Knjiga Sirahova 46

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Junak u boju bijaše Jošua, sin Nunov, nasljednik Mojsijev u službi proročkoj, koji valjano zasluži svoje ime i bî veliki izbavitelj izabranog naroda, osvetivši se drskim neprijateljima i uspostavivši Izraela na baštini njegovoj.	1 Dzielny w bitwie Jozue, syn Nuna, następca Mojżesza na urzędzie prorockim, stał się, stosownie do swego imienia, wielkim przez to, że ocalił Jego wybranych, że wywarł pomstę na opornych wrogach, by wprowadzić Izraela w jego dziedzictwo.
2 Kako li krasan bijaše kad bi digao ruku i mačem zamahnuo protiv gradova!	2 Jakże się wsławił, gdy podniósł swoje ręce i gdy wyciągnął miecz przeciw miastom!
3 Tko je ikad imao njegovu odlučnost? On je vodio bojeve Gospodnje.	3 Któż pierwszy przed nim takim się okazał? On bowiem prowadził wojny Pana!
4 Nije li po njemu sunce zastalo i od jednog dana postala dva?	4 Czyż nie za jego sprawą zatrzymało się słońce i jeden dzień stał się jakby dwa?
5 Jer je prizvao Boga svevišnjega u nevolji kada ga odasvud pritijesniše neprijatelji, i usliša ga veliki Gospod i pusti krupnu i snažnu tuču.	5 Wezwał Najwyższego Władcę, gdy wrogowie parli na niego zewsząd, i wysłuchał go Wielki Pan, bo zesłał grad kamienisty o wielkiej sile.
6 Bacio se na narod dušmanski i protivnike pobio na strmini: da bi poznali puci snagu njegova oružja i spoznali da je Gospod protivnik njihov.	6 Uderzył na wrogi naród i rozgromił przeciwników na pochyłości, aby poznały narody jego oręż, że wojnę toczy wobec Pana.
7 I jer je vjerno išao za Svemogućim i u dane Mojsijeve ljubav dokazao – on i Kaleb, sin Jefuneov, koji se opriješe kad se zbor pobunio, odvrativši narod od grijeha i utišavši glasove pobune.	7 I dlatego jeszcze, że Panu był doskonale posłuszny, a za dni Mojżesza okazał swą dobroć, on i Kaleb, syn Jefunnego, przez to, że stanęli przeciw zgromadzeniu, powstrzymali lud przed grzechami i uspokoili niegodziwe szemranie.
8 Zato je i sačuvao samo ovu dvojicu, od šest stotina tisuća pješaka, da ih uvede u baštinu njihovu, u zemlju kojom teče med i mlijeko.	8 Oni dwaj tylko ocaleli z sześciuset tysięcy pieszych i zostali wprowadzeni do dziedzictwa, do ziemi opływającej w mleko i miód.
9 Još je Kalebu dao snagu, koja s njime do starosti ostade, te se mogao verati po visinama zemaljskim, koje su baština potomcima njegovim,	9 Pan dał Kalebowi siły, które aż do starości z nim pozostały, mógł bowiem wstąpić na góry kraju, gdzie jego potomstwo otrzymało dziedzictwo,
10 da bi spoznao sav Izrael da je dobro ići vjerno za Gospodom.	10 tak że widzieli wszyscy synowie Izraela, iż dobrze być Panu posłusznym.
11 I suci, svaki po svom imenu, koji uvijek bijahu srca vjerna i koji se ne odmetnuše od Boga – da je blagoslovljen spomen njihov.	11 I sędziowie - każdy według swego imienia - których serce nie było niewierne i którzy nie odwrócili się od Pana, pamięć ich niech będzie błogosławiona,
12 Neka im kosti procvatu u grobu i neka se imena tih slavnih ljudi pomlade u sinovima njihovim.	12 kości ich niech wypuszczą pędy ze swego miejsca, aby byli wsławieni przez swoich synów.
13 Samuel bijaše miljenik svojemu Gospodu, prorok Gospodnji, on utemelji kraljevstvo i pomaza vladare nad svojim narodom.	13 Umiłowany przez swego Pana, Samuel, prorok Pański, ustanowił królestwo i namaścił władców nad Jego ludem.
14 Po Zakonu Gospodnjem upravljaše općinom, i Gospod je pohodio Jakova.	14 Według Prawa Pańskiego sądził zgromadzenie, nawiedził bowiem Pan Jakuba.
15 Zbog vjernosti njegove priznavahu ga prorokom, u govorima se pokazivaše pouzdan vidjelac.	15 Przez swą prawdomówność okazał się rzeczywiście prorokiem, a prawdziwość widzenia uznana została dzięki jego słowom.
16 I on prizva Boga u nevolji kada ga odasvud pritisnuše dušmani prinoseći mliječno janješce.	16 Wezwał Pana Wszechmogącego, ofiarując Mu jagnię jeszcze ssące, gdy zewsząd na niego nacierali wrogowie.
17 Tada zagrmje Gospod s neba i u strašnoj lomljavi začu glas njegov;	17 I zagrzmiał Pan z nieba, a w potężnym echu dał słyszeć swój głos;
18 porazio je vođe dušmanske i satro knezove filistejske.	18 starł zwierzchników nieprzyjacielskich i wszystkich książąt Filistynów.
19 I kad je polazio na počinak vječni, posvjedočio je pred Gospodom i pomazanikom njegovim: »Ni od koga nikad ne uzeh ništa, čak ni potplate obične.« I nitko ga nije optužio.	19 Przed czasem spoczynku wiecznego oświadczył przed Panem i Jego pomazańcem: Pieniędzy ani niczego, ani sandałów od nikogo nie wziąłem. I nikt go nie mógł oskarżyć.
20 A kad je usnuo, proreče još jednom i objavi kralju njegov kraj. I ispod zemlje podignu svoj glas proročki da izbriše opačinu s naroda.	20 A nawet po swym zaśnięciu prorokował, oznajmił los królowi i z [głębi] ziemi głos swój podniósł w przepowiedni, by usunąć nieprawość ludu.