ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 41

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εις το τελος εις συνεσιν τοις υιοις κορε	1 Au maître de chant. Psaume de David.
2 ον τροπον επιποθει η ελαφος επι τας πηγας των υδατων ουτως επιποθει η ψυχη μου προς σε ο θεος	2 Heureux celui qui pense au pauvre et au malheureux, le Seigneur le sauvera au jour du malheur.
3 εδιψησεν η ψυχη μου προς τον θεον τον ζωντα ποτε ηξω και οφθησομαι τω προσωπω του θεου	3 Il le gardera en vie, heureux sur cette terre: tu ne le donneras pas à ceux qui le haïssent.
4 εγενηθη μοι τα δακρυα μου αρτος ημερας και νυκτος εν τω λεγεσθαι μοι καθ' εκαστην ημεραν που εστιν ο θεος σου	4 Le Seigneur l’assistera sur le lit de douleurs: tu refaisais son lit quand il était malade!
5 ταυτα εμνησθην και εξεχεα επ' εμε την ψυχην μου οτι διελευσομαι εν τοπω σκηνης θαυμαστης εως του οικου του θεου εν φωνη αγαλλιασεως και εξομολογησεως ηχου εορταζοντος	5 J’ai dit au Seigneur: “Aie pitié de moi, me voilà malade, j’ai dû pécher contre toi.”
6 ινα τι περιλυπος ει ψυχη και ινα τι συνταρασσεις με ελπισον επι τον θεον οτι εξομολογησομαι αυτω σωτηριον του προσωπου μου ο θεος μου	6 Mes ennemis ont des paroles méchantes: “Quand donc va-t-il mourir, et qu’on n’en parle plus?”
7 προς εμαυτον η ψυχη μου εταραχθη δια τουτο μνησθησομαι σου εκ γης ιορδανου και ερμωνιιμ απο ορους μικρου	7 Celui qui vient me voir dit des paroles en l’air, mais il s’informe pour me nuire, à peine sorti, il se met à parler.
8 αβυσσος αβυσσον επικαλειται εις φωνην των καταρρακτων σου παντες οι μετεωρισμοι σου και τα κυματα σου επ' εμε διηλθον	8 Tous ceux qui me détestent se parlent à voix basse, ils interprètent au pire le mal qui m’afflige:
9 ημερας εντελειται κυριος το ελεος αυτου και νυκτος ωδη παρ' εμοι προσευχη τω θεω της ζωης μου	9 “C’est une sale affaire cette attaque, il est au lit pour ne pas se relever.”
10 ερω τω θεω αντιλημπτωρ μου ει δια τι μου επελαθου ινα τι σκυθρωπαζων πορευομαι εν τω εκθλιβειν τον εχθρον μου	10 Même le bon ami en qui j’avais confiance, qui partageait mon pain, se retourne contre moi.
11 εν τω καταθλασαι τα οστα μου ωνειδισαν με οι θλιβοντες με εν τω λεγειν αυτους μοι καθ' εκαστην ημεραν που εστιν ο θεος σου	11 Mais toi, Seigneur, aie compassion, remets-moi sur pied que je puisse leur rendre la pareille.
12 ινα τι περιλυπος ει ψυχη και ινα τι συνταρασσεις με ελπισον επι τον θεον οτι εξομολογησομαι αυτω η σωτηρια του προσωπου μου ο θεος μου	12 Ce sera pour moi un signe que tu m’aimes si mon ennemi ne peut triompher.
	13 Tu me soutiendras, car je serai sans faute, tu me garderas sous tes yeux pour toujours.
	14 Béni soit le Seigneur, le Dieu d’Israël, depuis toujours et pour toujours, Amen! Amen!