Ecclésiaste 11

JERUSALEM	LXX
1 Lance ton pain sur l'eau, à la longue tu le retrouveras.	1 αποστειλον τον αρτον σου επι προσωπον του υδατος οτι εν πληθει των ημερων ευρησεις αυτον
2 Donne une part à sept ou à huit, car tu ne sais pas quel malheur peut venir sur la terre.	2 δος μεριδα τοις επτα και γε τοις οκτω οτι ου γινωσκεις τι εσται πονηρον επι την γην
3 Si les nuages sont pleins de pluie, ils la déversent sur la terre; et si un arbre tombe, au sud oubien au nord, l'arbre reste où il est tombé.	3 εαν πληρωθωσιν τα νεφη υετου επι την γην εκχεουσιν και εαν πεση ξυλον εν τω νοτω και εαν εν τω βορρα τοπω ου πεσειται το ξυλον εκει εσται
4 Qui observe le vent ne sème pas, qui regarde les nuages ne moissonne pas.	4 τηρων ανεμον ου σπερει και βλεπων εν ταις νεφελαις ου θερισει
5 De même que tu ne connais pas le chemin que suit le vent, ou celui de l'embryon dans le seinde la femme, de même tu ne connais pas l'oeuvre de Dieu qui fait tout.	5 εν οις ουκ εστιν γινωσκων τις η οδος του πνευματος ως οστα εν γαστρι της κυοφορουσης ουτως ου γνωση τα ποιηματα του θεου οσα ποιησει συν τα παντα
6 Le matin, sème ton grain, et le soir ne laisse pas ta main inactive, car de deux choses tu ne saispas celle qui réussira, ou si elles sont aussi bonnes l'une que l'autre.	6 εν πρωια σπειρον το σπερμα σου και εις εσπεραν μη αφετω η χειρ σου οτι ου γινωσκεις ποιον στοιχησει η τουτο η τουτο και εαν τα δυο επι το αυτο αγαθα
7 Douce est la lumière et il plaît aux yeux de voir le soleil;	7 και γλυκυ το φως και αγαθον τοις οφθαλμοις του βλεπειν συν τον ηλιον
8 si l'homme vit de longues années, qu'il profite de toutes, mais qu'il se rappelle que les jours deténèbres seront nombreux: tout ce qui vient est vanité.	8 οτι και εαν ετη πολλα ζησεται ο ανθρωπος εν πασιν αυτοις ευφρανθησεται και μνησθησεται τας ημερας του σκοτους οτι πολλαι εσονται παν το ερχομενον ματαιοτης
9 Réjouis-toi, jeune homme, dans ta jeunesse, sois heureux aux jours de ton adolescence, suis lesvoies de ton coeur et les désirs de tes yeux, mais sache que sur tout cela Dieu te fera venir en jugement.	9 ευφραινου νεανισκε εν νεοτητι σου και αγαθυνατω σε η καρδια σου εν ημεραις νεοτητος σου και περιπατει εν οδοις καρδιας σου και εν ορασει οφθαλμων σου και γνωθι οτι επι πασι τουτοις αξει σε ο θεος εν κρισει
10 Eloigne de ton coeur le chagrin, écarte de ta chair la souffrance, mais la jeunesse et l'âge descheveux noirs sont vanité.	10 και αποστησον θυμον απο καρδιας σου και παραγαγε πονηριαν απο σαρκος σου οτι η νεοτης και η ανοια ματαιοτης