1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν? | 1 Bildad de Chua tomou a palavra e disse: |
2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος; | 2 Até quando dirás semelhantes coisas, e tuas palavras serão como um furacão? |
3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον; | 3 Porventura Deus fará curvar o que é reto, e o Todo-poderoso subverterá a justiça? |
4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων. | 4 Se teus filhos o ofenderam, ele os entregou às conseqüências de suas culpas. |
5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου? | 5 Se recorreres a Deus, e implorares ao Todo-poderoso, |
6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου. | 6 se fores puro e reto, ele atenderá a tua oração e restaurará a morada de tua justiça; |
7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα. | 7 teu começo parecerá pouca coisa diante da grandeza do que se seguirá. |
8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων? | 8 Interroga as gerações passadas, e examina com cuidado a experiência dos antepassados; |
9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια? | 9 - porque somos uns ignorantes das {coisas} de ontem, nossos dias sobre a terra passam como a sombra -: |
10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων; | 10 elas podem instruir-te, falar-te e de seu coração tirar este discurso: |
11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος; | 11 Pode o papiro crescer fora do brejo, o junco germinar sem água? |
12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου. | 12 Verde ainda, sem ser cortado, ele seca antes que as outras ervas; |
13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη? | 13 assim acabam todos os que esquecem Deus, assim perece a esperança do ímpio; |
14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης. | 14 sua confiança é como filandras, sua segurança, uma teia de aranha. |
15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη. | 15 Ele se apóia sobre uma casa que não se sustenta, atém-se a uma morada que não se mantém de pé. |
16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου. | 16 Cheio de vigor, ao sol, faz brotar suas hastes em seu jardim; |
17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον. | 17 suas raízes se entrelaçam sobre a pedra, apóiam-se entre rochas; |
18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον. | 18 mas se é arrancado de seu lugar, este o renega: nunca te vi. |
19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει. | 19 Eis onde termina seu destino, e outros germinarão do solo. |
20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων? | 20 Não; Deus não rejeita o homem íntegro, nem dá a mão aos malvados. |
21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου. | 21 Ele porá de novo o riso em tua boca, e em teus lábios, gritos de alegria; |
22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει. | 22 teus inimigos serão cobertos de vergonha, a tenda dos maus desaparecerá. |