Proverbi 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 La sapienza costruisce la sua casa, la stoltezza con le proprie mani la distrugge. | 1 Sapiens mulier ædificat domum suam ; insipiens exstructam quoque manibus destruet. |
2 Chi cammina nella sua rettitudine ha il timor di Dio, chi perverte la sua strada lo disprezza. | 2 Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo qui infami graditur via. |
3 Nella bocca dello stolto c'è un germoglio di superbia, le labbra dei saggi li custodiscono. | 3 In ore stulti virga superbiæ ; labia autem sapientium custodiunt eos. |
4 Se non ci sono buoi la greppia è vuota, nella forza del giovenco c'è abbondanza di prodotti. | 4 Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est ; ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis. |
5 Un testimonio verace non mentisce, un falso testimonio esala falsità. | 5 Testis fidelis non mentitur ; profert autem mendacium dolosus testis. |
6 Cerca la sapienza l'insolente, ma invano, per l'intelligente, la sapienza è cosa facile. | 6 Quærit derisor sapientiam, et non invenit ; doctrina prudentium facilis. |
7 Guarda di star lontano dall'insipiente, perché non vi troverai labbra sapienti. | 7 Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ. |
8 Chi è prudente studia bene la sua strada, ma la follia degli stolti è sbandamento. | 8 Sapientia callidi est intelligere viam suam, et imprudentia stultorum errans. |
9 Nelle tende degli insolenti c'è il castigo, nelle case dei giusti c'è la grazia. | 9 Stultus illudet peccatum, et inter justos morabitur gratia. |
10 Conosce il cuore la sua propria amarezza e alla sua gioia non s'associa l'estraneo. | 10 Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. |
11 La casa degli empi sarà abbattuta, la tenda dei giusti fiorirà. | 11 Domus impiorum delebitur : tabernacula vero justorum germinabunt. |
12 Una strada agli occhi dell'uomo par diritta, all'altra estremità però c'è un trabocchetto. | 12 Est via quæ videtur homini justa, novissima autem ejus deducunt ad mortem. |
13 Perfino nel riso il cuore si rattrista e la gioia stessa finisce nell'afflizione. | 13 Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat. |
14 Delle sue vie si sazia il traviato, ma l'uomo buono delle sue azioni. | 14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus. |
15 L'ingenuo crede ad ogni parola, chi è prudente veglia sui suoi passi. | 15 Innocens credit omni verbo ; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni ; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus. |
16 Il saggio teme e sfugge il male, lo stolto va avanti e sta tranquillo. | 16 Sapiens timet, et declinat a malo ; stultus transilit, et confidit. |
17 Chi è pronto all'ira commette ogni stoltezza e l'uomo tenebroso attira l'odio. | 17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est. |
18 Gli ingenui hanno in sorte la stoltezza, gli accorti invece si adornano di scienza. | 18 Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam. |
19 I cattivi si inchineranno ai buoni e gli empi davanti alle porte dei giusti. | 19 Jacebunt mali ante bonos, et impii ante portas justorum. |
20 Il povero è odiato anche dal suo simile, ma gli amici del ricco sono molti. | 20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit : amici vero divitum multi. |
21 Chi disprezza il suo prossimo fa peccato, ma chi ha pietà dei miseri è beato. | 21 Qui despicit proximum suum peccat ; qui autem miseretur pauperis beatus erit. Qui credit in Domino misericordiam diligit. |
22 Non traviano forse gli artefici del male? Benevolenza e fedeltà a chi fa il bene. | 22 Errant qui operantur malum ; misericordia et veritas præparant bona. |
23 In ogni fatica c'è guadagno, solo la parola delle labbra porta all'indigenza. | 23 In omni opere erit abundantia ; ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas. |
24 Corona dei saggi è la loro ricchezza, diadema degli stolti è la stoltezza. | 24 Corona sapientium divitiæ eorum ; fatuitas stultorum imprudentia. |
25 Un testimonio veritiero salva molti, chi dice menzogne è una rovina. | 25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis. |
26 Nel timore del Signore c'è un sicuro rifugio e per i suoi figli egli è riparo. | 26 In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis ejus erit spes. |
27 Il timore del Signore è sorgente di vita per sfuggire ai lacci della morte. | 27 Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis. |
28 L'onore del re sta nella moltitudine del popolo, carenza di popolo è rovina del principe. | 28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ignominia principis. |
29 Chi è lento alla collera ha molta intelligenza, chi è facile a infiammarsi mostra stoltezza. | 29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia ; qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam. |
30 Vita dei corpi è un cuore benigno, l'invidia è tarlo delle ossa. | 30 Vita carnium sanitas cordis ; putredo ossium invidia. |
31 Chi opprime il povero disonora il suo Creatore, lo glorifica chi ha pietà dell'umile. | 31 Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus ; honorat autem eum qui miseretur pauperis. |
32 Dalla sua malizia è rovinato l'empio, ma pur nella sua morte il giusto è fiducioso. | 32 In malitia sua expelletur impius : sperat autem justus in morte sua. |
33 Nel cuore intelligente risiede la sapienza, ma non si conoscerà nel seno degli stolti. | 33 In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet. |
34 La giustizia innalza una nazione, vergogna per i popoli è il peccato. | 34 Justitia elevat gentem ; miseros autem facit populos peccatum. |
35 Il re si compiace d'un servo intelligente, la sua collera è per chi lo disonora. | 35 Acceptus est regi minister intelligens ; iracundiam ejus inutilis sustinebit. |