Giobbe 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 L’anima mia si annoia della mia vita. Io mi lascerò scorrere addosso il mio lamento; Io parlerò nell’amaritudine dell’anima mia. | 1 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae. |
2 Io dirò a Dio: Non condannarmi; Fammi assapere perchè tu litighi meco. | 2 Dicam Deo: Noli me condemnare, indica mihi cur me ita iudices. |
3 Ti par egli ben fatto di oppressare, Di sdegnar l’opera delle tue mani, E di risplendere sopra il consiglio degli empi? | 3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me et calumnieris me, opus manuum tuarum, et super consilium impiorum arrideas? |
4 Hai tu occhi di carne? Vedi tu come vede l’uomo? | 4 Numquid oculi carnei tibi sunt, aut, sicut videt homo, et tu videbis? |
5 Sono i tuoi giorni come i giorni dell’uomo mortale? Sono i tuoi anni come l’età umana? | 5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, |
6 Che tu faccia inchiesta della mia iniquità, E prenda informazione del mio peccato? | 6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris, |
7 A te si appartiene di conoscere che io non son reo; E non vi è niuno che riscuota dalla tua mano | 7 cum scias quia nihil impium fecerim, et sit nemo, qui de manu tua possit eruere? |
8 Le tue mani mi hanno formato e composto; E tu mi distruggi tutto quanto d’ogn’intorno. | 8 Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me totum in circuitu; et sic repente praecipitas me? |
9 Deh! ricordati che tu mi hai formato come dell’argilla; E tu mi fai ritornare in polvere. | 9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me. |
10 Non mi hai tu colato come latte, E fatto rappigliar come un cacio? | 10 Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti? |
11 Tu mi hai vestito di pelle e di carne E mi hai contesto d’ossa e di nervi. | 11 Pelle et carnibus vestisti me; ossibus et nervis compegisti me. |
12 Tu mi hai data la vita, ed hai usata benignità inverso me; E la tua cura ha guardato lo spirito mio. | 12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum. |
13 E pur tu avevi riposte queste cose nel cuor tuo; Io conosco che questo era appo te | 13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio haec in animo tuo versari. |
14 Se io ho peccato, tu mi hai notato, E non mi hai assolto della mia iniquità. | 14 Si peccaverim, observas me et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris. |
15 Se io sono stato reo, guai a me; E se son giusto, non però alzo il capo, Essendo sazio d’ignominia, e veggendo la mia afflizione; | 15 Et si impius fuero, vae mihi est; et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria. |
16 E se pur l’alzo, tu mi cacci a giusa di fiero leone, E torni a dimostrarti maraviglioso contro a me. | 16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me. |
17 Tu mi produci in faccia nuovi testimoni tuoi; Tu accresci la tua indegnazione contro a me; Eserciti a muta sono sopra me. | 17 Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me. |
18 Perchè dunque mi hai tratto fuor della matrice? Io vi sarei spirato, e l’occhio d’alcuno non mi avrebbe veduto. | 18 Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret! |
19 Io sarei stato come se non avessi giammai avuto essere; Io sarei stato portato dal seno alla sepoltura. | 19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum. |
20 I miei giorni non sono eglino poca cosa? cessa dunque, E rimanti da me, sì che io mi rinforzi un poco; | 20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum, |
21 Avanti che io me ne vada alla terra delle tenebre, Dell’ombra della morte, onde mai non tornerò; | 21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrarum et umbrae mortis, |
22 Alla terra d’oscurità simile a caligine; D’ombra di morte, ove non è ordine alcuno; E la quale, quando fa chiaro, è simile a caligine | 22 terram caliginis et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat ”. |