Psalmi 71

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum.	1 W Tobie, Panie, moja ucieczka, niech nie doznam wstydu na wieki;
2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem tuam et salva me.	2 wyrwij mnie i wyzwól w Twej sprawiedliwości, nakłoń ku mnie swe ucho i ocal mnie!
3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu.	3 Bądź mi skałą schronienia i zamkiem warownym, aby mnie ocalić, boś Ty opoką moją i twierdzą.
4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem agentis et iniqui.	4 Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca, od pięści złoczyńcy i ciemiężyciela.
5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine; Domine, spes mea a iuventute mea.	5 Ty bowiem, mój Boże, jesteś moją nadzieją, Panie, ufności moja od moich lat młodych!
6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es susceptor meus; in te laus mea semper.	6 Ty byłeś moją podporą od narodzin; od łona matki moim opiekunem. Ciebie zawsze wysławiałem.
7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. -	7 Jak gdyby cudem stałem się dla wielu, Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem.
8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua.	8 Usta moje były pełne Twojej chwały, przez cały dzień - Twojej sławy.
9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.	9 Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!
10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam meam, consilium fecerunt in unum	10 Albowiem moi wrogowie o mnie rozprawiają, czyhający na moje życie radzą się nawzajem,
11 dicentes: “ Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat ”.	11 Bóg go opuścił - mówią - gońcie go, chwytajcie, bo nie ma on wybawcy.
12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina.	12 O Boże, nie stój z daleka ode mnie, mój Boże, pośpiesz mi na pomoc!
13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi.	13 Niech się zawstydzą i niech upadną wrogowie mego życia; niech się hańbą i wstydem okryją szukający mego nieszczęścia!
14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam.	14 Ja zaś będę zawsze ufał i pomnażał wszelką Twą chwałę.
15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum: quae dinumerare nescivi.	15 Moje usta będą głosić Twoją sprawiedliwość, przez cały dzień Twoją pomoc: bo nawet nie znam jej miary.
16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae solius.	16 Przyjdę z potężnymi czynami Pana i będę przypominał tylko Jego sprawiedliwość.
17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo mirabilia tua.	17 Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości, i do tej chwili głoszę Twoje cuda.
18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. Potentia tua	18 Lecz i w starości, i w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże, gdy [moc] Twego ramienia głosić będę, całemu przyszłemu pokoleniu - Twą potęgę,
19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi?	19 i sprawiedliwość Twą, Boże, sięgającą wysoko, którą tak wielkich dzieł dokonałeś: o Boże, któż jest równy Tobie?
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me.	20 Zesłałeś na mnie wiele srogich utrapień, lecz znowu przywrócisz mi życie i z czeluści ziemi znów mnie wydobędziesz.
21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me.	21 Pomnóż moją godność i pociesz mnie na nowo!
22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel.	22 A ja chcę wielbić na harfie Twoją wierność, mój Boże! Będę Ci grał na cytrze, Święty Izraela!
23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi, et anima mea, quam redemisti;	23 Rozradują się moje wargi, gdy będę Ci śpiewał, i dusza moja, którą odkupiłeś.
24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi.	24 Również mój język przez cały dzień będzie głosił Twoją sprawiedliwość, bo okryli się hańbą i wstydem szukający mojego nieszczęścia.