלְוִיִּם מְשָׁרְתֵי אֹתִי׃ ס	22 Kao što se vojska nebeska ne može izbrojiti ni izmjeriti pijesak morski, tako ću umnožiti potomstvo sluge svojega Davida i levite i svećenike koji mi služe.«
23 וַיְהִי דְּבַר־יְהוָה אֶל־יִרְמְיָהוּ לֵאמֹר	23 I dođe riječ Jahvina Jeremiji:
24 הֲלֹוא רָאִיתָ מָה־הָעָם הַזֶּה דִּבְּרוּ לֵאמֹר שְׁתֵּי הַמִּשְׁפָּחֹות אֲשֶׁר בָּחַר יְהוָה בָּהֶם וַיִּמְאָסֵם וְאֶת־עַמִּי יִנְאָצוּן מִהְיֹות עֹוד גֹּוי לִפְנֵיהֶם׃ ס	24 »Nisi li opazio što ovi ljudi govore: ‘Jahve je odbacio obadva plemena koja je bio sebi izabrao?’ I s prezirom poriču narod moj kao da mi više nije narod.«
25 כֹּה אָמַר יְהוָה אִם־לֹא בְרִיתִי יֹומָם וָלָיְלָה חֻקֹּות שָׁמַיִם וָאָרֶץ לֹא־שָׂמְתִּי	25 Ovako govori Jahve: »Da ne sklopih saveza svojega s danom i noći i da ne postavih zakone nebu i zemlji,
26 גַּם־זֶרַע יַעֲקֹוב וְדָוִד עַבְדִּי אֶמְאַס מִקַּחַת מִזַּרְעֹו מֹשְׁלִים אֶל־זֶרַע אַבְרָהָם יִשְׂחָק וְיַעֲקֹב כִּי־ [אָשׁוּב כ] (אָשִׁיב ק) אֶת־שְׁבוּתָם וְרִחַמְתִּים׃ ס	26 mogao bih odbaciti potomstvo Jakova i Davida, sluge svojega, da više ne uzimam potomka njihova za vladara nad potomstvom Abrahamovim, Izakovim i Jakovljevim, kad promijenim udes njihov i kad im se smilujem.«