Giobbe 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 - Prese allora a parlare Baldad il Suhita e disse: | 1 Respondens autem Baldad Suhites dixit: |
2 «Fino a quando dirai tu tali cose, e vento impetuoso saranno i discorsi della tua bocca? | 2 “ Usquequo loqueris talia, et spiritus vehemens sermones oris tui? |
3 Forse che Dio fa violenza al diritto, ovvero l'Onnipotente sconvolge la giustizia? | 3 Numquid Deus supplantat iudicium, aut Omnipotens subvertit, quod iustum est? |
4 Quantunque i tuoi figli abbian peccato contro di lui, ed egli li abbia dati in balìa del loro delitto, | 4 Et si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suae, |
5 tuttavia se tu t'affretterai a ricorrere a Dio, e se volgerai preghiere all'Onnipotente, | 5 tu tamen, si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus, |
6 qualora tu proceda con purità e rettitudine, e la speranza dell'ipocrita svanirà, e tranquilla renderà la tua dimora di giustizia; | 6 si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae; |
7 tanto che se il tuo passato fu piccola cosa, il tuo avvenire s'accrescerà di molto. | 7 in tantum ut, si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis. |
8 Consulta infatti l'età primiera, e scruta diligentemente le memorie dei padri | 8 Interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam. |
9 (noi invero siamo di ieri ed ignoranti, giacché come un'ombra sono i dì nostri sulla terra) | 9 Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram. |
10 ed essi t'ammaestreranno, e parlandotidal loro cuore estrarranno i detti [seguenti]: | 10 Nonne ipsi docebunt te, loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia? |
11 Può forse verdeggiare la pianta del papiro senza l'umidità, ovvero può crescere la giuncaia senza l'acqua? | 11 Numquid virere potest scirpus absque umore, aut crescere carectum sine aqua? |
12 Essa è ancora nel suo rigoglio, non pronta ad esser divelta, che prima d'ogni altra erba appassisce. | 12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit. |
13 Tale è la sorte di quanti dimenticano Dio, e la speranza dell'ipocrita svanirà. | 13 Sic viae omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes impii peribit. |
14 Non si compiacerà della sua stoltezza, e come tela di ragno sarà la sua fiducia: | 14 Cuius spes filum tenue, et sicut tela aranearum fiducia eius. |
15 s'appoggerà egli sulla sua casa, ma non resisterà, la rafforzerà con sostegni, ma non starà su. | 15 Innitetur super domum suam et nonstabit; fulciet eam et non consurget. |
16 [Albero] rigoglioso egli appare nel cospetto del sole, e nel suo spuntare le sue fronde s'espandono, | 16 Umectus videtur, antequam veniat sol, et in horto suo germen eius egredietur. |
17 fra la maceria di pietre le sue radici s'intrecciano, e fra sassi egli dimora: | 17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur. |
18 ma se alcun lo recide via dal suo luogo, questo lo rinnega esclamando: - Non ti conosco! - | 18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum et dicet: “Non novi te”. |
19 Questa infatti è la consolazione della sua sorte, che dal suolo altre [piante] germoglino. | 19 Haec est enim laetitia viae eius, ut rursum de terra alii germinentur. |
20 Dio non rigetta l'uomo onesto, nè stende la mano [in aiuto] agli empii. | 20 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis, |
21 Egli ancora riempirà di sorriso la tua bocca, e le tue labbra di giubilo; | 21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo. |
22 quei che t'odiano saranno ricoperti di confusione, e la tenda degli empii non sussisterà.» | 22 Qui oderunt te, induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet ”. |