Livre de Judith 16

JERUSALEM	LXX
1 Entonnez un chant à mon Dieu sur les tambourins, chantez le Seigneur avec les cymbales, mêlezpour lui le psaume au cantique, exaltez et invoquez son nom!	1 και ειπεν ιουδιθ εξαρχετε τω θεω μου εν τυμπανοις ασατε τω κυριω εν κυμβαλοις εναρμοσασθε αυτω ψαλμον και αινον υψουτε και επικαλεισθε το ονομα αυτου
2 Car le Seigneur est un Dieu briseur de guerres; il a établi son camp au milieu de son peuple, pourm'arracher de la main de mes adversaires.	2 οτι θεος συντριβων πολεμους κυριος οτι εις παρεμβολας αυτου εν μεσω λαου εξειλατο με εκ χειρος καταδιωκοντων με
3 Assur descendit des montagnes du septentrion, il vint avec les myriades de son armée. Leurmultitude obstruait les torrents, leurs chevaux couvraient les collines.	3 ηλθεν ασσουρ εξ ορεων απο βορρα ηλθεν εν μυριασι δυναμεως αυτου ων το πληθος αυτων ενεφραξεν χειμαρρους και η ιππος αυτων εκαλυψεν βουνους
4 Ils parlaient d'embraser mon pays, de passer mes adolescents au fil de l'épée, de jeter à terre mesnourrissons, de livrer au butin mes enfants et mes jeunes filles au rapt.	4 ειπεν εμπρησειν τα ορια μου και τους νεανισκους μου ανελειν εν ρομφαια και τα θηλαζοντα μου θησειν εις εδαφος και τα νηπια μου δωσειν εις προνομην και τας παρθενους μου σκυλευσαι
5 Mais le Seigneur Tout-Puissant le leur interdit par la main d'une femme.	5 κυριος παντοκρατωρ ηθετησεν αυτους εν χειρι θηλειας
6 Car leur héros n'est pas tombé devant des jeunes gens, ce ne sont pas des fils de titans qui l'ontfrappé, ni de fiers géants qui l'ont attaqué, mais c'est Judith, fille de Merari, qui l'a désarmé par la beauté de sonvisage.	6 ου γαρ υπεπεσεν ο δυνατος αυτων υπο νεανισκων ουδε υιοι τιτανων επαταξαν αυτον ουδε υψηλοι γιγαντες επεθεντο αυτω αλλα ιουδιθ θυγατηρ μεραρι εν καλλει προσωπου αυτης παρελυσεν αυτον
7 Elle avait déposé son vêtement de deuil pour le réconfort des affligés d'Israël, elle avait oint sonvisage de parfums,	7 εξεδυσατο γαρ στολην χηρευσεως αυτης εις υψος των πονουντων εν ισραηλ ηλειψατο το προσωπον αυτης εν μυρισμω
8 elle avait emprisonné sa chevelure sous un turban, elle avait mis une robe de lin pour le séduire.	8 και εδησατο τας τριχας αυτης εν μιτρα και ελαβεν στολην λινην εις απατην αυτου
9 Sa sandale ravit son regard, sa beauté captiva son âme... et le cimeterre lui trancha le cou!	9 το σανδαλιον αυτης ηρπασεν οφθαλμον αυτου και το καλλος αυτης ηχμαλωτισεν ψυχην αυτου διηλθεν ο ακινακης τον τραχηλον αυτου
10 Les Perses frémirent de son audace et les Mèdes furent confondus de sa hardiesse.	10 εφριξαν περσαι την τολμαν αυτης και μηδοι το θρασος αυτης εταραχθησαν
11 Alors mes humbles crièrent, et eux prirent peur, mes faibles hurlèrent, et eux furent saisis d'effroi;ils enflèrent leur voix, et eux reculèrent.	11 τοτε ηλαλαξαν οι ταπεινοι μου και εφοβηθησαν οι ασθενουντες μου και επτοηθησαν υψωσαν την φωνην αυτων και ανετραπησαν
12 Des enfants de femmelettes les tuèrent, ils les transpercèrent comme des fils de déserteurs. Ilspérirent dans la bataille de mon Seigneur!	12 υιοι κορασιων κατεκεντησαν αυτους και ως παιδας αυτομολουντων ετιτρωσκον αυτους απωλοντο εκ παραταξεως κυριου μου
13 Je veux chanter à mon Dieu un cantique nouveau. Seigneur, tu es grand, tu es glorieux, admirabledans ta force, invincible.	13 υμνησω τω θεω μου υμνον καινον κυριε μεγας ει και ενδοξος θαυμαστος εν ισχυι ανυπερβλητος
14 Que toute ta création te serve! Car tu as dit et les êtres furent, tu envoyas ton souffle et ils furentconstruits, et personne ne peut résister à ta voix.	14 σοι δουλευσατω πασα η κτισις σου οτι ειπας και εγενηθησαν απεστειλας το πνευμα σου και ωκοδομησεν και ουκ εστιν ος αντιστησεται τη φωνη σου
15 Les montagnes crouleraient-elles pour se mêler aux flots, les rochers fondraient-ils comme la ciredevant ta face, qu'à ceux qui te craignent tu serais encore propice.	15 ορη γαρ εκ θεμελιων συν υδασιν σαλευθησεται πετραι δ' απο προσωπου σου ως κηρος τακησονται ετι δε τοις φοβουμενοις σε συ ευιλατευσεις αυτοις
16 Certes, c'est peu de chose qu'un sacrifice d'agréable odeur, et moins encore la graisse qui t'estbrûlée en holocauste; mais qui craint le Seigneur est grand toujours.	16 οτι μικρον πασα θυσια εις οσμην ευωδιας και ελαχιστον παν στεαρ εις ολοκαυτωμα σοι ο δε φοβουμενος τον κυριον μεγας δια παντος
17 Malheur aux nations qui se dressent contre ma race! Le Seigneur Tout-Puissant les châtiera au jourdu jugement. Il enverra le feu et les vers dans leurs chairs et ils pleureront de douleur éternellement.	17 ουαι εθνεσιν επανιστανομενοις τω γενει μου κυριος παντοκρατωρ εκδικησει αυτους εν ημερα κρισεως δουναι πυρ και σκωληκας εις σαρκας αυτων και κλαυσονται εν αισθησει εως αιωνος
18 Quand ils furent arrivés à Jérusalem, tous se prosternèrent devant Dieu et, une fois le peuplepurifié, ils offrirent leurs holocaustes, leurs oblations volontaires et leurs dons.	18 ως δε ηλθοσαν εις ιερουσαλημ προσεκυνησαν τω θεω και ηνικα εκαθαρισθη ο λαος ανηνεγκαν τα ολοκαυτωματα αυτων και τα εκουσια αυτων και τα δοματα
19 Judith voua à Dieu, en anathème, tout le mobilier d'Holopherne donné par le peuple et la draperiequ'elle avait elle-même enlevée de son lit.	19 και ανεθηκεν ιουδιθ παντα τα σκευη ολοφερνου οσα εδωκεν ο λαος αυτη και το κωνωπιον ο ελαβεν εαυτη εκ του κοιτωνος αυτου εις αναθημα τω θεω εδωκεν
20 La population se livra à l'allégresse devant le Temple, à Jérusalem, trois mois durant, et Judith restaavec eux.	20 και ην ο λαος ευφραινομενος εν ιερουσαλημ κατα προσωπον των αγιων επι μηνας τρεις και ιουδιθ μετ' αυτων κατεμεινεν
21 Ce temps écoulé, chacun revint chez soi. Judith regagna Béthulie et y demeura dans son domaine.De son vivant elle devint célèbre dans tout le pays.	21 μετα δε τας ημερας ταυτας ανεζευξεν εκαστος εις την κληρονομιαν αυτου και ιουδιθ απηλθεν εις βαιτυλουα και κατεμεινεν επι της υπαρξεως αυτης και εγενετο κατα τον καιρον αυτης ενδοξος εν παση τη γη
22 Beaucoup la demandèrent en mariage, mais elle ne connut point d'homme tous les jours de sa viedepuis que son mari Manassé était mort et avait été réuni à son peuple.	22 και πολλοι επεθυμησαν αυτην και ουκ εγνω ανηρ αυτην πασας τας ημερας της ζωης αυτης αφ' ης ημερας απεθανεν μανασσης ο ανηρ αυτης και προσετεθη προς τον λαον αυτου
23 Son renom croissait de plus en plus tandis qu'elle avançait en âge dans la maison de son mari. Elleatteignit 105 ans. Elle affranchit sa servante, puis mourut à Béthulie et fut ensevelie dans la caverne où reposaitson mari Manassé.	23 και ην προβαινουσα μεγαλη σφοδρα και εγηρασεν εν τω οικω του ανδρος αυτης ετη εκατον πεντε και αφηκεν την αβραν αυτης ελευθεραν και απεθανεν εις βαιτυλουα και εθαψαν αυτην εν τω σπηλαιω του ανδρος αυτης μανασση
24 La maison d'Israël célébra son deuil durant sept jours. Avant de mourir elle avait réparti ses biensdans la parenté de son mari Manassé et dans la sienne propre.	24 και επενθησεν αυτην οικος ισραηλ ημερας επτα και διειλεν τα υπαρχοντα αυτης προ του αποθανειν αυτην πασι τοις εγγιστα μανασση του ανδρος αυτης και τοις εγγιστα του γενους αυτης
25 Plus personne n'inquiéta les Israélites du temps de Judith ni longtemps encore après sa mort.	25 και ουκ ην ετι ο εκφοβων τους υιους ισραηλ εν ταις ημεραις ιουδιθ και μετα το αποθανειν αυτην ημερας πολλας .