Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 15


font
LXXSAGRADA BIBLIA
1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει1 Elifaz de Temã tomou a palavra nestes termos:
2 ποτερον σοφος αποκρισιν δωσει συνεσεως πνευματος και ενεπλησεν πονον γαστρος2 Porventura, responde o sábio como se falasse ao vento e enche de ar o seu ventre?
3 ελεγχων εν ρημασιν οις ου δει εν λογοις οις ουδεν οφελος3 Defende-se ele com fúteis argumentos, e com palavras que não servem para nada?
4 ου και συ απεποιησω φοβον συνετελεσω δε ρηματα τοιαυτα εναντι του κυριου4 Acabarás destruindo a piedade, reduzes a nada o respeito devido a Deus;
5 ενοχος ει ρημασιν στοματος σου ουδε διεκρινας ρηματα δυναστων5 pois é a iniqüidade que inspira teus discursos e adotas a linguagem dos impostores.
6 ελεγξαι σε το σον στομα και μη εγω τα δε χειλη σου καταμαρτυρησουσιν σου6 É a tua boca que te condena, e não eu; são teus lábios que dão testemunho contra ti mesmo.
7 τι γαρ μη πρωτος ανθρωπων εγενηθης η προ θινων επαγης7 És, porventura, o primeiro homem que nasceu, e foste tu gerado antes das colinas?
8 η συνταγμα κυριου ακηκοας εις δε σε αφικετο σοφια8 Assististe, porventura, ao conselho de Deus, monopolizaste a sabedoria?
9 τι γαρ οιδας ο ουκ οιδαμεν η τι συνιεις ο ουχι και ημεις9 Que sabes tu que nós ignoremos, que aprendeste que não nos seja familiar?
10 και γε πρεσβυτης και γε παλαιος εν ημιν βαρυτερος του πατρος σου ημεραις10 Há entre nós também velhos de cabelos brancos, muito mais avançados em dias do que teu pai.
11 ολιγα ων ημαρτηκας μεμαστιγωσαι μεγαλως υπερβαλλοντως λελαληκας11 Fazes pouco caso das consolações divinas, e das doces palavras que te são dirigidas?
12 τι ετολμησεν η καρδια σου η τι επηνεγκαν οι οφθαλμοι σου12 Por que te deixas levar pelo impulso de teu coração, e o que significam esses maus olhares?
13 οτι θυμον ερρηξας εναντι κυριου εξηγαγες δε εκ στοματος ρηματα τοιαυτα13 É contra Deus que ousas encolerizar-te, e que tua boca profere tais discursos!
14 τις γαρ ων βροτος οτι εσται αμεμπτος η ως εσομενος δικαιος γεννητος γυναικος14 Que é o homem para que seja puro e o filho da mulher, para que seja justo?
15 ει κατα αγιων ου πιστευει ουρανος δε ου καθαρος εναντιον αυτου15 Nem mesmo de seus santos Deus se fia, e os céus não são puros a seus olhos;
16 εα δε εβδελυγμενος και ακαθαρτος ανηρ πινων αδικιας ισα ποτω16 quanto mais do ser abominável e corrompido, o homem, que bebe a iniqüidade como a água?
17 αναγγελω δε σοι ακουε μου α δη εωρακα αναγγελω σοι17 Ouve-me; vou instruir-te: eu te contarei o que vi,
18 α σοφοι ερουσιν και ουκ εκρυψαν πατερας αυτων18 aquilo que os sábios ensinam, aquilo que seus pais não lhes ocultaram,
19 αυτοις μονοις εδοθη η γη και ουκ επηλθεν αλλογενης επ' αυτους19 {aos quais, somente, foi dada esta terra, e no meio dos quais não tinha penetrado estrangeiro algum}.
20 πας ο βιος ασεβους εν φροντιδι ετη δε αριθμητα δεδομενα δυναστη20 Em todos os dias de sua vida o mau está angustiado, os anos do opressor são em número restrito,
21 ο δε φοβος αυτου εν ωσιν αυτου οταν δοκη ηδη ειρηνευειν ηξει αυτου η καταστροφη21 ruídos terrificantes ressoam-lhe aos ouvidos, no seio da paz, lhe sobrevém o destruidor.
22 μη πιστευετω αποστραφηναι απο σκοτους εντεταλται γαρ ηδη εις χειρας σιδηρου22 Ele não espera escapar das trevas, está destinado ao gume da espada.
23 κατατετακται δε εις σιτα γυψιν οιδεν δε εν εαυτω οτι μενει εις πτωμα ημερα δε αυτον σκοτεινη στροβησει23 Anda às tontas à procura de seu pão, sabe que o dia das trevas está a seu lado.
24 αναγκη δε και θλιψις αυτον καθεξει ωσπερ στρατηγος πρωτοστατης πιπτων24 A tribulação e a angústia vêm sobre ele como um rei que vai para o combate,
25 οτι ηρκεν χειρας εναντιον του κυριου εναντι δε κυριου παντοκρατορος ετραχηλιασεν25 porque levantou a mão contra Deus, e desafiou o Todo-poderoso,
26 εδραμεν δε εναντιον αυτου υβρει εν παχει νωτου ασπιδος αυτου26 correndo contra ele com a cabeça levantada, por detrás da grossura de seus escudos;
27 οτι εκαλυψεν το προσωπον αυτου εν στεατι αυτου και εποιησεν περιστομιον επι των μηριων27 porque cobriu de gordura o seu rosto, e deixou a gordura ajuntar-se sobre seus rins,
28 αυλισθειη δε πολεις ερημους εισελθοι δε εις οικους αοικητους α δε εκεινοι ητοιμασαν αλλοι αποισονται28 habitando em cidades desoladas, em casas que foram abandonadas, destinadas a se tornarem montões de pedras;
29 ουτε μη πλουτισθη ουτε μη μεινη αυτου τα υπαρχοντα ου μη βαλη επι την γην σκιαν29 não se enriquecerá, nem os seus bens resistirão, não mais estenderá sua sombra sobre a terra,
30 ουδε μη εκφυγη το σκοτος τον βλαστον αυτου μαραναι ανεμος εκπεσοι δε αυτου το ανθος30 não escapará às trevas; o fogo queimará seus ramos, e sua flor será levada pelo vento.
31 μη πιστευετω οτι υπομενει κενα γαρ αποβησεται αυτω31 {Que não se fie na mentira: ficará prisioneiro dela; a mentira será a sua recompensa}.
32 η τομη αυτου προ ωρας φθαρησεται και ο ραδαμνος αυτου ου μη πυκαση32 Suas ramagens secarão antes da hora, seus sarmentos não ficarão verdes;
33 τρυγηθειη δε ωσπερ ομφαξ προ ωρας εκπεσοι δε ως ανθος ελαιας33 como a vinha, sacudirá seus frutos verdes, como a oliveira, deixará cair a flor.
34 μαρτυριον γαρ ασεβους θανατος πυρ δε καυσει οικους δωροδεκτων34 Pois a raça dos ímpios é estéril, e o fogo devora as tendas do suborno.
35 εν γαστρι δε λημψεται οδυνας αποβησεται δε αυτω κενα η δε κοιλια αυτου υποισει δολον35 Quem concebe o mal, gera a infelicidade: é o engano que amadurece em seu seio.