A zsoltárok könyve 30
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Ter
Kiv
Lev
Szám
MTörv
Józs
Bír
Rút
1Sám
2Sám
1Kir
2Kir
1Krón
2Krón
Ezdr
Neh
Tób
Judit
Eszt
1Makk
2Makk
Jób
Zsolt
Péld
Préd
Én
Bölcs
Sir
Iz
Jer
Siralm
Bár
Ez
Dán
Óz
Jo
Ám
Abd
Jón
Mik
Náh
Hab
Szof
Agg
Zak
Mal
Mt
Mk
Lk
Jn
Csel
Róm
1Kor
2Kor
Gal
Ef
Fil
Kol
1Tessz
2Tessz
1Tim
2Tim
Tit
Filem
Zsid
Jak
1Pét
2Pét
1Ján
2Ján
3Ján
Júd
Jel
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
KÁLDI-NEOVULGÁTA | VULGATA |
---|---|
1 Zsoltár. Ének a Templomszentelés ünnepére. Dávidtól. | 1 In finem. Psalmus David, pro extasi. |
2 Magasztallak, Uram, mert fölemeltél engem, és nem engedted, hogy ellenségeim örüljenek fölöttem. | 2 In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum : in justitia tua libera me. |
3 Hozzád kiáltottam, Uram, én Istenem, és te meggyógyítottál engem. | 3 Inclina ad me aurem tuam ; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias : |
4 Uram, visszahoztad lelkemet az alvilágból, életben tartottál, hogy ne szálljak a sírba. | 4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ; et propter nomen tuum deduces me et enutries me. |
5 Zengjetek zsoltárt az Úrnak, ti is az ő szentjei, áldjátok szent emlékezetét! | 5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus. |
6 Mert haragja csak egy pillanat, de élethosszig tart jóakarata. Este a sírás tér be, de reggelre a vidámság. | 6 In manus tuas commendo spiritum meum ; redemisti me, Domine Deus veritatis. |
7 Mikor dúslakodtam, így szóltam: »Nem fogok meginogni sohasem.« | 7 Odisti observantes vanitates supervacue ; ego autem in Domino speravi. |
8 Mert te, Uram, kegyességedben szilárddá tetted dicsőségemet. De te elfordítottad arcodat tőlem, és én megrendültem. | 8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam ; salvasti de necessitatibus animam meam. |
9 Ekkor, Uram, hozzád kiáltottam, és Istenemhez könyörögtem. | 9 Nec conclusisti me in manibus inimici : statuisti in loco spatioso pedes meos. |
10 Mi hasznod lenne véremből, ha leszállnék a sírgödörbe? Vajon a por magasztalhat-e téged, és hirdetheti-e hűségedet? | 10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus. |
11 Meghallgatott az Úr és megkönyörült rajtam, az Úr lett az én segítségem. | 11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt. |
12 Sírásomat öröménekké változtattad, szőrruhámat szétszaggattad, vidámsággal öveztél körül, | 12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis ; qui videbant me foras fugerunt a me. |
13 hogy énekeljen neked dicsőségem, és sohase hallgasson. Áldalak érte örökké, Uram, én Istenem! | 13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ; factus sum tamquam vas perditum : |
14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt. | |
15 Ego autem in te speravi, Domine ; dixi : Deus meus es tu ; | |
16 in manibus tuis sortes meæ : eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me. | |
17 Illustra faciem tuam super servum tuum ; salvum me fac in misericordia tua. | |
18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum ; | |
19 muta fiant labia dolosa, quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione. | |
20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, quam abscondisti timentibus te ; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum ! | |
21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum. | |
22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. | |
23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ : Projectus sum a facie oculorum tuorum : ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te. | |
24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam. | |
25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino. |