Psalmi 71

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum.	1 Επι σε, Κυριε, ηλπισα? ας μη καταισχυνθω ποτε.
2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem tuam et salva me.	2 Δια την δικαιοσυνην σου λυτρωσον με και ελευθερωσον με? Κλινον προς εμε το ωτιον σου και σωσον με.
3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu.	3 Γενου εις εμε τοπος οχυρος, δια να καταφευγω παντοτε? συ διεταξας να με σωσης, διοτι πετρα μου και φρουριον μου εισαι.
4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem agentis et iniqui.	4 Θεε μου, λυτρωσον με εκ δυναμεως ασεβους, εκ χειρος παρανομου και αδικου.
5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine; Domine, spes mea a iuventute mea.	5 Διοτι συ εισαι η ελπις μου, Κυριε Θεε? το θαρρος μου εκ νεοτητος μου.
6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es susceptor meus; in te laus mea semper.	6 Επι σε επεστηριχθην εκ της κοιλιας? συ εισαι σκεπη μου εκ των σπλαγχνων της μητρος μου? εις σε θελει εισθαι παντοτε ο υμνος μου.
7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. -	7 Ως τερας κατεσταθην εις τους πολλους? αλλα συ εισαι το δυνατον καταφυγιον μου,
8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua.	8 Ας εμπλησθη το στομα μου απο του υμνου σου, απο της δοξης σου, ολην την ημεραν.
9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.	9 Μη με απορριψης εν καιρω γηρατος? οταν εκλειπη η δυναμις μου, μη με εγκαταλιπης.
10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam meam, consilium fecerunt in unum	10 Διοτι οι εχθροι μου λαλουσι περι εμου? και οι παραφυλαττοντες την ψυχην μου συμβουλευονται ομου,
11 dicentes: “ Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat ”.	11 Λεγοντες, Ο Θεος εγκατελιπεν αυτον? καταδιωξατε και πιασατε αυτον, διοτι δεν υπαρχει ο σωζων.
12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina.	12 Θεε, μη μακρυνθης απ' εμου? Θεε μου, ταχυνον εις βοηθειαν μου.
13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi.	13 Ας αισχυνθωσιν, ας εξαλειφθωσιν οι εχθροι της ψυχης μου? ας σκεπασθωσι απο ονειδους και εντροπης οι ζητουντες το κακον μου.
14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam.	14 Εγω δε παντοτε θελω ελπιζει, και θελω προσθετει επι παντας τους επαινους σου.
15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum: quae dinumerare nescivi.	15 Το στομα μου θελει κηρυττει την δικαιοσυνην σου και την σωτηριαν σου ολην την ημεραν? διοτι δεν δυναμαι να απαριθμησω αυτας.
16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae solius.	16 Θελω περιπατει εν τη δυναμει Κυριου του Θεου? θελω μνημονευει την δικαιοσυνην σου, σου μονου.
17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo mirabilia tua.	17 Θεε, συ με εδιδαξας εκ νεοτητος μου? και μεχρι του νυν εκηρυττον τα θαυμασια σου.
18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. Potentia tua	18 Μη με εγκαταλιπης μηδε μεχρι του γηρατος και πολιας, Θεε, εωσου κηρυξω τον βραχιονα σου εις ταυτην την γενεαν, την δυναμιν σου εις παντας τους μεταγενεστερους.
19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi?	19 Διοτι η δικαιοσυνη σου, Θεε, ειναι υπερυψωμενη? διοτι εκαμες μεγαλεια Θεε, τις ομοιος σου,
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me.	20 οστις εδειξας εις εμε θλιψεις πολλας και ταλαιπωριας, και παλιν με ανεζωοποιησας και εκ των αβυσσων της γης παλιν ανηγαγες με;
21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me.	21 Ηυξησας το μεγαλειον μου και επιστρεψας με παρηγορησας.
22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel.	22 Και εγω, Θεε μου, θελω δοξολογει εν τω οργανω του ψαλτηριου σε και την αληθειαν σου? εις σε θελω ψαλμωδει εν κιθαρα, Αγιε του Ισραηλ.
23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi, et anima mea, quam redemisti;	23 Θελουσιν αγαλλεσθαι τα χειλη μου, οταν εις σε ψαλμωδω? και η ψυχη μου, την οποιαν ελυτρωσας.
24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi.	24 Ετι δε η γλωσσα μου ολην την ημεραν θελει μελετα την δικαιοσυνην σου? διοτι ενετραπησαν, διοτι κατησχυνθησαν, οι ζητουντες το κακον μου.