Livre de Judith 15

JERUSALEM	LXX
1 Lorsque ceux qui étaient encore dans leurs tentes apprirent la nouvelle, ils en furent frappés destupeur.	1 και ως ηκουσαν οι εν τοις σκηνωμασιν οντες εξεστησαν επι το γεγονος
2 Pris de crainte et de tremblement ils ne purent rester deux ensemble: ce fut la débandade. Chacuns'enfuit par les sentiers de la plaine ou de la montagne.	2 και επεπεσεν επ' αυτους τρομος και φοβος και ουκ ην ανθρωπος μενων κατα προσωπον του πλησιον ετι αλλ' εκχυθεντες ομοθυμαδον εφευγον επι πασαν οδον του πεδιου και της ορεινης
3 Ceux qui étaient campés dans la région montagneuse autour de Béthulie se mirent à fuir eux aussi.Alors les hommes de guerre d'Israël foncèrent sur eux.	3 και οι παρεμβεβληκοτες εν τη ορεινη κυκλω βαιτυλουα και ετραπησαν εις φυγην και τοτε οι υιοι ισραηλ πας ανηρ πολεμιστης εξ αυτων εξεχυθησαν επ' αυτους
4 Ozias dépêcha des messagers à Bétomestaïm, à Bèbé, à Chobé, à Kola, dans le territoire d'Israël toutentier, afin d'y faire connaître tout ce qui venait de se passer et d'inviter toutes les populations à se jeter sur lesennemis et à les anéantir.	4 και απεστειλεν οζιας εις βαιτομασθαιμ και βηβαι και χωβαι και κωλα και εις παν οριον ισραηλ τους απαγγελλοντας υπερ των συντετελεσμενων και ινα παντες επεκχυθωσιν τοις πολεμιοις εις την αναιρεσιν αυτων
5 A peine les Israélites furent-ils avertis que d'un seul élan ils tombèrent tous sur eux et les frappèrentjusqu'à Choba. Ceux de Jérusalem et de toute la montagne se joignirent également à eux, car ils avaient aussi étémis au courant de ce qui s'était passé dans le camp ennemi. Puis ce furent les gens de Galaad et de Galilée qui lesprirent de flanc et les frappèrent durement jusqu'à proximité de Damas et de sa région.	5 ως δε ηκουσαν οι υιοι ισραηλ παντες ομοθυμαδον επεπεσον επ' αυτους και εκοπτον αυτους εως χωβα ωσαυτως δε και οι εξ ιερουσαλημ παρεγενηθησαν και εκ πασης της ορεινης ανηγγειλαν γαρ αυτοις τα γεγονοτα τη παρεμβολη των εχθρων αυτων και οι εν γαλααδ και οι εν τη γαλιλαια υπερεκερασαν αυτους πληγη μεγαλη εως ου παρηλθον δαμασκον και τα ορια αυτης
6 Quant aux autres, demeurés à Béthulie, ils se jetèrent sur le camp d'Assur, le pillèrent et s'enrichirentextrêmement.	6 οι δε λοιποι οι κατοικουντες βαιτυλουα επεπεσαν τη παρεμβολη ασσουρ και επρονομευσαν αυτους και επλουτησαν σφοδρα
7 Les Israélites, de retour du carnage, se rendirent maîtres du reste. Les gens des bourgs et des villagesde la montagne et de la plaine s'emparèrent aussi d'un immense butin, car il y en avait en quantité.	7 οι δε υιοι ισραηλ αναστρεψαντες απο της κοπης εκυριευσαν των λοιπων και αι κωμαι και επαυλεις εν τη ορεινη και πεδινη εκρατησαν πολλων λαφυρων ην γαρ πληθος πολυ σφοδρα
8 Le grand prêtre Ioakim et tout le Conseil des anciens d'Israël qui étaient à Jérusalem vinrentcontempler les bienfaits dont le Seigneur avait comblé Israël, pour voir Judith et la saluer.	8 και ιωακιμ ο ιερευς ο μεγας και η γερουσια των υιων ισραηλ οι κατοικουντες εν ιερουσαλημ ηλθον του θεασασθαι τα αγαθα α εποιησεν κυριος τω ισραηλ και του ιδειν την ιουδιθ και λαλησαι μετ' αυτης ειρηνην
9 En entrant chez elle, tous la bénirent ainsi d'une seule voix: "Tu es la gloire de Jérusalem! Tu es lesuprême orgueil d'Israël! Tu es le grand honneur de notre race!	9 ως δε εισηλθον προς αυτην ευλογησαν αυτην παντες ομοθυμαδον και ειπαν προς αυτην συ υψωμα ιερουσαλημ συ γαυριαμα μεγα του ισραηλ συ καυχημα μεγα του γενους ημων
10 En accomplissant tout cela de ta main, tu as bien mérité d'Israël, et Dieu a ratifié ce que tu as fait.Bénie sois-tu par le Seigneur Tout-Puissant dans la suite des temps!" Et tout le peuple reprit: "Amen!"	10 εποιησας ταυτα παντα εν χειρι σου εποιησας τα αγαθα μετα ισραηλ και ευδοκησεν επ' αυτοις ο θεος ευλογημενη γινου παρα τω παντοκρατορι κυριω εις τον αιωνα χρονον και ειπεν πας ο λαος γενοιτο
11 La population pilla le camp 30 jours durant. On donna à Judith la tente d'Holopherne, toute sonargenterie, sa literie, ses bassins et tout son mobilier. Elle le prit, en chargea sa mule, attela ses chariots et yamoncela le tout.	11 και ελαφυρευσεν πας ο λαος την παρεμβολην εφ' ημερας τριακοντα και εδωκαν τη ιουδιθ την σκηνην ολοφερνου και παντα τα αργυρωματα και τας κλινας και τα ολκεια και παντα τα κατασκευασματα αυτου και λαβουσα αυτη επεθηκεν επι την ημιονον αυτης και εζευξεν τας αμαξας αυτης και εσωρευσεν αυτα επ' αυτων
12 Toutes les femmes d'Israël, accourues pour la voir, s'organisèrent en choeur de danse pour la fêter.Judith prit en main des thyrses et en donna aux femmes qui l'accompagnaient.	12 και συνεδραμεν πασα γυνη ισραηλ του ιδειν αυτην και ευλογησαν αυτην και εποιησαν αυτη χορον εξ αυτων και ελαβεν θυρσους εν ταις χερσιν αυτης και εδωκεν ταις γυναιξιν ταις μετ' αυτης
13 Judith et ses compagnes se couronnèrent d'olivier. Puis elle se mit en tête du peuple et conduisit lechoeur des femmes. Tous les hommes d'Israël, en armes et couronnés, l'accompagnaient au chant des hymnes.	13 και εστεφανωσαντο την ελαιαν αυτη και αι μετ' αυτης και προηλθεν παντος του λαου εν χορεια ηγουμενη πασων των γυναικων και ηκολουθει πας ανηρ ισραηλ ενωπλισμενοι μετα στεφανων και υμνουν εν τω στοματι αυτων
14 Au milieu de tout Israël, Judith entonna ce chant d'action de grâces et tout le peuple clama l'hymne:	14 και εξηρχεν ιουδιθ την εξομολογησιν ταυτην εν παντι ισραηλ και υπερεφωνει πας ο λαος την αινεσιν ταυτην