Livre de Jérémie 14

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Parole de Yahvé qui fut adressée à Jérémie à l'occasion de la sécheresse.	1 Ο λογος του Κυριου ο γενομενος προς Ιερεμιαν περι της ανομβριας.
2 Juda est dans le deuil et ses villes languissent: elles s'abîment vers la terre, le cri de Jérusalems'élève.	2 Ο Ιουδας πενθει και αι πυλαι αυτου ειναι περιλυποι? κοιτονται κατα γης μελανειμονουσαι? και ανεβη η κραυγη της Ιερουσαλημ.
3 Les riches envoient les petites gens chercher de l'eau: Ils arrivent aux citernes, ils ne trouvent pointd'eau, ils reviennent avec leurs cruches vides. Ils sont honteux et humiliés et se voilent la tête.	3 Και οι μεγιστανες αυτης απεστειλαν τους νεους αυτων δια υδωρ? ηλθον εις τα φρεατα, δεν ευρηκαν υδωρ? επεστρεψαν με τα αγγεια αυτων κενα? ησχυνθησαν και ενετραπησαν και εσκεπασαν τας κεφαλας αυτων.
4 Parce que le sol est tout crevassé, car la pluie manque au pays, les laboureurs, honteux, se voilentla tête.	4 Επειδη η γη εσχισθη, διοτι δεν ητο βροχη επι της γης, οι γεωργοι ησχυνθησαν, εσκεπασαν τας κεφαλας αυτων.
5 Même la biche, dans la campagne, a mis bas et abandonné son petit, tant l'herbe fait défaut;	5 Και η ελαφος ετι, γεννησασα εν τη πεδιαδι, εγκατελιπε το τεκνον αυτης, επειδη χορτος δεν ητο.
6 les onagres, dressés sur les hauteurs, hument l'air comme des chacals: leurs yeux s'obscurcissentfaute de verdure.	6 Και οι αγριοι ονοι εσταθησαν επι τους υψηλους τοπους, ερροφουν τον αερα ως θωες? οι οφθαλμοι αυτων εμαρανθησαν, επειδη χορτος δεν ητο.
7 Si nos fautes parlent contre nous, agis, Yahvé, pour l'honneur de ton Nom! Oui, nombreuses furentnos rébellions, nous avons péché contre toi.	7 Κυριε, αν και αι ανομιαι ημων καταμαρτυρωσιν εναντιον ημων, καμε ομως δια το ονομα σου? διοτι αι αποστασιαι ημων επληθυνθησαν? εις σε ημαρτησαμεν.
8 Espoir d'Israël, Yahvé, son Sauveur en temps de détresse, pourquoi es-tu comme un étranger en cepays, comme un voyageur qui fait un détour pour la nuit?	8 Ελπις του Ισραηλ, σωτηρ αυτου εν καιρω θλιψεως, δια τι ηθελες εισθαι ως παροικος εν τη γη και ως οδοιπορος εκκλινων εις καταλυμα;
9 Pourquoi ressembles-tu à un homme hébété, à un guerrier incapable de sauver? Pourtant tu es aumilieu de nous, Yahvé, et nous sommes appelés par ton nom. Ne nous délaisse pas!	9 Δια τι ηθελες εισθαι ως ανθρωπος εκστατικος, ως ισχυρος μη δυναμενος να σωση; Αλλα συ, Κυριε, εν μεσω ημων εισαι, και το ονομα σου εκληθη εφ' ημας? μη εγκαταλιπης ημας.
10 Ainsi parle Yahvé au sujet de ce peuple: Ils aiment courir en tous sens, ils n'épargnent point leursjambes! Mais Yahvé ne les agrée pas; maintenant il va se souvenir de leur faute et châtier leur péché.	10 Ουτω λεγει Κυριος προς τον λαον τουτον? Επειδη ηγαπησαν να πλανωνται και δεν εκρατησαν τους ποδας αυτων, δια τουτο ο Κυριος δεν ηυδοκησεν εις αυτους? τωρα θελει ενθυμηθη την ανομιαν αυτων και επισκεφθη τας αμαρτιας αυτων.
11 Et Yahvé me dit: "N'intercède pas en faveur de ce peuple, pour son bonheur.	11 Και ειπε Κυριος προς εμε, Μη προσευχου υπερ του λαου τουτου δια καλον.
12 Même s'ils jeûnent, je n'écouterai pas leur supplication; même s'ils présentent holocaustes etoblations, je ne les agréerai pas, mais par l'épée, la famine et la peste je veux les exterminer."	12 Και εαν νηστευσωσι, δεν θελω εισακουσει της κραυγης αυτων? και εαν προσφερωσιν ολοκαυτωματα και προσφοραν, δεν θελω ευδοκησει εις αυτα? αλλα θελω καταναλωσει αυτους εν μαχαιρα και εν πεινη και εν λοιμω.
13 Et je répondis: "Ah! Seigneur Yahvé! Voici que les prophètes leur disent: vous ne verrez pasl'épée, la famine ne vous atteindra pas; mais je vous octroierai une paix véritable en ce lieu."	13 Και ειπα, Ω, Κυριε Θεε, ιδου, οι προφηται λεγουσι προς αυτους, δεν θελετε ιδει μαχαιραν ουδε θελει εισθαι πεινα εις εσας, αλλα θελω σας δωσει ειρηνην ασφαλη εν τω τοπω τουτω.
14 Alors Yahvé me dit: "C'est le mensonge que ces prophètes prophétisent en mon nom; je ne les aipas envoyés, je ne leur ai rien ordonné, je ne leur ai point parlé. Visions de mensonge, divinations creuses,rêveries de leur coeur, voilà ce qu'ils vous prophétisent.	14 Και ειπε Κυριος προς εμε, Ψευδη προφητευουσιν οι προφηται εν τω ονοματι μου? εγω δεν απεστειλα αυτους ουδε προσεταξα εις αυτους ουδε ελαλησα προς αυτους? αυτοι προφητευουσιν εις εσας ορασιν ψευδη και μαντειαν και ματαιοτητα και την δολιοτητα της καρδιας αυτων.
15 C'est pourquoi, ainsi parle Yahvé: Ces prophètes qui prophétisent en mon nom, alors que je ne lesai pas envoyés, et qui racontent qu'il n'y aura en ce pays ni épée ni famine, eh bien! c'est par épée et famine qu'ilsdisparaîtront, ces prophètes-là!	15 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος περι των προφητων των προφητευοντων εν τω ονοματι μου, ενω εγω δεν απεστειλα, αυτους αλλ' αυτοι λεγουσι, Μαχαιρα και πεινα δεν θελει εισθαι εν τω τοπω τουτω? εν μαχαιρα και εν πεινη θελουσι συντελεσθη οι προφηται εκεινοι.
16 Quant aux gens à qui ils prophétisent, ils seront jetés dans les rues de Jérusalem, victimes de lafamine et de l'épée; il n'y aura personne pour les enterrer, ni eux, ni leurs femmes, ni leurs fils, ni leurs filles. Jeverserai sur eux leur méchanceté!"	16 Ο δε λαος, εις τους οποιους αυτοι προφητευουσι, θελουσιν εισθαι ερριμμενοι εν ταις οδοις της Ιερουσαλημ υπο πεινης και μαχαιρας? και δεν θελει εισθαι ο θαπτων αυτους, τας γυναικας αυτων και τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων? και θελω εκχεει επ' αυτους την κακιαν αυτων.
17 Tu leur diras cette parole: Que mes yeux versent des larmes, jour et nuit sans tarir, car d'unegrande blessure est blessée la vierge fille de mon peuple, d'une plaie très grave.	17 Δια τουτο θελεις ειπει προς αυτους τον λογον τουτον? Ας χυσωσιν οι οφθαλμοι μου δακρυα, νυκτα και ημεραν, και ας μη παυσωσι? διοτι η παρθενος, η θυγατηρ του λαου μου, συνετριφθη συντριμμα μεγα, πληγην οδυνηραν σφοδρα.
18 Si je sors dans la campagne, voici des victimes de l'épée; si je rentre dans la ville, voici destorturés par la faim; tant le prophète que le prêtre sillonnent le pays: ils ne comprennent plus! -	18 Εαν εξελθω εις την πεδιαδα, τοτε ιδου, οι πεφονευμενοι εν μαχαιρα? και εαν εισελθω εις την πολιν, τοτε ιδου, οι νενεκρωμενοι υπο της πεινης, ο δε προφητης ετι και ο ιερευς εμπορευονται επι της γης και δεν αισθανονται.
19 As-tu pour de bon rejeté Juda? Ou es-tu dégoûté de Sion? Pourquoi nous avoir frappés sansaucune guérison? Nous attendions la paix: rien de bon! Le temps de la guérison: voici l'épouvante!	19 Απερριψας πανταπασι τον Ιουδαν; απεστραφη την Σιων η ψυχη σου; Δια τι επαταξας ημας, και δεν υπαρχει θεραπεια εις ημας; επροσμενομεν ειρηνην, αλλ' ουδεν αγαθον? και τον καιρον της θεραπειας, και ιδου, ταραχη.
20 Nous connaissons, Yahvé, notre impiété, la faute de nos pères: oui, nous avons péché contre toi.	20 Γνωριζομεν, Κυριε, την ασεβειαν ημων, την ανομιαν των πατερων ημων, οτι ημαρτησαμεν εις σε.
21 Pour l'honneur de ton Nom, cesse de rejeter. Ne déshonore point le trône de ta gloire. Souviens-toi, ne romps pas ton alliance avec nous.	21 Μη αποστραφης ημας, δια το ονομα σου? μη ατιμασης τον θρονον της δοξης σου? ενθυμηθητι, μη διασκεδασης την διαθηκην σου την προς ημας.
22 Parmi les Vanités des païens, en est-il qui fassent pleuvoir? Est-ce le ciel qui donne l'ondée?N'est-ce pas toi, Yahvé, notre Dieu? En toi nous espérons, car c'est toi qui fais tout cela.	22 Υπαρχει μεταξυ των ματαιοτητων των εθνων διδους βροχην; η οι ουρανοι διδουσιν υετους; δεν εισαι συ αυτος ο δοτηρ, Κυριε Θεε ημων; δια τουτο θελομεν σε προσμενει? διοτι συ εκαμες παντα ταυτα.