1 και απεκριθη κυριος ο θεος τω ιωβ και ειπεν | 1 E rispose lo Signore a Iob dello turbine, e disse: |
2 μη κρισιν μετα ικανου εκκλινει ελεγχων θεον αποκριθησεται αυτην | 2 Cìgniti, come uomo, li tuoi lombi; domanderoe te, dimostra a me. |
3 υπολαβων δε ιωβ λεγει τω κυριω | 3 Or fai tu beffe del mio giudicio, e condannerae me, chè tu sii giustificato? |
4 τι ετι εγω κρινομαι νουθετουμενος και ελεγχων κυριον ακουων τοιαυτα ουθεν ων εγω δε τινα αποκρισιν δω προς ταυτα χειρα θησω επι στοματι μου | 4 E se hai lo braccio come Dio, e se tuoni con simile voce? |
5 απαξ λελαληκα επι δε τω δευτερω ου προσθησω | 5 Intòrniati di bellezza, e dirizzati ad alto, e sia glorioso, e vèstiti bellissimi panni. |
6 ετι δε υπολαβων ο κυριος ειπεν τω ιωβ εκ του νεφους | 6 Ispargi li superbi nel tuo furore; e guarda, e umilia ogni arrogante. |
7 μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι | 7 Ragguarda tutti li superbi, e confondi loro; e contrita gli malvagi nel luogo loro. |
8 μη αποποιου μου το κριμα οιει δε με αλλως σοι κεχρηματικεναι η ινα αναφανης δικαιος | 8 Nascondi loro nella polvere insieme, e le faccie [loro] fa cadere nella fossa. |
9 η βραχιων σοι εστιν κατα του κυριου η φωνη κατ' αυτον βροντας | 9 E io confesserò che la tua mano diritta possa salvare te. |
10 αναλαβε δη υψος και δυναμιν δοξαν δε και τιμην αμφιεσαι | 10 Ecco, Beemot, il quale feci teco, il fieno quasi bue mangerà. |
11 αποστειλον δε αγγελους οργη παν δε υβριστην ταπεινωσον | 11 La sua fortezza nei suoi lombi, e la sua virtude è nell' ombilico del ventre, |
12 υπερηφανον δε σβεσον σηψον δε ασεβεις παραχρημα | 12 Constrignerae la sua coda, quasi come cedro; li nervi delli suoi testicoli sono perplessi. |
13 κρυψον δε εις γην εξω ομοθυμαδον τα δε προσωπα αυτων ατιμιας εμπλησον | 13 E le sue ossa sì come cannelle di bronzo; e li suoi ossi teneri, sì come piastre di ferro. |
14 ομολογησω αρα οτι δυναται η δεξια σου σωσαι | 14 Ed egli è principio delle vie di Dio; e colui che fece lui, applicò lo coltello suo. |
15 αλλα δη ιδου θηρια παρα σοι χορτον ισα βουσιν εσθιει | 15 A costui li monti rapportano l' erba; tutte le bestie del campo giuocano quivi. |
16 ιδου δη ισχυς αυτου επ' οσφυι η δε δυναμις επ' ομφαλου γαστρος | 16 Sotto l'ombra dorme nel secreto del calamo, e ne' luoghi umidi. |
17 εστησεν ουραν ως κυπαρισσον τα δε νευρα αυτου συμπεπλεκται | 17 Coprivano l'ombre la sua ombra; intorniarono lui li salici del torrente. |
18 αι πλευραι αυτου πλευραι χαλκειαι η δε ραχις αυτου σιδηρος χυτος | 18 Ecco, inghiottirà lo fiume, e non si maraviglierae; e ha fidanza che lo Giordano scorra nella sua bocca. |
19 τουτ' εστιν αρχη πλασματος κυριου πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων αυτου | 19 Ne' suoi occhii come amo piglierae lui, e con li stili forerae li suoi orecchi. |
20 επελθων δε επ' ορος ακροτομον εποιησεν χαρμονην τετραποσιν εν τω ταρταρω | 20 Or potrai tu trarre Leviatan coll' amo, e colla fune legarai la lingua sua? |
21 υπο παντοδαπα δενδρα κοιμαται παρα παπυρον και καλαμον και βουτομον | 21 Or porrai tu lo cerchio ne' suoi nasi, e coll'armilla forerai la sua mascella? |
22 σκιαζονται δε εν αυτω δενδρα μεγαλα συν ραδαμνοις και κλωνες αγνου | 22 Or moltiplicherae a te le preghiere, ovver parlerà a te le cose molli? |
23 εαν γενηται πλημμυρα ου μη αισθηθη πεποιθεν οτι προσκρουσει ο ιορδανης εις το στομα αυτου | 23 Or farà elli a te lo patto, e torra' lui per [servo] sempiterno? |
24 εν τω οφθαλμω αυτου δεξεται αυτον ενσκολιευομενος τρησει ρινα | 24 Or farai tu beffe di lui, come dell' uccello, e legherai lui alle tue ancille? |
25 αξεις δε δρακοντα εν αγκιστρω περιθησεις δε φορβεαν περι ρινα αυτου | 25 Taglieranno lui gli amici, e divideranlo li guadagnatori? |
26 ει δησεις κρικον εν τω μυκτηρι αυτου ψελιω δε τρυπησεις το χειλος αυτου | 26 Or riempierai tu la rete della sua pelle, e lo viaro de' pesci col suo capo? |
27 λαλησει δε σοι δεησει ικετηρια μαλακως | 27 Porrai sopra lui la tua mano: e ricorditi della battaglia, nè più oltre aggiugni di favellare. |
28 θησεται δε διαθηκην μετα σου λημψη δε αυτον δουλον αιωνιον | 28 E colla sua speranza rimarrà ingannato lui, e vedendolo tutti, sarae straboccato. |
29 παιξη δε εν αυτω ωσπερ ορνεω η δησεις αυτον ωσπερ στρουθιον παιδιω | |
30 ενσιτουνται δε εν αυτω εθνη μεριτευονται δε αυτον φοινικων γενη | |
31 παν δε πλωτον συνελθον ου μη ενεγκωσιν βυρσαν μιαν ουρας αυτου και εν πλοιοις αλιεων κεφαλην αυτου | |
32 επιθησεις δε αυτω χειρα μνησθεις πολεμον τον γινομενον εν σωματι αυτου και μηκετι γινεσθω | |