ΙΩΒ - Giobbe - Job 8

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν?	1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit :
2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;	2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui ?
3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον;	3 Numquid Deus supplantat judicium ? aut Omnipotens subvertit quod justum est ?
4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων.	4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ :
5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου?	5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus ;
6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου.	6 si mundus et rectus incesseris : statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,
7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα.	7 in tantum ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων?	8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam
9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια?	9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),
10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων;	10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος;	11 Numquid vivere potest scirpus absque humore ? aut crescere carectum sine aqua ?
12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου.	12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.
13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη?	13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit.
14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης.	14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia ejus.
15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη.	15 Innitetur super domum suam, et non stabit ; fulciet eam, et non consurget.
16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου.	16 Humectus videtur antequam veniat sol, et in ortu suo germen ejus egredietur.
17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον.	17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur, et inter lapides commorabitur.
18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον.	18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet : Non novi te.
19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει.	19 Hæc est enim lætitia viæ ejus, ut rursum de terra alii germinentur.
20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων?	20 Deus non projiciet simplicem, nec porriget manum malignis,
21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου.	21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua jubilo.
22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.	22 Qui oderunt te induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet.