1 και απεκριθη κυριος ο θεος τω ιωβ και ειπεν | 1 Ο Κυριος απεκριθη ετι προς τον Ιωβ και ειπεν? |
2 μη κρισιν μετα ικανου εκκλινει ελεγχων θεον αποκριθησεται αυτην | 2 Ο διαδικαζομενος προς τον Παντοδυναμον θελει διδαξει αυτον; ο ελεγχων τον Θεον ας αποκριθη προς τουτο. |
3 υπολαβων δε ιωβ λεγει τω κυριω | 3 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη προς τον Κυριον και ειπεν? |
4 τι ετι εγω κρινομαι νουθετουμενος και ελεγχων κυριον ακουων τοιαυτα ουθεν ων εγω δε τινα αποκρισιν δω προς ταυτα χειρα θησω επι στοματι μου | 4 Ιδου, εγω ειμαι ουτιδανος? τι δυναμαι να αποκριθω προς σε; θελω βαλει την χειρα μου επι το στομα μου? |
5 απαξ λελαληκα επι δε τω δευτερω ου προσθησω | 5 απαξ ελαλησα και δεν θελω αποκριθη πλεον? μαλιστα, δις? αλλα δεν θελω επιπροσθεσει. |
6 ετι δε υπολαβων ο κυριος ειπεν τω ιωβ εκ του νεφους | 6 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε? |
7 μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι | 7 Ζωσον ηδη ως ανηρ την οσφυν σου? εγω θελω σε ερωτησει, και απαγγειλον μοι. |
8 μη αποποιου μου το κριμα οιει δε με αλλως σοι κεχρηματικεναι η ινα αναφανης δικαιος | 8 Θελεις αρα αναιρεσει την κρισιν μου; θελεις με καταδικασει, δια να δικαιωθης; |
9 η βραχιων σοι εστιν κατα του κυριου η φωνη κατ' αυτον βροντας | 9 Εχεις βραχιονα ως ο Θεος; η δυνασαι να βροντας με φωνην ως αυτος; |
10 αναλαβε δη υψος και δυναμιν δοξαν δε και τιμην αμφιεσαι | 10 Στολισθητι τωρα μεγαλοπρεπειαν και υπεροχην? και ενδυθητι δοξαν και ωραιοτητα. |
11 αποστειλον δε αγγελους οργη παν δε υβριστην ταπεινωσον | 11 Εκχεε τας φλογας της οργης σου? και βλεπε παντα υπερηφανον και ταπεινονε αυτον. |
12 υπερηφανον δε σβεσον σηψον δε ασεβεις παραχρημα | 12 Βλεπε παντα υπερηφανον? κρημνιζε αυτον? και καταπατει τους ασεβεις εν τω τοπω αυτων. |
13 κρυψον δε εις γην εξω ομοθυμαδον τα δε προσωπα αυτων ατιμιας εμπλησον | 13 Κρυψον αυτους ομου εν τω χωματι? καλυψον τα προσωπα αυτων εν αφανεια. |
14 ομολογησω αρα οτι δυναται η δεξια σου σωσαι | 14 Τοτε και εγω θελω ομολογησει προς σε, οτι η δεξια σου δυναται να σε σωση. |
15 αλλα δη ιδου θηρια παρα σοι χορτον ισα βουσιν εσθιει | 15 Ιδου τωρα, ο Βεεμωθ, τον οποιον εκαμα μετα σου, τρωγει χορτον ως βους. |
16 ιδου δη ισχυς αυτου επ' οσφυι η δε δυναμις επ' ομφαλου γαστρος | 16 Ιδου τωρα, η δυναμις αυτου ειναι εν τοις νεφροις αυτου και η ισχυς αυτου εν τω ομφαλω της κοιλιας αυτου. |
17 εστησεν ουραν ως κυπαρισσον τα δε νευρα αυτου συμπεπλεκται | 17 Υψονει την ουραν αυτου ως κεδρον? τα νευρα των μηρων αυτου ειναι συμπεπλεγμενα. |
18 αι πλευραι αυτου πλευραι χαλκειαι η δε ραχις αυτου σιδηρος χυτος | 18 Τα οστα αυτου ειναι χαλκινοι σωληνες? τα οστα αυτου ως μοχλοι σιδηρου. |
19 τουτ' εστιν αρχη πλασματος κυριου πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων αυτου | 19 Τουτο ειναι το αριστουργημα του Θεου? ο ποιησας αυτον δυναται να πλησιαση εις αυτον την ρομφαιαν αυτου. |
20 επελθων δε επ' ορος ακροτομον εποιησεν χαρμονην τετραποσιν εν τω ταρταρω | 20 Διοτι τα ορη προμηθευουσιν εις αυτον την τροφην, οπου παιζουσι παντα τα θηρια του αγρου. |
21 υπο παντοδαπα δενδρα κοιμαται παρα παπυρον και καλαμον και βουτομον | 21 Πλαγιαζει υποκατω των σκιερων δενδρων, υπο την σκεπην των καλαμων και εν τοις βαλτοις. |
22 σκιαζονται δε εν αυτω δενδρα μεγαλα συν ραδαμνοις και κλωνες αγνου | 22 Τα σκιερα δενδρα σκεπαζουσιν αυτον με την σκιαν αυτων? αι ιτεαι των ρυακων περικαλυπτουσιν αυτον. |
23 εαν γενηται πλημμυρα ου μη αισθηθη πεποιθεν οτι προσκρουσει ο ιορδανης εις το στομα αυτου | 23 Ιδου, εαν πλημμυριση ποταμος, δεν σπευδει να φυγη? εχει θαρρος, και αν ο Ιορδανης προσβαλλη εις το στομα αυτου. |
24 εν τω οφθαλμω αυτου δεξεται αυτον ενσκολιευομενος τρησει ρινα | 24 Δυναται τις φανερα να συλλαβη αυτον; η δια παγιδων να διατρυπηση την ρινα αυτου; |
25 αξεις δε δρακοντα εν αγκιστρω περιθησεις δε φορβεαν περι ρινα αυτου | |
26 ει δησεις κρικον εν τω μυκτηρι αυτου ψελιω δε τρυπησεις το χειλος αυτου | |
27 λαλησει δε σοι δεησει ικετηρια μαλακως | |
28 θησεται δε διαθηκην μετα σου λημψη δε αυτον δουλον αιωνιον | |
29 παιξη δε εν αυτω ωσπερ ορνεω η δησεις αυτον ωσπερ στρουθιον παιδιω | |
30 ενσιτουνται δε εν αυτω εθνη μεριτευονται δε αυτον φοινικων γενη | |
31 παν δε πλωτον συνελθον ου μη ενεγκωσιν βυρσαν μιαν ουρας αυτου και εν πλοιοις αλιεων κεφαλην αυτου | |
32 επιθησεις δε αυτω χειρα μνησθεις πολεμον τον γινομενον εν σωματι αυτου και μηκετι γινεσθω | |