Livre des Psaumes 106

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Alléluia! Louez le Seigneur car il est bon, car sa faveur jamais ne se reprend!	1 Alleluja. Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.
2 Qui redira les hauts faits du Seigneur et nous fera entendre toute sa louange?	2 Któż opowie dzieła potęgi Pana, ogłosi wszystkie Jego pochwały?
3 Heureux ceux qui se règlent sur ses lois, et dont les œuvres sont droites en tout temps!	3 Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe.
4 Souviens-toi de moi, Seigneur, toi qui aimes ton peuple, que ta visite apporte ton salut!	4 Pamiętaj o nas, Panie, gdyż masz upodobanie w swym ludzie. Przyjdź nam z pomocą,
5 Fais-nous voir enfin tes élus heureux, que notre joie soit la joie de tout ton peuple, et notre orgueil celui de ta famille!	5 abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych, radowali się radością Twojego ludu, chlubili się razem z Twoim dziedzictwem.
6 Nous avons péché, nous et nos pères, nous sommes en faute et coupables.	6 Zgrzeszyliśmy, wraz z naszymi przodkami, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
7 Nos pères déjà, en Égypte, n’ont rien compris à tes miracles. Ils ont vite oublié tes grâces sans nombre, ils se sont révoltés à la Mer des Joncs.	7 Ojcowie nasi w Egipcie nie pojęli Twych cudów, nie pamiętali ogromu łask Twoich, lecz zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Czerwonym.
8 Mais lui les a sauvés pour l’honneur de son nom, pour faire connaître au monde sa vaillance.	8 Ale ocalił ich przez wzgląd na swoje imię, aby objawić swoją potęgę.
9 Il menaça la Mer des Joncs: elle en resta sèche, et sur les fonds, ils marchèrent comme en un désert.	9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło, i poprowadził ich przez fale jakby przez pustynię.
10 Il ne les livra pas à leurs poursuivants, il les reprit de la main de l’ennemi.	10 I ocalił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika uwolnił.
11 Les eaux recouvrirent leurs adversaires, pas un seul n’en réchappa.	11 Wody pokryły ich wrogów: ani jeden z nich nie pozostał.
12 C’est alors qu’ils crurent à sa parole et qu’ils chantèrent sa louange.	12 Słowom więc Jego uwierzyli i śpiewali Jemu pochwały.
13 Mais bien vite ils oublièrent ses œuvres et cessèrent de compter sur sa prévoyance.	13 Szybko o dziełach Jego zapomnieli: na Jego radę nie czekali.
14 Leur convoitise se réveilla au désert, et dans la steppe ils mirent Dieu à l’épreuve.	14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na odludziu.
15 Il leur donna ce qu’ils demandaient, il leur en envoya jusqu’à les dégoûter.	15 Uczynił zadość ich żądaniu, lecz zesłał na nich zarazę.
16 On les vit dans leur camp, jaloux de Moïse et d’Aaron, l’homme consacré au Seigneur.	16 Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Pańskiemu.
17 La terre s’ouvrit alors pour engloutir Datan, elle se referma sur la bande d’Abiram.	17 Otwarła się ziemia i połknęła Datana, i nakryła zgraje Abirama.
18 Un feu s’enflamma contre leur groupe, une flamme dévora ces méchants.	18 I ogień zapłonął przeciw ich zgrai, i płomień spalił bezecnych.
19 Puis ils firent à l’Horeb un veau et se prosternèrent devant leur idole.	19 U stóp Horebu zrobili cielca i oddawali pokłon ulanemu posągowi.
20 Ils échangèrent leur Gloire contre l’image d’un bœuf mangeur d’herbe,	20 Zamienili swą Chwałę na wizerunek cielca jedzącego siano.
21 oubliant le Dieu qui les avait sauvés, celui qui fit de grandes choses en Égypte,	21 Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
22 des miracles au pays de Kam, un prodige inouï à la Mer des Joncs!	22 dziwów - w krainie Chama, zdumiewających - nad Morzem Czerwonym.
23 Déjà il parlait de les exterminer, mais Moïse, son élu, était là. Il se tint sur la brèche face à lui, pour empêcher que sa fureur ne les détruise.	23 Postanowił ich zatem wytracić, gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec: on wstawił się do Niego, aby gniew Jego odwrócić, by ich nie wyniszczył.
24 Ils firent peu de cas d’une terre de délices, car ils ne croyaient pas à sa promesse.	24 I wzgardzili wspaniałą ziemią, nie uwierzyli Jego słowu.
25 Ils restaient à récriminer dans leurs tentes, au lieu d’entendre l’appel du Seigneur,	25 Ale szemrali w swoich namiotach, nie słuchali głosu Pańskiego.
26 jusqu’à ce qu’il levât sa main. Il jura qu’il les ferait mourir au désert	26 I przysiągł im z ręką podniesioną, że powali ich na pustyni,
27 et disperserait leur race parmi les païens, qu’il les sèmerait partout sur toutes les terres.	27 że ich potomstwo rozproszy wśród ludów, że ich rozsypie po krajach.
28 Ils se mirent à la traîne du Baal de Péor et mangèrent ce qu’on offre à des morts.	28 Potem przystali do Baal-Peora, spożywali z ofiar dla [bogów] umarłych.
29 Ils l’agacèrent si bien avec leurs pratiques, qu’un fléau éclata contre eux.	29 Drażnili Go swymi postępkami i spadła na nich plaga.
30 Ce fut l’heure de Pinhas: il intervint et le fléau cessa.	30 Lecz powstał Pinchas, odbył sąd i zaraza ustąpiła.
31 Ce fut là son mérite, on le lui reconnut, d’âge en âge on le rappellera.	31 Uznano mu to za czyn sprawiedliwy z pokolenia na pokolenie, na zawsze.
32 Ils l’irritèrent aux eaux de Mériba, Moïse y fut victime de leur faute	32 Rozdrażnili Go znowu przy wodach Meriba; przez nich nieszczęście spotkało Mojżesza,
33 quand ils aigrirent son esprit, et lui, parla comme il ne fallait pas.	33 bo rozgoryczyli jego ducha i nierozważnie powiedział swymi wargami.
34 Ils ne firent pas disparaître les païens, comme le Seigneur le leur demandait.	34 Nie wytracili narodów, jak im to Pan nakazał.
35 Ils se mélangeaient avec les païens, ils apprenaient leurs façons de faire.	35 Lecz się zmieszali z poganami i nauczyli się ich uczynków;
36 Ils rendaient un culte à leurs pieux sacrés et ils se laissaient prendre,	36 poczęli czcić ich bałwany, które się stały dla nich pułapką.
37 si bien qu’ils sacrifiaient leurs fils et leurs filles à des démons.	37 I składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom.
38 Ils répandaient le sang innocent (le sang de leurs fils et de leurs filles sacrifiés aux idoles de Canaan) et laissaient la terre souillée de sang.	38 I krew niewinną przelali: "krew synów swoich i córek, które złożyli w ofierze posągom kananejskim". I ziemia krwią się skalała,
39 Ils se souillaient en faisant de telles choses, ils se prostituaient avec de telles pratiques.	39 a oni się splamili swoimi czynami i swoimi występkami dopuścili się wiarołomstwa.
40 Et le Seigneur s’emporta contre son peuple, il prit les siens en horreur.	40 Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, tak iż poczuł wstręt do swego dziedzictwa.
41 Il les livra au pouvoir des nations et ceux qui les haïssaient les dominèrent.	41 I wydał ich w ręce pogan, a zapanowali nad nimi ich przeciwnicy.
42 Leurs ennemis les opprimèrent, ils durent se courber sous le joug.	42 Ich wrogowie znęcali się nad nimi; pod ręką ich doznawali ucisku.
43 Combien de fois ne les a-t-il pas délivrés! Mais eux rejetaient ses avis et s’enfonçaient dans leurs torts.	43 Wielokrotnie ich uwalniał, oni zaś sprzeciwiali się Jego planom, ginęli zatem przez swe nieprawości.
44 Dès qu’il les voyait dans la détresse, dès qu’il entendait leurs cris,	44 Lecz wejrzał na ich utrapienie, gdy wysłuchiwał ich błagań.
45 il se rappelait son alliance avec eux et se laissait fléchir par sa grande bonté.	45 I wspomniał dla ich dobra na swoje przymierze i pożałował [ich] w swej wielkiej łaskawości.
46 Alors il les faisait prendre en pitié par ceux qui les tenaient captifs.	46 I wzbudził dla nich litość u wszystkich, co ich uprowadzili w niewolę.
47 - Ô Seigneur notre Dieu, sauve-nous, rassemble-nous de toutes les nations, que nous puissions célébrer ton saint Nom et que notre gloire soit de te louer.	47 Ratuj nas, Panie, Boże nasz, zgromadź spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały.
48 Béni soit le Seigneur, le Dieu d’Israël, depuis toujours et à jamais! Et le peuple entier dira: Amen!	48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! A cały lud niech powie: Amen! Alleluja!