Vangelo secondo Matteo 22

BIBBIA RICCIOTTI	Biblia Tysiąclecia
1 - Gesù, continuando il discorso, parlò di nuovo in parabole e disse:	1 A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich:
2 «Il regno de' cieli è simile a un re che fece le nozze del suo figliuolo;	2 Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi.
3 e mandò i suoi servi a chiamar gl'invitati, i quali non vollero venire.	3 Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść.
4 Mandò altri servi a dire: - Ecco ho preparato il mio convito, i miei buoi e gli animali ingrassati sono ammazzati e tutto è all'ordine; venite alle nozze. -	4 Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!
5 Ma quelli, non curandosene se ne andarono, chi alla sua villa e chi al suo traffico;	5 Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa,
6 altri anzi, presi i servi, li oltraggiarono e uccisero.	6 a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.
7 Il re, udito ciò, si adirò e mandò le sue truppe a sterminare quegli omicidii e a bruciare la loro città.	7 Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić.
8 Allora disse a' suoi servi: - Le nozze son pronte, ma gl'invitati non ne furono degni.	8 Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.
9 Andate sui crocicchi delle strade e quanti trovate, chiamateli alle nozze. -	9 Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie.
10 Quei servi, usciti per le strade, radunarono quanti trovarono, cattivi e buoni, e la sala delle nozze fu piena di convitati.	10 Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami.
11 Il re entrò per vedere quelli che erano a tavola e, avendo notato un uomo che non era in abito da nozze,	11 Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny.
12 gli osservò: - Amico, come sei entrato qui senza l'abito da nozze? - Quegli restò senza parola.	12 Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał.
13 Allora il re disse ai servi: - Legategli le mani e i piedi e gettatelo fuori nel buio; ivi sarà il pianto e lo stridor di denti. -	13 Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
14 Perchè molti sono i chiamati, ma pochi gli eletti».	14 Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
15 Allora i Farisei si ritirarono e tennero consiglio per coglierlo in parole.	15 Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie.
16 Gli mandarono i loro discepoli con degli Erodiani per dirgli: «Maestro, sappiamo che sei veritiero e insegni la via di Dio conforme alla verità e non guardi in faccia a nessuno, perchè non badi all'apparenza degli uomini;	16 Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką.
17 dicci dunque ciò che ti pare: è lecito o no pagare il tributo a Cesare?».	17 Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?
18 Gesù, capita la loro malizia, disse: «Perchè mi tentate, o ipocriti?	18 Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy?
19 Mostratemi la moneta del tributo». Essi gli presentarono un denaro.	19 Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara.
20 Ed egli chiese loro: «Di chi è quest'immagine e l'iscrizione?».	20 On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis?
21 Gli risposero: «Di Cesare». Soggiunse allora Gesù: «Rendete dunque a Cesare quello che è di Cesare, e a Dio quello che è di Dio».	21 Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
22 Ed essi, udita questa risposta, stupirono e, lasciatolo, se n'andarono via.	22 Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli.
23 In quello stesso giorno vennero a lui i Sadducei, i quali negano che vi sia la resurrezione e lo interrogarono dicendo:	23 W owym dniu przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli go
24 «Maestro, Mosè disse: - Se uno muore senza figli, suo fratello sposi la moglie di lui e susciti prole a suo fratello. -	24 w ten sposób: Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli kto umrze bezdzietnie, niech jego brat weźmie wdowę po nim i wzbudzi potomstwo swemu bratu.
25 Ora c'erano tra noi sette fratelli; il primo prese moglie e morì e, non avendo prole, lasciò la moglie al fratello.	25 Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił swoją żonę bratu.
26 Lo stesso fece il secondo e poi il terzo, fino al settimo.	26 Tak samo drugi i trzeci - aż do siódmego.
27 Ultima fra tutti, morì anche la donna.	27 W końcu po wszystkich umarła ta kobieta.
28 Nella resurrezione adunque di quale dei sette sarà moglie, poichè tutti l'ebbero?».	28 Do którego więc z tych siedmiu należeć będzie przy zmartwychwstaniu? Bo wszyscy ją mieli [ za żonę ].
29 Gesù rispose loro: «Voi v'ingannate, perchè non capite nè le Scritture, nè la potenza di Dio.	29 Jezus im odpowiedział: Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej.
30 Infatti alla resurrezione nè si ammoglieranno nè si mariteranno, ma saranno come angeli di Dio in cielo.	30 Przy zmartwychwstaniu bowiem nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie.
31 Quanto poi alla resurrezione dei morti non avete letto quel che vi fu detto da Dio:	31 A co do zmartwychwstania umarłych, nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:
32 "Io sono il Dio d'Abramo, il Dio di Isacco e il Dio di Giacobbe"? Non è il Dio dei morti, ma dei vivi».	32 Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba? Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych.
33 Il popolo, udendo ciò, si meravigliava per la sua dottrina.	33 A tłumy, słysząc to, zdumiewały się nad Jego nauką.
34 I Farisei, udito che Gesù aveva ridotto al silenzio i Sadducei, si raccolsero insieme,	34 Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem,
35 e un d'essi, dottore della legge, gli domandò per tentarlo:	35 a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał , wystawiając Go na próbę:
36 «Maestro, qual è il più gran comandamento della legge?».	36 Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?
37 Gesù gli rispose: «" Ama il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, con tutta la tua anima e con tutta la tua mente ".	37 On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem.
38 Questo è il più grande e il primo comandamento.	38 To jest największe i pierwsze przykazanie.
39 Il secondo poi è simile a questo: " Amerai il tuo prossimo come te stesso ".	39 Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
40 Su questi due comandamenti si fondano tutta la legge e i Profeti».	40 Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
41 Ed essendosi radunati i Farisei, Gesù li interrogò	41 Gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus zadał im takie pytanie:
42 dicendo: «Che vi pare del Cristo? E di chi è figlio?». «Di David», gli risposero.	42 Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem? Odpowiedzieli Mu: Dawida.
43 Domandò loro: «Come dunque David in ispirito lo chiama Signore, dicendo:	43 Wtedy rzekł do nich: Jakżeż więc Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi:
44 - Il Signore ha detto al mio Signore: " Siedi alla mia destra, finchè io abbia posto i tuoi nemici sotto i tuoi piedi " -?	44 Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje.
45 Se dunque David lo chiama Signore, come può essere suo figlio?».	45 Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być [tylko] jego synem?
46 E nessuno sapeva risponder nulla; nè da quel giorno nessuno più osò interrogarlo.	46 I żaden z nich nie mógł Mu odpowiedzieć. Nikt też od owego dnia nie odważył się więcej Go pytać.