ΙΩΒ - Giobbe - Job 8

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν?	1 Respondens autem Baldad Suhites dixit:
2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;	2 “ Usquequo loqueris talia, et spiritus vehemens sermones oris tui?
3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον;	3 Numquid Deus supplantat iudicium, aut Omnipotens subvertit, quod iustum est?
4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων.	4 Et si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae,
5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου?	5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus,
6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου.	6 si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae;
7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα.	7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων?	8 Interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam.
9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια?	9 Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.
10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων;	10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia?
11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος;	11 Numquid virere potest scirpus absque umore, aut crescere carectum sine aqua?
12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου.	12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.
13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη?	13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes impii peribit.
14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης.	14 Cuius spes filum tenue, et sicut tela aranearum fiducia eius.
15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη.	15 Innitetur super domum suam et nonstabit; fulciet eam et non consurget.
16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου.	16 Umectus videtur, antequam veniat sol, et in horto suo germen eius egredietur.
17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον.	17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον.	18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum et dicet: “Non novi te”.
19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει.	19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur.
20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων?	20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis,
21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου.	21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.	22 Qui oderunt te, induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet ”.