1 C'è un rimprovero che non è a tempo giusto, e c'è chi tace perché è sapiente. | 1 εστιν ελεγχος ος ουκ εστιν ωραιος και εστιν σιωπων και αυτος φρονιμος |
2 E' meglio reclamare che covare la rabbia, | 2 ως καλον ελεγξαι η θυμουσθαι |
3 ma chi ammette la propria colpa evita il peggio. | 3 και ο ανθομολογουμενος απο ελαττωσεως κωλυθησεται |
4 Eunuco che brama deflorare una ragazza è chi vuole ottenere giustizia con la violenza. | 4 επιθυμια ευνουχου αποπαρθενωσαι νεανιδα ουτως ο ποιων εν βια κριματα |
5 Chi tace sarà riconosciuto saggio ma è odiato chi parla troppo. | 5 εστιν σιωπων ευρισκομενος σοφος και εστιν μισητος απο πολλης λαλιας |
6 C'è chi tace perché non sa rispondere, e c'è chi tace in attesa del tempo giusto. | 6 εστιν σιωπων ου γαρ εχει αποκρισιν και εστιν σιωπων ειδως καιρον |
7 L'uomo saggio tace fino al tempo giusto, il fanfarone e lo sciocco non sanno indugiare. | 7 ανθρωπος σοφος σιγησει εως καιρου ο δε λαπιστης και αφρων υπερβησεται καιρον |
8 Chi abbonda nel parlare sarà in abominio, e chi è presuntuoso sarà disprezzato. | 8 ο πλεοναζων λογω βδελυχθησεται και ο ενεξουσιαζομενος μισηθησεται |
9 Si può aver profitto dall'avversità e perdita da un colpo di fortuna. | 9 εστιν ευοδια εν κακοις ανδρι και εστιν ευρεμα εις ελαττωσιν |
10 C'è generosità che non reca guadagno e c'è generosità che è ricambiata due volte. | 10 εστιν δοσις η ου λυσιτελησει σοι και εστιν δοσις ης το ανταποδομα διπλουν |
11 C'è chi cerca gloria e trova umiliazione, e chi dall'umiliazione alza la testa. | 11 εστιν ελαττωσις ενεκεν δοξης και εστιν ος απο ταπεινωσεως ηρεν κεφαλην |
12 C'è chi compra molto con poco, e chi lo paga sette volte. | 12 εστιν αγοραζων πολλα ολιγου και αποτιννυων αυτα επταπλασιον |
13 Il saggio con poco si rende amabile, i favori dello stolto si versano a vuoto. | 13 ο σοφος εν λογοις εαυτον προσφιλη ποιησει χαριτες δε μωρων εκχυθησονται |
14 Il dono dello stolto non ti gioverà, egli attende ricompensa ad occhi sbarrati; | 14 δοσις αφρονος ου λυσιτελησει σοι οι γαρ οφθαλμοι αυτου ανθ' ενος πολλοι |
15 dà poco e fa molte rimostranze, aprendo la sua bocca come un banditore; oggi fa un prestito e domani lo richiede, quest'uomo è sempre malvisto. | 15 ολιγα δωσει και πολλα ονειδισει και ανοιξει το στομα αυτου ως κηρυξ σημερον δανιει και αυριον απαιτησει μισητος ανθρωπος ο τοιουτος |
16 Lo stolto dice: "Non ho amici, non c'è gratitudine per la mia generosità; | 16 μωρος ερει ουχ υπαρχει μοι φιλος και ουκ εστιν χαρις τοις αγαθοις μου |
17 anche quelli che mangiano il mio pane sono lingue cattive". Quanti e quante volte ridono di lui! | 17 οι εσθοντες τον αρτον αυτου φαυλοι γλωσση ποσακις και οσοι καταγελασονται αυτου |
18 Meglio scivolare al suolo che con la lingua, perciò la caduta dei perversi verrà presto. | 18 ολισθημα απο εδαφους μαλλον η απο γλωσσης ουτως πτωσις κακων κατα σπουδην ηξει |
19 Dall'uomo grossolano parole fuori tempo; queste si moltiplicano in bocca agli stolti. | 19 ανθρωπος αχαρις μυθος ακαιρος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται |
20 Lo stolto che sentenzia sarà criticato, perché non parla a tempo opportuno. | 20 απο στοματος μωρου αποδοκιμασθησεται παραβολη ου γαρ μη ειπη αυτην εν καιρω αυτης |
21 C'è chi il bisogno trattiene dal peccare, così nel riposo è senza rimorsi. | 21 εστιν κωλυομενος αμαρτανειν απο ενδειας και εν τη αναπαυσει αυτου ου κατανυγησεται |
22 C'è chi si perde a causa della vergogna, e chi si rovina per la faccia di uno stolto. | 22 εστιν απολλυων την ψυχην αυτου δι' αισχυνην και απο αφρονος προσωπου απολει αυτην |
23 C'è chi promette all'amico per vergogna, così l'avrà nemico senza motivo. | 23 εστιν χαριν αισχυνης επαγγελλομενος φιλω και εκτησατο αυτον εχθρον δωρεαν |
24 La menzogna è nell'uomo macchia infame, ma abbonda sulla bocca degli stolti. | 24 μωμος πονηρος εν ανθρωπω ψευδος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται |
25 Un ladro vale più d'un bugiardo incorreggibile, ma la sorte d'entrambi è la perdizione. | 25 αιρετον κλεπτης η ο ενδελεχιζων ψευδει αμφοτεροι δε απωλειαν κληρονομησουσιν |
26 Il vizio del bugiardo è un disonore, la vergogna sarà sempre con lui. | 26 ηθος ανθρωπου ψευδους ατιμια και η αισχυνη αυτου μετ' αυτου ενδελεχως |
27 Il saggio si attira la stima con la parola e l'uomo di senno piacerà ai grandi. | 27 ο σοφος εν λογοις προαξει εαυτον και ανθρωπος φρονιμος αρεσει μεγιστασιν |
28 Chi lavora la terra fa crescere il suo raccolto e chi piace ai grandi trova discolpa. | 28 ο εργαζομενος γην ανυψωσει θιμωνιαν αυτου και ο αρεσκων μεγιστασιν εξιλασεται αδικιαν |
29 L'ospitalità e i doni accecano i saggi, sono museruola in bocca che frena il rimprovero. | 29 ξενια και δωρα αποτυφλοι οφθαλμους σοφων και ως φιμος εν στοματι αποτρεπει ελεγμους |
30 Sapienza nascosta e tesoro invisibile, non sono entrambi inutili? | 30 σοφια κεκρυμμενη και θησαυρος αφανης τις ωφελεια εν αμφοτεροις |
31 Val più l'uomo che nasconde la stoltezza che l'uomo che nasconde la sapienza. | 31 κρεισσων ανθρωπος αποκρυπτων την μωριαν αυτου η ανθρωπος αποκρυπτων την σοφιαν αυτου |