ΙΩΒ - Giobbe - Job 21

LXX	SMITH VAN DYKE
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει	1 فاجاب ايوب وقال
2 ακουσατε ακουσατε μου των λογων ινα μη η μοι παρ' υμων αυτη η παρακλησις	2 اسمعوا قولي سمعا وليكن هذا تعزيتكم.
3 αρατε με εγω δε λαλησω ειτ' ου καταγελασετε μου	3 احتملوني وانا اتكلم وبعد كلامي استهزئوا.
4 τι γαρ μη ανθρωπου μου η ελεγξις η δια τι ου θυμωθησομαι	4 اما انا فهل شكواي من انسان. وان كانت فلماذا لا تضيق روحي.
5 εισβλεψαντες εις εμε θαυμασατε χειρα θεντες επι σιαγονι	5 تفرسوا فيّ وتعجبوا وضعوا اليد على الفم
6 εαν τε γαρ μνησθω εσπουδακα εχουσιν δε μου τας σαρκας οδυναι	6 عندما اتذكر ارتاع واخذت بشري رعدة.
7 δια τι ασεβεις ζωσιν πεπαλαιωνται δε και εν πλουτω	7 لماذا تحيا الاشرار ويشيخون نعم ويتجبّرون قوة.
8 ο σπορος αυτων κατα ψυχην τα δε τεκνα αυτων εν οφθαλμοις	8 نسلهم قائم امامهم معهم وذريتهم في اعينهم.
9 οι οικοι αυτων ευθηνουσιν φοβος δε ουδαμου μαστιξ δε παρα κυριου ουκ εστιν επ' αυτοις	9 بيوتهم آمنة من الخوف وليس عليهم عصا الله.
10 η βους αυτων ουκ ωμοτοκησεν διεσωθη δε αυτων εν γαστρι εχουσα και ουκ εσφαλεν	10 ثورهم يلقح ولا يخطئ. بقرتهم تنتج ولا تسقط.
11 μενουσιν δε ως προβατα αιωνια τα δε παιδια αυτων προσπαιζουσιν	11 يسرحون مثل الغنم رضّعهم واطفالهم ترقص.
12 αναλαβοντες ψαλτηριον και κιθαραν και ευφραινονται φωνη ψαλμου	12 يحملون الدف والعود ويطربون بصوت المزمار.
13 συνετελεσαν δε εν αγαθοις τον βιον αυτων εν δε αναπαυσει αδου εκοιμηθησαν	13 يقضون ايامهم بالخير. في لحظة يهبطون الى الهاوية.
14 λεγει δε κυριω αποστα απ' εμου οδους σου ειδεναι ου βουλομαι	14 فيقولون للّه ابعد عنا. وبمعرفة طرقك لا نسرّ.
15 τι ικανος οτι δουλευσομεν αυτω και τις ωφελεια οτι απαντησομεν αυτω	15 من هو القدير حتى نعبده وماذا ننتفع ان التمسناه
16 εν χερσιν γαρ ην αυτων τα αγαθα εργα δε ασεβων ουκ εφορα	16 هوذا ليس في يدهم خيرهم. لتبعد عني مشورة الاشرار.
17 ου μην δε αλλα και ασεβων λυχνος σβεσθησεται επελευσεται δε αυτοις η καταστροφη ωδινες δε αυτους εξουσιν απο οργης	17 كم ينطفئ سراج الاشرار ويأتي عليهم بوارهم او يقسم لهم اوجاعا في غضبه
18 εσονται δε ωσπερ αχυρα προ ανεμου η ωσπερ κονιορτος ον υφειλατο λαιλαψ	18 او يكونون كالتبن قدام الريح وكالعاصفة التي تسرقها الزوبعة.
19 εκλιποι υιους τα υπαρχοντα αυτου ανταποδωσει προς αυτον και γνωσεται	19 الله يخزن اثمه لبنيه. ليجازه نفسه فيعلم.
20 ιδοισαν οι οφθαλμοι αυτου την εαυτου σφαγην απο δε κυριου μη διασωθειη	20 لتنظر عيناه هلاكه ومن حمة القدير يشرب.
21 οτι τι θελημα αυτου εν οικω αυτου μετ' αυτον και αριθμοι μηνων αυτου διηρεθησαν	21 فما هي مسرّته في بيته بعده وقد تعيّن عدد شهوره
22 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην αυτος δε φονους διακρινει	22 أالله يعلم معرفة وهو يقضي على العالين.
23 ουτος αποθανειται εν κρατει απλοσυνης αυτου ολος δε ευπαθων και ευθηνων	23 هذا يموت في عين كماله. كله مطمئن وساكن.
24 τα δε εγκατα αυτου πληρη στεατος μυελος δε αυτου διαχειται	24 احواضه ملآنة لبنا ومخ عظامه طريء.
25 ο δε τελευτα υπο πικριας ψυχης ου φαγων ουδεν αγαθον	25 وذلك يموت بنفس مرة ولم يذق خيرا.
26 ομοθυμαδον δε επι γης κοιμωνται σαπρια δε αυτους εκαλυψεν	26 كلاهما يضطجعان معا في التراب والدود يغشاهما
27 ωστε οιδα υμας οτι τολμη επικεισθε μοι	27 هوذا قد علمت افكاركم والنيات التي بها تظلمونني.
28 οτι ερειτε που εστιν οικος αρχοντος και που εστιν η σκεπη των σκηνωματων των ασεβων	28 لانكم تقولون اين بيت العاتي واين خيمة مساكن الاشرار.
29 ερωτησατε παραπορευομενους οδον και τα σημεια αυτων ουκ απαλλοτριωσετε	29 أفلم تسالوا عابري السبيل ولم تفطنوا لدلائلهم.
30 οτι εις ημεραν απωλειας κουφιζεται ο πονηρος εις ημεραν οργης αυτου απαχθησονται	30 انه ليوم البوار يمسك الشرير ليوم السخط يقادون.
31 τις απαγγελει επι προσωπου αυτου την οδον αυτου και αυτος εποιησεν τις ανταποδωσει αυτω	31 من يعلن طريقه لوجهه. ومن يجازيه على ما عمل.
32 και αυτος εις ταφους απηνεχθη και επι σορω ηγρυπνησεν	32 هو الى القبور يقاد وعلى المدفن يسهر.
33 εγλυκανθησαν αυτω χαλικες χειμαρρου και οπισω αυτου πας ανθρωπος απελευσεται και εμπροσθεν αυτου αναριθμητοι	33 حلو له مدر الوادي. يزحف كل انسان وراءه وقدامه ما لا عدد له.
34 πως δε παρακαλειτε με κενα το δε εμε καταπαυσασθαι αφ' υμων ουδεν	34 فكيف تعزونني باطلا واجوبتكم بقيت خيانة