1 Ten, co Pana się boi, będzie tak czynił, a kto trzyma się Prawa, posiądzie mądrość. | 1 ο φοβουμενος κυριον ποιησει αυτο και ο εγκρατης του νομου καταλημψεται αυτην |
2 Jak matka wyjdzie ona naprzeciw niego i jak młoda małżonka go przyjmie. | 2 και υπαντησεται αυτω ως μητηρ και ως γυνη παρθενιας προσδεξεται αυτον |
3 Nakarmi go chlebem rozumu i napoi go wodą mądrości. | 3 ψωμιει αυτον αρτον συνεσεως και υδωρ σοφιας ποτισει αυτον |
4 Oprze się on na niej i nie upadnie, zbliży się do niej i nie będzie zawstydzony. | 4 στηριχθησεται επ' αυτην και ου μη κλιθη και επ' αυτης εφεξει και ου μη καταισχυνθη |
5 Wywyższy ona go ponad jego bliskich i pośród zgromadzenia otworzy mu usta. | 5 και υψωσει αυτον παρα τους πλησιον αυτου και εν μεσω εκκλησιας ανοιξει το στομα αυτου |
6 Znajdzie on wesele i wieniec uniesienia, i wieczne imię odziedziczy. | 6 ευφροσυνην και στεφανον αγαλλιαματος ευρησει και ονομα αιωνος κατακληρονομησει |
7 Bezrozumni ludzie jej nie posiądą i nie będą jej widzieli grzesznicy. | 7 ου μη καταλημψονται αυτην ανθρωποι ασυνετοι και ανδρες αμαρτωλοι ου μη ιδωσιν αυτην |
8 Daleka jest od pychy, a kłamcy o niej nie przypomną sobie. | 8 μακραν εστιν υπερηφανιας και ανδρες ψευσται ου μη μνησθησονται αυτης |
9 W ustach grzesznika hymn pochwalny nie jest stosowny, ponieważ nie od Pana pochodzi. | 9 ουχ ωραιος αινος εν στοματι αμαρτωλου οτι ου παρα κυριου απεσταλη |
10 Albowiem tylko mędrzec hymn pochwalny wypowie, a Pan nim pokieruje. | 10 εν γαρ σοφια ρηθησεται αινος και ο κυριος ευοδωσει αυτον |
11 Nie mów: Pan sprawił, że zgrzeszyłem, czego On nienawidzi, tego On nie będzie czynił. | 11 μη ειπης οτι δια κυριον απεστην α γαρ εμισησεν ου ποιησει |
12 Nie mów: On mnie w błąd wprowadził, albowiem On nie potrzebuje grzesznika. | 12 μη ειπης οτι αυτος με επλανησεν ου γαρ χρειαν εχει ανδρος αμαρτωλου |
13 Pan nienawidzi wszystkiego, co wstrętne, i nie pozwala, by ci, którzy się Go boją, mieli z tym styczność. | 13 παν βδελυγμα εμισησεν ο κυριος και ουκ εστιν αγαπητον τοις φοβουμενοις αυτον |
14 On na początku stworzył człowieka i zostawił go własnej mocy rozstrzygania. | 14 αυτος εξ αρχης εποιησεν ανθρωπον και αφηκεν αυτον εν χειρι διαβουλιου αυτου |
15 Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania: a dochować wierności jest Jego upodobaniem. | 15 εαν θελης συντηρησεις εντολας και πιστιν ποιησαι ευδοκιας |
16 Położył przed tobą ogień i wodę, co zechcesz, po to wyciągniesz rękę. | 16 παρεθηκεν σοι πυρ και υδωρ ου εαν θελης εκτενεις την χειρα σου |
17 Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się podoba, to będzie ci dane. | 17 εναντι ανθρωπων η ζωη και ο θανατος και ο εαν ευδοκηση δοθησεται αυτω |
18 Ponieważ wielka jest mądrość Pana, potężny jest władzą i widzi wszystko. | 18 οτι πολλη η σοφια του κυριου ισχυρος εν δυναστεια και βλεπων τα παντα |
19 Oczy Jego patrzą na bojących się Go - On sam poznaje każdy czyn człowieka. | 19 και οι οφθαλμοι αυτου επι τους φοβουμενους αυτον και αυτος επιγνωσεται παν εργον ανθρωπου |
20 Nikomu On nie przykazał być bezbożnym i nikomu nie zezwolił grzeszyć. | 20 ουκ ενετειλατο ουδενι ασεβειν και ουκ εδωκεν ανεσιν ουδενι αμαρτανειν |