ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 41

LXX	JERUSALEM
1 εις το τελος εις συνεσιν τοις υιοις κορε	1 Du maître de chant. Psaume de David.
2 ον τροπον επιποθει η ελαφος επι τας πηγας των υδατων ουτως επιποθει η ψυχη μου προς σε ο θεος	2 Heureux qui pense au pauvre et au faible: au jour de malheur, Yahvé le délivre;
3 εδιψησεν η ψυχη μου προς τον θεον τον ζωντα ποτε ηξω και οφθησομαι τω προσωπω του θεου	3 Yahvé le garde, il lui rend vie et bonheur sur terre: oh! ne le livre pas à l'appétit de ses ennemis!
4 εγενηθη μοι τα δακρυα μου αρτος ημερας και νυκτος εν τω λεγεσθαι μοι καθ' εκαστην ημεραν που εστιν ο θεος σου	4 Yahvé le soutient sur son lit de douleur; tu refais tout entière la couche où il languit.
5 ταυτα εμνησθην και εξεχεα επ' εμε την ψυχην μου οτι διελευσομαι εν τοπω σκηνης θαυμαστης εως του οικου του θεου εν φωνη αγαλλιασεως και εξομολογησεως ηχου εορταζοντος	5 Moi, j'ai dit: "Pitié pour moi, Yahvé! guéris mon âme, car j'ai péché contre toi! "
6 ινα τι περιλυπος ει ψυχη και ινα τι συνταρασσεις με ελπισον επι τον θεον οτι εξομολογησομαι αυτω σωτηριον του προσωπου μου ο θεος μου	6 Parlant de moi, mes ennemis me malmènent: "Quand va-t-il mourir et son nom périr?"
7 προς εμαυτον η ψυχη μου εταραχθη δια τουτο μνησθησομαι σου εκ γης ιορδανου και ερμωνιιμ απο ορους μικρου	7 Vient-on me voir, on dit des paroles en l'air, le coeur plein de malice, on déblatère au-dehors.
8 αβυσσος αβυσσον επικαλειται εις φωνην των καταρρακτων σου παντες οι μετεωρισμοι σου και τα κυματα σου επ' εμε διηλθον	8 Tous à l'envi, mes haïsseurs chuchotent contre moi, ils supputent contre moi le malheur qui est surmoi:
9 ημερας εντελειται κυριος το ελεος αυτου και νυκτος ωδη παρ' εμοι προσευχη τω θεω της ζωης μου	9 "C'est une plaie d'enfer qui gagne en lui, maintenant qu'il s'est couché, il n'aura plus de lever."
10 ερω τω θεω αντιλημπτωρ μου ει δια τι μου επελαθου ινα τι σκυθρωπαζων πορευομαι εν τω εκθλιβειν τον εχθρον μου	10 Même le confident sur qui je faisais fond et qui mangeait mon pain, se hausse à mes dépens.
11 εν τω καταθλασαι τα οστα μου ωνειδισαν με οι θλιβοντες με εν τω λεγειν αυτους μοι καθ' εκαστην ημεραν που εστιν ο θεος σου	11 Mais toi, Yahvé, pitié pour moi, fais-moi lever, je les paierai de leur dû, ces gens:
12 ινα τι περιλυπος ει ψυχη και ινα τι συνταρασσεις με ελπισον επι τον θεον οτι εξομολογησομαι αυτω η σωτηρια του προσωπου μου ο θεος μου	12 par là, je connaîtrai que tu es mon ami, si l'ennemi ne lance plus contre moi son cri;
	13 et moi, que tu soutiens, je resterai indemne, tu m'auras à jamais établi devant ta face.
	14 Béni soit Yahvé, le Dieu d'Israël, depuis toujours jusqu'à toujours. Amen! Amen!