ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 1

GREEK BIBLE	SAGRADA BIBLIA
1 Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ,	1 Provérbios de Salomão, filho de Davi, rei de Israel,
2 δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως,	2 para conhecer a sabedoria e a instrução, para compreender as palavras sensatas,
3 δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος,	3 para adquirir as lições do bom senso, da justiça, da eqüidade e da retidão;
4 δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν.	4 para dar aos simples o discernimento, ao adolescente a ciência e a reflexão.
5 Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως?	5 Que o sábio escute, e aumentará seu saber, e o homem inteligente adquirirá prudência
6 ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων.	6 para compreender os provérbios, as alegorias, as máximas dos sábios e seus enigmas.
7 Αρχη σοφιας φοβος Κυριου? οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν.	7 O temor do Senhor é o princípio da sabedoria. Os insensatos desprezam a sabedoria e a instrução.
8 Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου.	8 Ouve, meu filho, a instrução de teu pai: não desprezes o ensinamento de tua mãe.
9 Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου.	9 Isto será, pois, um diadema de graça para tua cabeça e um colar para teu pescoço.
10 Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης?	10 Meu filho, se pecadores te quiserem seduzir, não consintas;
11 εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ' ημων, ας ενεδρευσωμεν δι' αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον,	11 se te disserem: Vem conosco, faremos emboscadas, para {derramar} sangue, armaremos ciladas ao inocente, sem motivo,
12 Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον?	12 como a região dos mortos devoremo-lo vivo, inteiro, como aquele que desce à cova.
13 θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων?	13 Nós acharemos toda a sorte de coisas preciosas, nós encheremos nossas casas de despojos.
14 θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας?	14 Tu desfrutarás tua parte conosco, uma só será a bolsa comum de todos nós!
15 υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ' αυτων? απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων?	15 Oh, não andes com eles, afasta teus passos de suas sendas,
16 διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα.	16 porque seus passos se dirigem para o mal, e se apressam a derramar sangue.
17 Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου.	17 Debalde se lança a rede diante daquele que tem asas.
18 Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας?	18 Eles mesmos armam emboscadas contra seu próprio sangue e se enganam a si mesmos.
19 Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου? η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ' αυτης.	19 Tal é a sorte de todo homem ávido de riqueza: arrebata a vida àquele que a detém.
20 Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις?	20 A Sabedoria clama nas ruas, eleva sua voz na praça,
21 Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων? απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα,	21 clama nas esquinas da encruzilhada, à entrada das portas da cidade ela faz ouvir sua voz: e até quando os que zombam se comprazerão na zombaria?
22 Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν;	22 Até quando, insensatos, amareis a tolice, e os tolos odiarão a ciência?
23 Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου? ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ' υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου.	23 Convertei-vos às minhas admoestações, espalharei sobre vós o meu espírito, ensinar-vos-ei minhas palavras.
24 Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε? εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν?	24 Uma vez que recusastes o meu chamado e ninguém prestou atenção quando estendi a mão,
25 Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε?	25 uma vez que negligenciastes todos os meus conselhos e não destes ouvidos às minhas admoestações,
26 δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας? θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας.	26 também eu me rirei do vosso infortúnio e zombarei, quando vos sobrevier um terror,
27 Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ' υμας?	27 quando vier sobre vós um pânico, como furacão; quando se abater sobre vós a calamidade, como a tempestade; e quando caírem sobre vós tribulação e angústia.
28 τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη? επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει.	28 Então me chamarão, mas não responderei; procurar-me-ão, mas não atenderei.
29 Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν?	29 Porque detestam a ciência sem lhe antepor o temor do Senhor,
30 δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου? κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου?	30 porque repelem meus conselhos com desprezo às minhas exortações;
31 δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων.	31 comerão do fruto dos seus erros e se saciarão com seus planos,
32 Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους.	32 porque a apostasia dos tolos os mata e o desleixo dos insensatos os perde.
33 Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια? και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον.	33 Aquele que me escuta, porém, habitará com segurança, viverá tranqüilo, sem recear dano algum.