Psalmi 35

VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 In finem. Servo Domini ipsi David.	1 Dawidowy. Wystąp, Panie, przeciw tym, co walczą ze mną, uderz na moich napastników!
2 Dixit injustus ut delinquat in semetipso : non est timor Dei ante oculos ejus.	2 Pochwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
3 Quoniam dolose egit in conspectu ejus, ut inveniatur iniquitas ejus ad odium.	3 Rzuć włócznią i toporem na moich prześladowców; powiedz mej duszy: Jam twoim zbawieniem.
4 Verba oris ejus iniquitas, et dolus ; noluit intelligere ut bene ageret.	4 Niech się zmieszają i niech się zawstydzą ci, co na życie me czyhają; niech się cofną zawstydzeni ci, którzy zamierzają mi szkodzić.
5 Iniquitatem meditatus est in cubili suo ; astitit omni viæ non bonæ : malitiam autem non odivit.	5 Niech będą jak plewy na wietrze, gdy będzie ich gnał anioł Pański.
6 Domine, in cælo misericordia tua, et veritas tua usque ad nubes.	6 Niech droga ich będzie ciemna i śliska, gdy anioł Pański będzie ich ścigał.
7 Justitia tua sicut montes Dei ; judicia tua abyssus multa. Homines et jumenta salvabis, Domine,	7 Bez przyczyny bowiem zastawili na mnie sieć swoją, bez przyczyny dół kopią dla mnie.
8 quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam, Deus. Filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt.	8 Niech przyjdzie na nich zagłada niespodziana, a sidło, które zastawili, niech ich pochwyci; niechaj sami wpadną w dół, który wykopali.
9 Inebriabuntur ab ubertate domus tuæ, et torrente voluptatis tuæ potabis eos :	9 A moja dusza będzie radować się w Panu, będzie się weselić z Jego ratunku.
10 quoniam apud te est fons vitæ, et in lumine tuo videbimus lumen.	10 Wszystkie moje kości powiedzą: Któż, o Panie, podobny do Ciebie, który wyrywasz biedaka z mocy silniejszego, z mocy grabieżcy - [biedaka] i nędzarza.
11 Prætende misericordiam tuam scientibus te, et justitiam tuam his qui recto sunt corde.	11 Powstają fałszywi świadkowie, pytają o to, czego nie wiem.
12 Non veniat mihi pes superbiæ, et manus peccatoris non moveat me.	12 Płacili mi złem za dobro, czyhali na moje życie.
13 Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem ; expulsi sunt, nec potuerunt stare.	13 A ja, gdy chorowali, wór przywdziewałem, umartwiałem się postem i moja modlitwa wracała do mojego łona,
	14 jak po stracie przyjaciela czy brata. Chodziłem jak w żałobie po matce sczerniały i pochylony.
	15 Lecz kiedy się chwieję, z radością się zbiegają, przeciwko mnie się schodzą obcy, których nie znałem, szarpią mnie bez przerwy,
	16 napastują i szydzą ze mnie, zgrzytając przeciw mnie zębami.
	17 Jak długo, Panie, będziesz na to patrzeć? Wyrwij moje życie tym, co ryczą, lwom - moje jedyne dobro!
	18 Będę składał Ci dzięki w wielkim zgromadzeniu, będę Cię chwalił wśród licznego ludu.
	19 Niech wrogowie zakłamani nie cieszą się ze mnie; nienawidzący mnie bez powodu mrugają oczami.
	20 Bo nie mówią o tym, co służy pokojowi, a dla spokojnych w kraju obmyślają zdradliwe plany.
	21 I otwierają przeciw mnie swe usta, wołają: Ha, ha, ha, widzieliśmy na własne oczy!
	22 Widziałeś, Panie, zatem nie milcz, o Panie, nie bądź ode mnie daleko!
	23 Przebudź się, wystąp w obronie mego prawa, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!
	24 Osądź mnie, Panie, Boże mój, w Twej sprawiedliwości; niech się nie cieszą oni nade mną.
	25 Niech nie pomyślą w swym sercu: Ha, tegośmy chcieli! Niechaj nie powiedzą: Otośmy go pożarli.
	26 Niech się zmieszają i wszyscy razem zawstydzą, co się cieszą z moich nieszczęść; niech się okryją wstydem i wzgardą, którzy przeciwko mnie się podnoszą.
	27 A sprzyjający mej sprawie niech się radują i cieszą, i mówią zawsze: Wielki jest Pan, który chce pomyślności swojego sługi.
	28 A język mój będzie głosił Twoją sprawiedliwość i nieustannie Twą chwałę.