Eclesiástico/Ben Sirá 20
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Hay reprensiones que son inoportunas, y hay silencios que revelan al hombre prudente. | 1 Quam bonum est arguere quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere! |
2 Más vale reprender que guardarse el enojo, | 2 Concupiscentia spadonis devirginans iuvenculam: |
3 y el que confiesa su falta se libra de la desgracia. | 3 sic qui facit per vim iudicium iniquum. |
4 Como un castrado que ansía desflorar a una joven, así es el que quiere hacer justicia por la fuerza. | 4 Quam bonum est correptum manifestare paenitentiam! Sic enim effugies voluntarium peccatum. |
5 Uno se calla, y es tenido por sabio, y otro se hace odioso por su locuacidad. | 5 Est tacens, qui invenitur sapiens, et est odibilis, quia procax est ad loquendum. |
6 Uno se calla porque no tiene qué responder y otro, porque espera la oportunidad. | 6 Est tacens non habens responsum, et est tacens sciens tempus aptum. |
7 El sabio guarda silencio hasta el momento oportuno, pero el petulante y necio no se fija en el tiempo. | 7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus, lascivus autem et imprudens non servabunt tempus. |
8 El que habla demasiado se vuelve abominable y el que pretende imponerse se hace odioso. | 8 Qui multis utitur verbis, exsecrabitur; et, qui potestatem sibi assumit iniuste, odietur. |
9 A veces se saca provecho de la adversidad, y oras veces, la suerte acaba en desgracia. | 9 Est processus in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum. |
10 Hay regalos que no te dan provecho, y hay otros, que reditúan el doble. | 10 Est datum, quod non est utile, et est datum, cuius retributio duplex. |
11 Hay desgracias que provienen de los honores, y hay gente humilde que pudo levantar cabeza. | 11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levat caput. |
12 Hay quien compra mucho a bajo precio, y después lo paga siete veces más. | 12 Est qui multa redimat modico pretio et restituens ea in septuplum. |
13 El sabio se hace amar por sus palabras, pero los cumplidos del necio caen en el vacío. | 13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit, gratiae autem fatuorum effundentur. |
14 El regalo del insensato no te aprovechará, porque él espera que le devuelvan mucho más: | 14 Datum insipientis non erit utile tibi, oculi enim illius septemplices sunt: |
15 de poco y echa en cara mucho, abre la boca como un pregonero, presta hoy y mañana exige. ¡Qué detestable es un hombre así! | 15 exigua dabit et multa improperabit, et apertio oris illius quasi clamantis. |
16 El necio dice: «No tengo ni un amigo; nadie agradece mis beneficios; | 16 Hodie feneratur quis et cras expetit: odibilis est homo huiusmodi. |
17 los que comen mi pan tienen la lengua olvidadiza». ¡Cuántos y cuántas veces se reirán de él! | 17 Fatuus dicit: “ Non est mihi amicus, et non est gratia bonis meis ”. |
18 Más vale resbalar en el piso que con la lengua; así es como de repente caen los malvados. | 18 Qui enim edunt panem illius, falsae linguae sunt. Quoties et quanti irridebunt eum! |
19 Un hombre grosero es como un cuento inoportuno, que siempre está en boca de los mal educados. | 19 Neque enim, quod habendum erat, directo sensu distribuit, similiter et, quod non erat habendum, est indifferens ei. |
20 Nadie aprueba el proverbio dicho por un necio, porque nunca lo dice en el momento oportuno. | 20 Melius lapsus in pavimento quam lapsus linguae: sic casus malorum festinanter veniet. |
21 A algunos la indigencia los preserva del pecado y, cuando descansan, no sienten remordimientos. | 21 Homo acharis quasi fabula importuna; in ore indisciplinatorum assidua erit. |
22 Hay quien se pierde por timidez, y se pierde por temor a un insensato. | 22 Ex ore fatui reprobabitur parabola, non enim dicit illam in tempore suo. |
23 Hay quien por timidez hace promesas a un amigo y se gana un enemigo inútilmente. | 23 Est qui vetatur peccare prae inopia, et in requie sua non stimulabitur. |
24 La mentira es para el hombre una mancha infamante: siempre está en boca de los ignorantes. | 24 Est qui perdit animam suam prae confusione, et ab imprudenti persona perdet eam; personae autem acceptione perdet se. |
25 Es preferible un ladrón a un mentiroso inveterado, aunque uno y otro heredarán la perdición. | 25 Est qui prae confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis. |
26 El que se acostumbra a mentir cae en la deshonra y su ignominia lo acompaña constantemente. | 26 Opprobrium nequam in homine mendacium, et in ore indisciplinatorum assidue erit. |
27 El sabio se abre camino con sus palabras y el hombre prudente agrada a los poderosos. | 27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis; perditionem autem ambo hereditabunt. |
28 El que cultiva la tierra levanta bien alto su parva, y el que agrada a los grandes se hace perdonar la injusticia. | 28 Mos hominis mendacis est sine honore, et confusio illius cum ipso sine intermissione. |
29 Dones y regalos ciegan a los sabios y son como un bozal que acalla las críticas. | 29 Verbum parabolarum. Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis. |
30 Sabiduría escondida y tesoro oculto: ¿de qué sirven una cosa y la otra? | 30 Qui operatur terram suam, inaltabit acervum frugum, et, qui operatur iustitiam, ipse exaltabitur; qui vero placet magnatis, effugiet iniquitatem. |
31 Es preferible el hombre que disimula su necedad al que oculta su sabiduría. | 31 Xenia et dona excaecant oculos iudicum et quasi camus in ore avertunt correptiones eorum. |
32 Sapientia absconsa et thesaurus invisus, quae utilitas in utrisque? | |
33 Melior est, qui celat insipientiam suam, quam homo, qui abscondit sapientiam suam. |