Livre de Jérémie 8

JERUSALEM	LXX
1 En ce temps-là - oracle de Yahvé - on tirera de leurs tombes les ossements des rois de Juda, lesossements de ses princes, les ossements des prêtres, les ossements des prophètes et les ossements des habitantsde Jérusalem.	1 εν τω καιρω εκεινω λεγει κυριος εξοισουσιν τα οστα των βασιλεων ιουδα και τα οστα των αρχοντων αυτου και τα οστα των ιερεων και τα οστα των προφητων και τα οστα των κατοικουντων ιερουσαλημ εκ των ταφων αυτων
2 On les étalera devant le soleil, la lune et toute l'armée du ciel, qu'ils ont aimés et servis, suivis etconsultés, devant lesquels ils se sont prosternés. Ils ne seront ni recueillis ni enterrés; ils resteront sur le sol enguise de fumier.	2 και ψυξουσιν αυτα προς τον ηλιον και την σεληνην και προς παντας τους αστερας και προς πασαν την στρατιαν του ουρανου α ηγαπησαν και οις εδουλευσαν και ων επορευθησαν οπισω αυτων και ων αντειχοντο και οις προσεκυνησαν αυτοις ου κοπησονται και ου ταφησονται και εσονται εις παραδειγμα επι προσωπου της γης
3 Et la mort vaudra mieux que la vie pour tous ceux qui resteront de cette race perverse, en tous lieuxoù je les aurai chassés, oracle de Yahvé Sabaot.	3 οτι ειλοντο τον θανατον η την ζωην και πασιν τοις καταλοιποις τοις καταλειφθεισιν απο της γενεας εκεινης εν παντι τοπω ου εαν εξωσω αυτους εκει
4 Tu leur diras: Ainsi parle Yahvé. Fait-on une chute sans se relever? Se détourne-t-on sans retour?	4 οτι ταδε λεγει κυριος μη ο πιπτων ουκ ανισταται η ο αποστρεφων ουκ επιστρεφει
5 Pourquoi ce peuple-là est-il rebelle, pourquoi Jérusalem est-elle continuellement rebelle? Ilstiennent fermement à la tromperie, ils refusent de se convertir.	5 δια τι απεστρεψεν ο λαος μου ουτος αποστροφην αναιδη και κατεκρατηθησαν εν τη προαιρεσει αυτων και ουκ ηθελησαν του επιστρεψαι
6 J'ai écouté attentivement: ils ne parlent pas dans ce sens-là. Nul ne déplore sa méchanceté en disant:"Qu'ai-je fait?" Tous retournent à leur course, tel un cheval qui fonce au combat.	6 ενωτισασθε δη και ακουσατε ουχ ουτως λαλησουσιν ουκ εστιν ανθρωπος μετανοων απο της κακιας αυτου λεγων τι εποιησα διελιπεν ο τρεχων απο του δρομου αυτου ως ιππος καθιδρος εν χρεμετισμω αυτου
7 Même la cigogne dans le ciel connaît sa saison, la tourterelle, l'hirondelle et la grue observent letemps de leur migration. Mais mon peuple ne connaît pas le droit de Yahvé!	7 και η ασιδα εν τω ουρανω εγνω τον καιρον αυτης τρυγων και χελιδων αγρου στρουθια εφυλαξαν καιρους εισοδων αυτων ο δε λαος μου ουκ εγνω τα κριματα κυριου
8 Comment pouvez-vous dire: "Nous sommes sages et la Loi de Yahvé est avec nous!" Vraiment c'esten mensonge que l'a changée le calame mensonger des scribes!	8 πως ερειτε οτι σοφοι εσμεν ημεις και νομος κυριου εστιν μεθ' ημων εις ματην εγενηθη σχοινος ψευδης γραμματευσιν
9 Les sages seront honteux, consternés et pris au piège. Voilà qu'ils ont méprisé la parole de Yahvé!Qu'est donc la sagesse pour eux?	9 ησχυνθησαν σοφοι και επτοηθησαν και εαλωσαν οτι τον λογον κυριου απεδοκιμασαν σοφια τις εστιν εν αυτοις
10 Aussi donnerai-je leurs femmes à d'autres, leurs champs à de nouveaux maîtres. Car du plus petitau plus grand, tous sont avides de rapines; prophète comme prêtre, tous ils pratiquent le mensonge.	10 δια τουτο δωσω τας γυναικας αυτων ετεροις και τους αγρους αυτων τοις κληρονομοις
11 Ils pansent à la légère la blessure de la fille de mon peuple, en disant: "Paix! Paix!" alors qu'il n'y apoint de paix.	11 -
12 Les voilà dans la honte par leurs actes abominables, mais déjà ils ne sentent plus la honte, ils nesavent plus rougir. Aussi tomberont-ils parmi ceux qui tombent, ils trébucheront quand je les visiterai, dit Yahvé.	12 -
13 Je vais les supprimer - oracle de Yahvé - plus de raisins à la vigne, plus de figues au figuier, mêmele feuillage se flétrit: je leur ai fourni des gens qui les piétinent! -	13 και συναξουσιν τα γενηματα αυτων λεγει κυριος ουκ εστιν σταφυλη εν ταις αμπελοις και ουκ εστιν συκα εν ταις συκαις και τα φυλλα κατερρυηκεν
14 "Pourquoi restons-nous tranquilles? Rassemblement! Gagnons nos villes fortifiées pour y êtreréduits au silence, puisque Yahvé notre Dieu nous réduit au silence et nous abreuve d'eau empoisonnée, parceque nous avons péché contre lui.	14 επι τι ημεις καθημεθα συναχθητε και εισελθωμεν εις τας πολεις τας οχυρας και απορριφωμεν οτι ο θεος απερριψεν ημας και εποτισεν ημας υδωρ χολης οτι ημαρτομεν εναντιον αυτου
15 Nous espérions la paix: rien de bon! le temps de la guérison: voici l'épouvante!	15 συνηχθημεν εις ειρηνην και ουκ ην αγαθα εις καιρον ιασεως και ιδου σπουδη
16 Depuis Dan on perçoit le hennissement de ses chevaux; au cri retentissant de ses étalons toute laterre est ébranlée: ils viennent dévorer le pays et ses biens, la ville et ses habitants" -	16 εκ δαν ακουσομεθα φωνην οξυτητος ιππων αυτου απο φωνης χρεμετισμου ιππασιας ιππων αυτου εσεισθη πασα η γη και ηξει και καταφαγεται την γην και το πληρωμα αυτης πολιν και τους κατοικουντας εν αυτη
17 Oui, voici que j'envoie contre vous des serpents venimeux, contre lesquels il n'existe pas decharme, et ils vous mordront, oracle de Yahvé.	17 διοτι ιδου εγω εξαποστελλω εις υμας οφεις θανατουντας οις ουκ εστιν επασαι και δηξονται υμας
18 Sans remède, la peine m'envahit, le coeur me manque.	18 ανιατα μετ' οδυνης καρδιας υμων απορουμενης
19 Voici l'appel au secours de la fille de mon peuple, depuis une terre aux vastes étendues. "Yahvén'est donc plus en Sion? Son Roi n'y est-il plus? (Pourquoi m'ont-ils irrité par leurs idoles, par ces vanités venuesde l'étranger?)	19 ιδου φωνη κραυγης θυγατρος λαου μου απο γης μακροθεν μη κυριος ουκ εστιν εν σιων η βασιλευς ουκ εστιν εκει δια τι παρωργισαν με εν τοις γλυπτοις αυτων και εν ματαιοις αλλοτριοις
20 La moisson est passée, l'été est fini, et nous ne sommes pas sauvés!"	20 διηλθεν θερος παρηλθεν αμητος και ημεις ου διεσωθημεν
21 De la blessure de la fille de mon peuple je suis blessé, je reste accablé, l'épouvante me tient.	21 επι συντριμματι θυγατρος λαου μου εσκοτωθην απορια κατισχυσαν με ωδινες ως τικτουσης
22 N'y a-t-il plus de baume en Galaad? N'y a-t-il là aucun médecin? Oui, pourquoi ne fait-elle aucunprogrès, la guérison de la fille de mon peuple?	22 μη ρητινη ουκ εστιν εν γαλααδ η ιατρος ουκ εστιν εκει δια τι ουκ ανεβη ιασις θυγατρος λαου μου
23 Qui changera ma tête en fontaine et mes yeux en source de larmes, que je pleure jour et nuit lestués de la fille de mon peuple!	23 τις δωσει κεφαλη μου υδωρ και οφθαλμοις μου πηγην δακρυων και κλαυσομαι τον λαον μου τουτον ημερας και νυκτος τους τετραυματισμενους θυγατρος λαου μου