Giobbe 17
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 Spiritus meus attenuatus est, dies mei exstincti, et solum mihi superest sepulcrum. | 1 - Il mio spirito s'attenua, i miei giorni s'accorciano, e per me non resta che il sepolcro! |
2 Nonne irrisiones circumdant me, et in amaritudinibus moratur oculus meus? | 2 Io non ho peccato, eppur nelle amarezze s'intrattiene l'occhio mio. |
3 Pone pignus pro me iuxta te; et quis umquam spondens percutiet manum meam? | 3 Liberami, o Signore, e mettimi vicino a te, e poi mi combatta pur la mano di chiunque. |
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina; propterea non exaltabuntur. | 4 Il cuor di costoro tu tenesti lontano dall'intelligenza, perciò essi non trionferanno. |
5 Praedam pollicetur sociis, sed oculi filiorum eius deficient. | 5 Si promette del bottino ai compagni, mentre gli occhi dei propri figli si consumano [in vana attesa]. |
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi et conspuendum in faciem. | 6 Eppur egli mi ha ridotto a proverbio della plebe, e [spaventoso] esempio io sono per essi. |
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in umbram redacta sunt. | 7 S'ottenebrò pel corruccio l'occhio mio, e le mie membra sono ridotte ad un nulla. |
8 Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra impium excitabitur. | 8 I giusti sono sgomenti di questo, e l'innocente insorge contro l'ipocrita; |
9 Et tenebit iustus viam suam, et mundus manibus addet fortitudinem. | 9 ma il giusto s'attiene alla sua strada, e chi è puro di mani accresce la costanza. |
10 Igitur omnes vos convertimini et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem. | 10 Perciò voi tutti volgetevi e venite, ed io non troverò fra voi alcun sapiente! |
11 Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt et desideria cordis mei. | 11 I miei giorni passarono, i miei progetti furono dispersi, tormentandomi il cuore. |
12 Noctem verterunt in diem; et rursum post tenebras properat lux. | 12 La notte [per me] s'è cambiata in giorno, e di nuovo dopo le tenebre aspetto la luce. |
13 Si sustinuero, infernus domus mea est; et in tenebris stravi lectulum meum. | 13 Se ho una speranza, è che gl'ìnferi diventino la mia dimora, e che nelle tenebre [della morte] io stenda il mio giaciglio; |
14 Putredini dixi: Pater meus es!; Mater mea et soror mea! vermibus. | 14 alla putredine io esclamo: - Tu sei il padre mio! Mamma mia! e Sorella mia! - [chiamo] la verminaia. |
15 Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat? | 15 Ov'è mai dunque la mia speranza [umana], e la mia felicità chi può scoprirla? |
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea; simul in pulvere erit requies mihi? ”. | 16 Nei profondissimi ìnferi scenderà ogni mia cosa: non potrò almeno laggiù trovar la mia pace?». |