Livre des Nombres 14

JERUSALEM	LXX
1 Alors toute la communauté éleva la voix; ils poussèrent des cris; et cette nuit-là le peuple pleura.	1 και αναλαβουσα πασα η συναγωγη εδωκεν φωνην και εκλαιεν ο λαος ολην την νυκτα εκεινην
2 Tous les Israélites murmurèrent contre Moïse et Aaron, et la communauté tout entière leur dit:"Que ne sommes-nous morts au pays d'Egypte! Que ne sommes-nous morts du moins en ce désert!	2 και διεγογγυζον επι μωυσην και ααρων παντες οι υιοι ισραηλ και ειπαν προς αυτους πασα η συναγωγη οφελον απεθανομεν εν γη αιγυπτω η εν τη ερημω ταυτη ει απεθανομεν
3 Pourquoi Yahvé nous mène-t-il en ce pays pour nous faire tomber sous l'épée, pour livrer enbutin nos femmes et nos enfants? Ne vaudrait-il pas mieux retourner en Egypte?"	3 και ινα τι κυριος εισαγει ημας εις την γην ταυτην πεσειν εν πολεμω αι γυναικες ημων και τα παιδια εσονται εις διαρπαγην νυν ουν βελτιον ημιν εστιν αποστραφηναι εις αιγυπτον
4 Et ils se disaient l'un à l'autre: "Donnons-nous un chef et retournons en Egypte."	4 και ειπαν ετερος τω ετερω δωμεν αρχηγον και αποστρεψωμεν εις αιγυπτον
5 Devant toute la communauté assemblée des Israélites, Moïse et Aaron tombèrent la face contreterre.	5 και επεσεν μωυσης και ααρων επι προσωπον εναντιον πασης συναγωγης υιων ισραηλ
6 De ceux qui avaient exploré le pays, Josué, fils de Nûn, et Caleb, fils de Yephunné, déchirèrentleurs vêtements.	6 ιησους δε ο του ναυη και χαλεβ ο του ιεφοννη των κατασκεψαμενων την γην διερρηξαν τα ιματια αυτων
7 Ils dirent à toute la communauté des Israélites: "Le pays que nous sommes allés reconnaître estun bon, un très bon pays.	7 και ειπαν προς πασαν συναγωγην υιων ισραηλ λεγοντες η γη ην κατεσκεψαμεθα αυτην αγαθη εστιν σφοδρα σφοδρα
8 Si Yahvé nous est favorable, il nous fera entrer en ce pays et nous le donnera. C'est une terre quiruisselle de lait et de miel.	8 ει αιρετιζει ημας κυριος εισαξει ημας εις την γην ταυτην και δωσει αυτην ημιν γη ητις εστιν ρεουσα γαλα και μελι
9 Mais ne regimbez pas contre Yahvé. Et n'ayez pas peur, vous, du peuple de ce pays, car nous n'enferons qu'une bouchée. Leur ombre protectrice les a quittés, tandis que Yahvé est avec nous. N'en ayez donc paspeur."	9 αλλα απο του κυριου μη αποσταται γινεσθε υμεις δε μη φοβηθητε τον λαον της γης οτι καταβρωμα ημιν εστιν αφεστηκεν γαρ ο καιρος απ' αυτων ο δε κυριος εν ημιν μη φοβηθητε αυτους
10 La communauté tout entière parlait de les lapider quand la gloire de Yahvé apparut, dans laTente du Rendez-vous, à tous les Israélites.	10 και ειπεν πασα η συναγωγη καταλιθοβολησαι αυτους εν λιθοις και η δοξα κυριου ωφθη εν νεφελη επι της σκηνης του μαρτυριου εν πασι τοις υιοις ισραηλ
11 Et Yahvé dit à Moïse: "Jusques à quand ce peuple va-t-il me mépriser? Jusques à quandrefusera-t-il de croire en moi, malgré les signes que j'ai produits chez lui?	11 και ειπεν κυριος προς μωυσην εως τινος παροξυνει με ο λαος ουτος και εως τινος ου πιστευουσιν μοι εν πασιν τοις σημειοις οις εποιησα εν αυτοις
12 Je vais le frapper de la peste, je le déposséderai. Mais de toi, je ferai une nation, plus grande etplus puissante que lui."	12 παταξω αυτους θανατω και απολω αυτους και ποιησω σε και τον οικον του πατρος σου εις εθνος μεγα και πολυ μαλλον η τουτο
13 Moïse répondit à Yahvé: "Mais les Egyptiens ont appris que, par ta propre force, tu as fait sortirde chez eux ce peuple.	13 και ειπεν μωυσης προς κυριον και ακουσεται αιγυπτος οτι ανηγαγες τη ισχυι σου τον λαον τουτον εξ αυτων
14 Ils l'ont dit aux habitants de ce pays. Ils ont appris que toi, Yahvé, tu es au milieu de ce peuple, àqui tu te fais voir face à face; que c'est toi, Yahvé, dont la nuée se tient au-dessus d'eux; que tu marches devanteux le jour dans une colonne de nuée, la nuit dans une colonne de feu.	14 αλλα και παντες οι κατοικουντες επι της γης ταυτης ακηκοασιν οτι συ ει κυριος εν τω λαω τουτω οστις οφθαλμοις κατ' οφθαλμους οπταζη κυριε και η νεφελη σου εφεστηκεν επ' αυτων και εν στυλω νεφελης συ πορευη προτερος αυτων την ημεραν και εν στυλω πυρος την νυκτα
15 Si tu fais périr ce peuple comme un seul homme, les nations qui ont entendu parler de toi s'envont dire:	15 και εκτριψεις τον λαον τουτον ωσει ανθρωπον ενα και ερουσιν τα εθνη οσοι ακηκοασιν το ονομα σου λεγοντες
16 Yahvé n'a pas pu faire entrer ce peuple dans le pays qu'il lui avait promis par serment, aussi l'a-t-il massacré au désert.	16 παρα το μη δυνασθαι κυριον εισαγαγειν τον λαον τουτον εις την γην ην ωμοσεν αυτοις κατεστρωσεν αυτους εν τη ερημω
17 Non, que maintenant ta force, mon Seigneur, se déploie! Selon ta parole:	17 και νυν υψωθητω η ισχυς σου κυριε ον τροπον ειπας λεγων
18 Yahvé est lent à la colère et riche en bonté, il tolère faute et transgression, mais il ne laisse rienimpuni, lui qui châtie la faute des pères sur les enfants jusqu'à la troisième et la quatrième génération.	18 κυριος μακροθυμος και πολυελεος και αληθινος αφαιρων ανομιας και αδικιας και αμαρτιας και καθαρισμω ου καθαριει τον ενοχον αποδιδους αμαρτιας πατερων επι τεκνα εως τριτης και τεταρτης
19 Pardonne donc la faute de ce peuple selon la grandeur de ta bonté, tout comme tu l'as traitédepuis l'Egypte jusqu'ici."	19 αφες την αμαρτιαν τω λαω τουτω κατα το μεγα ελεος σου καθαπερ ιλεως αυτοις εγενου απ' αιγυπτου εως του νυν
20 Yahvé dit: "Je lui pardonne, comme tu l'as dit.	20 και ειπεν κυριος προς μωυσην ιλεως αυτοις ειμι κατα το ρημα σου
21 Mais -- je suis vivant! et la gloire de Yahvé remplit toute la terre! --	21 αλλα ζω εγω και ζων το ονομα μου και εμπλησει η δοξα κυριου πασαν την γην
22 tous ces hommes qui ont vu ma gloire et les signes que j'ai produits en Egypte et au désert, ceshommes qui m'ont déjà dix fois mis à l'épreuve sans obéir à ma voix,	22 οτι παντες οι ανδρες οι ορωντες την δοξαν μου και τα σημεια α εποιησα εν αιγυπτω και εν τη ερημω ταυτη και επειρασαν με τουτο δεκατον και ουκ εισηκουσαν μου της φωνης
23 ne verront pas le pays que j'ai promis par serment à leurs pères. Aucun de ceux qui meméprisent ne le verra.	23 η μην ουκ οψονται την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων αλλ' η τα τεκνα αυτων α εστιν μετ' εμου ωδε οσοι ουκ οιδασιν αγαθον ουδε κακον πας νεωτερος απειρος τουτοις δωσω την γην παντες δε οι παροξυναντες με ουκ οψονται αυτην
24 Mais mon serviteur Caleb, puisqu'un autre esprit l'a animé et qu'il m'a parfaitement obéi, je leferai entrer dans le pays où il est allé, et sa descendance le possédera.	24 ο δε παις μου χαλεβ οτι εγενηθη πνευμα ετερον εν αυτω και επηκολουθησεν μοι εισαξω αυτον εις την γην εις ην εισηλθεν εκει και το σπερμα αυτου κληρονομησει αυτην
25 (Les Amalécites et les Cananéens habitent dans la plaine.) Demain, faites demi-tour et retournezau désert, dans la direction de la mer de Suph."	25 ο δε αμαληκ και ο χαναναιος κατοικουσιν εν τη κοιλαδι αυριον επιστραφητε υμεις και απαρατε εις την ερημον οδον θαλασσαν ερυθραν
26 Yahvé parla à Moïse et à Aaron. Il dit:	26 και ειπεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
27 "Jusques à quand cette communauté perverse qui murmure contre moi? J'ai entendu les plaintesque murmurent contre moi les Israélites.	27 εως τινος την συναγωγην την πονηραν ταυτην α αυτοι γογγυζουσιν εναντιον εμου την γογγυσιν των υιων ισραηλ ην εγογγυσαν περι υμων ακηκοα
28 Dis-leur: Par ma vie -- oracle de Yahvé -- je vous traiterai selon les paroles mêmes que vousavez prononcées à mes oreilles.	28 ειπον αυτοις ζω εγω λεγει κυριος η μην ον τροπον λελαληκατε εις τα ωτα μου ουτως ποιησω υμιν
29 Vos cadavres tomberont dans ce désert, vous tous les recensés, vous tous qu'on a dénombrésdepuis l'âge de vingt ans et au-dessus, vous qui avez murmuré contre moi.	29 εν τη ερημω ταυτη πεσειται τα κωλα υμων και πασα η επισκοπη υμων και οι κατηριθμημενοι υμων απο εικοσαετους και επανω οσοι εγογγυσαν επ' εμοι
30 Je jure que vous n'entrerez pas dans ce pays où, levant la main, j'avais fait serment de vousétablir. Mais c'est Caleb, fils de Yephunné, c'est Josué, fils de Nûn,	30 ει υμεις εισελευσεσθε εις την γην εφ' ην εξετεινα την χειρα μου κατασκηνωσαι υμας επ' αυτης αλλ' η χαλεβ υιος ιεφοννη και ιησους ο του ναυη
31 ce sont vos petits enfants dont vous avez dit qu'ils seraient livrés en butin, ce sont eux que j'yferai entrer et qui connaîtront le pays que vous avez dédaigné.	31 και τα παιδια α ειπατε εν διαρπαγη εσεσθαι εισαξω αυτους εις την γην και κληρονομησουσιν την γην ην υμεις απεστητε απ' αυτης
32 Pour vous, vos cadavres tomberont dans ce désert,	32 και τα κωλα υμων πεσειται εν τη ερημω ταυτη
33 et vos fils seront nomades dans le désert pendant 40 ans, portant le poids de votre infidélité,jusqu'à ce que vos cadavres soient au complet dans le désert.	33 οι δε υιοι υμων εσονται νεμομενοι εν τη ερημω τεσσαρακοντα ετη και ανοισουσιν την πορνειαν υμων εως αν αναλωθη τα κωλα υμων εν τη ερημω
34 Vous avez reconnu le pays pendant 40 jours. Chaque jour vaut une année: 40 ans vous porterezle poids de vos fautes, et vous saurez ce que c'est que m'abandonner.	34 κατα τον αριθμον των ημερων οσας κατεσκεψασθε την γην τεσσαρακοντα ημερας ημεραν του ενιαυτου λημψεσθε τας αμαρτιας υμων τεσσαρακοντα ετη και γνωσεσθε τον θυμον της οργης μου
35 J'ai parlé, moi, Yahvé; c'est ainsi que je traiterai toute cette communauté perverse réunie contremoi. Dans ce désert même il n'en manquera pas un, c'est là qu'ils mourront."	35 εγω κυριος ελαλησα η μην ουτως ποιησω τη συναγωγη τη πονηρα ταυτη τη επισυνεσταμενη επ' εμε εν τη ερημω ταυτη εξαναλωθησονται και εκει αποθανουνται
36 Ces hommes que Moïse avait envoyés reconnaître le pays et qui, à leur tour, avaient excité toutela communauté d'Israël à murmurer contre lui en décriant le pays,	36 και οι ανθρωποι ους απεστειλεν μωυσης κατασκεψασθαι την γην και παραγενηθεντες διεγογγυσαν κατ' αυτης προς την συναγωγην εξενεγκαι ρηματα πονηρα περι της γης
37 ces hommes qui décriaient malignement le pays furent frappés de mort devant Yahvé.	37 και απεθανον οι ανθρωποι οι κατειπαντες κατα της γης πονηρα εν τη πληγη εναντι κυριου
38 Des hommes qui étaient allés reconnaître le pays, seuls Josué, fils de Nûn, et Caleb, fils deYephunné, restèrent en vie.	38 και ιησους υιος ναυη και χαλεβ υιος ιεφοννη εζησαν απο των ανθρωπων εκεινων των πεπορευμενων κατασκεψασθαι την γην
39 Moïse rapporta ces paroles à tous les Israélites et le peuple fit de grandes lamentations.	39 και ελαλησεν μωυσης τα ρηματα ταυτα προς παντας υιους ισραηλ και επενθησεν ο λαος σφοδρα
40 Puis, s'étant levés de bon matin, ils montèrent vers le sommet de la montagne, en disant: "Nousvoici qui montons vers ce lieu, à propos duquel Yahvé a dit que nous avions péché."	40 και ορθρισαντες το πρωι ανεβησαν εις την κορυφην του ορους λεγοντες ιδου οιδε ημεις αναβησομεθα εις τον τοπον ον ειπεν κυριος οτι ημαρτομεν
41 Moïse répondit: "Pourquoi transgressez-vous l'ordre de Yahvé? Cela ne réussira pas.	41 και ειπεν μωυσης ινα τι υμεις παραβαινετε το ρημα κυριου ουκ ευοδα εσται υμιν
42 Ne montez point, car Yahvé n'est pas au milieu de vous; ne vous faites pas battre par vosennemis.	42 μη αναβαινετε ου γαρ εστιν κυριος μεθ' υμων και πεσεισθε προ προσωπου των εχθρων υμων
43 Oui, les Amalécites et les Cananéens sont là en face de vous, et vous tomberez sous l'épée,parce que vous vous êtes détournés de Yahvé et que Yahvé n'est pas avec vous."	43 οτι ο αμαληκ και ο χαναναιος εκει εμπροσθεν υμων και πεσεισθε μαχαιρα ου εινεκεν απεστραφητε απειθουντες κυριω και ουκ εσται κυριος εν υμιν
44 Ils montèrent pourtant, dans leur présomption, au sommet de la montagne. Ni l'arche del'alliance de Yahvé ni Moïse ne quittèrent le camp.	44 και διαβιασαμενοι ανεβησαν επι την κορυφην του ορους η δε κιβωτος της διαθηκης κυριου και μωυσης ουκ εκινηθησαν εκ της παρεμβολης
45 Les Amalécites et les Cananéens qui habitaient cette montagne descendirent, les battirent et lestaillèrent en pièces jusqu'à Horma.	45 και κατεβη ο αμαληκ και ο χαναναιος ο εγκαθημενος εν τω ορει εκεινω και ετρεψαντο αυτους και κατεκοψαν αυτους εως ερμαν και απεστραφησαν εις την παρεμβολην