Proverbi 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 La sapienza costruisce la sua casa, la stoltezza con le proprie mani la distrugge. | 1 Sapientia mulierum aedificat domum suam, insipientia eam manibus destruet. |
2 Chi cammina nella sua rettitudine ha il timor di Dio, chi perverte la sua strada lo disprezza. | 2 Ambulans recto itinere timet Deum; despicit illum, qui infami graditur via. |
3 Nella bocca dello stolto c'è un germoglio di superbia, le labbra dei saggi li custodiscono. | 3 In ore stulti virga superbiae, labia autem sapientium custodiunt eos. |
4 Se non ci sono buoi la greppia è vuota, nella forza del giovenco c'è abbondanza di prodotti. | 4 Ubi non sunt boves, praesepe vacuum est; plurimae autem segetes in fortitudine bovis. |
5 Un testimonio verace non mentisce, un falso testimonio esala falsità. | 5 Testis fidelis non mentitur, profert autem mendacium dolosus testis. |
6 Cerca la sapienza l'insolente, ma invano, per l'intelligente, la sapienza è cosa facile. | 6 Quaerit derisor sapientiam et non invenit; doctrina prudentibus facilis. |
7 Guarda di star lontano dall'insipiente, perché non vi troverai labbra sapienti. | 7 Cede coram viro stulto, quia nescies labia prudentiae. |
8 Chi è prudente studia bene la sua strada, ma la follia degli stolti è sbandamento. | 8 Sapientia callidi est intellegere viam suam, et imprudentia stultorum errans. |
9 Nelle tende degli insolenti c'è il castigo, nelle case dei giusti c'è la grazia. | 9 Stulti parvipendent peccatum, et inter iustos morabitur gratia. |
10 Conosce il cuore la sua propria amarezza e alla sua gioia non s'associa l'estraneo. | 10 Cor novit amaritudinem animae suae, in gaudio eius non miscebitur extraneus. |
11 La casa degli empi sarà abbattuta, la tenda dei giusti fiorirà. | 11 Domus impiorum delebitur, tabernacula vero iustorum germinabunt. |
12 Una strada agli occhi dell'uomo par diritta, all'altra estremità però c'è un trabocchetto. | 12 Est via, quae videtur homini recta, novissima autem eius deducunt ad mortem. |
13 Perfino nel riso il cuore si rattrista e la gioia stessa finisce nell'afflizione. | 13 Etiam in risu cor dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat. |
14 Delle sue vie si sazia il traviato, ma l'uomo buono delle sue azioni. | 14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus. |
15 L'ingenuo crede ad ogni parola, chi è prudente veglia sui suoi passi. | 15 Simplex credit omni verbo, astutus considerat gressus suos. |
16 Il saggio teme e sfugge il male, lo stolto va avanti e sta tranquillo. | 16 Sapiens timet et declinat a malo, stultus transilit et confidit. |
17 Chi è pronto all'ira commette ogni stoltezza e l'uomo tenebroso attira l'odio. | 17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est. |
18 Gli ingenui hanno in sorte la stoltezza, gli accorti invece si adornano di scienza. | 18 Possidebunt simplices stultitiam, et astuti coronabuntur scientia. |
19 I cattivi si inchineranno ai buoni e gli empi davanti alle porte dei giusti. | 19 Procumbunt mali ante bonos, et impii ante portas iustorum. |
20 Il povero è odiato anche dal suo simile, ma gli amici del ricco sono molti. | 20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit, amici vero divitum multi. |
21 Chi disprezza il suo prossimo fa peccato, ma chi ha pietà dei miseri è beato. | 21 Qui despicit proximum suum, peccat; qui autem miseretur pauperis, beatus erit. |
22 Non traviano forse gli artefici del male? Benevolenza e fedeltà a chi fa il bene. | 22 Nonne errant, qui operantur malum? Misericordia et veritas iis, qui praeparant bona. |
23 In ogni fatica c'è guadagno, solo la parola delle labbra porta all'indigenza. | 23 In omni labore erit abundantia; verbum autem labiorum tendit tantummodo ad egestatem. |
24 Corona dei saggi è la loro ricchezza, diadema degli stolti è la stoltezza. | 24 Corona sapientium divitiae eorum, fatuitas stultorum fatuitas est. |
25 Un testimonio veritiero salva molti, chi dice menzogne è una rovina. | 25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis. |
26 Nel timore del Signore c'è un sicuro rifugio e per i suoi figli egli è riparo. | 26 In timore Domini fiducia fortis, et filiis eius erit spes. |
27 Il timore del Signore è sorgente di vita per sfuggire ai lacci della morte. | 27 Timor Domini fons vitae, declinans a laqueis mortis. |
28 L'onore del re sta nella moltitudine del popolo, carenza di popolo è rovina del principe. | 28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ruina principis. |
29 Chi è lento alla collera ha molta intelligenza, chi è facile a infiammarsi mostra stoltezza. | 29 Qui patiens est, multa gubernatur prudentia; qui autem impatiens est, exaltat stultitiam. |
30 Vita dei corpi è un cuore benigno, l'invidia è tarlo delle ossa. | 30 Vita carnium sanitas cordis, putredo ossium invidia. |
31 Chi opprime il povero disonora il suo Creatore, lo glorifica chi ha pietà dell'umile. | 31 Qui calumniatur egentem, exprobrat Factori eius; honorat autem eum, qui miseretur pauperis. |
32 Dalla sua malizia è rovinato l'empio, ma pur nella sua morte il giusto è fiducioso. | 32 In malitia sua impelletur impius, sperat autem iustus in integritate sua. |
33 Nel cuore intelligente risiede la sapienza, ma non si conoscerà nel seno degli stolti. | 33 In corde prudentis requiescit sapientia, at in medio stultorum agnoscetur? |
34 La giustizia innalza una nazione, vergogna per i popoli è il peccato. | 34 Iustitia elevat gentem, vituperium autem populorum est peccatum. |
35 Il re si compiace d'un servo intelligente, la sua collera è per chi lo disonora. | 35 Acceptus est regi minister intellegens, et iracundia ei, qui turpiter agit. |