Primo libro delle Cronache 14

BIBBIA TINTORI	LXX
1 Hiram re di Tiro mandò a David ambasciatori, e legnami di cedro, muratori e legnaioli per fabbricargli una casa.	1 και απεστειλεν χιραμ βασιλευς τυρου αγγελους προς δαυιδ και ξυλα κεδρινα και οικοδομους τοιχων και τεκτονας ξυλων του οικοδομησαι αυτω οικον
2 E David riconobbe che il Signore lo aveva confermato re sopra Israele, e che il suo regno era stato elevato sopra Israele suo popolo.	2 και εγνω δαυιδ οτι ητοιμησεν αυτον κυριος επι ισραηλ οτι ηυξηθη εις υψος η βασιλεια αυτου δια τον λαον αυτου ισραηλ
3 Davide prese altre mogli in Gerusalemme, e generò figli e fi­glie.	3 και ελαβεν δαυιδ ετι γυναικας εν ιερουσαλημ και ετεχθησαν δαυιδ ετι υιοι και θυγατερες
4 Ecco i nomi di quelli che gli nacquero in Gerusalemme: Samua, Sobad, Natan, Salomone,	4 και ταυτα τα ονοματα αυτων των τεχθεντων οι ησαν αυτω εν ιερουσαλημ σαμαα ισοβααμ ναθαν σαλωμων
5 Iebahar, Elisua, Elifalet,	5 και ιβααρ και ελισαε και ελιφαλετ
6 Noga, Nafeg, lafia,	6 και ναγε και ναφαγ και ιανουου
7 Elisasela, Baaliada, Elialfet.	7 και ελισαμαε και βαλεγδαε και ελιφαλετ
8 I Filistei, com'ebbero udito che David era stato unto re sopra tutto Israele, saliron tutti per cercarlo. David, saputo que­sto, uscì loro incontro.	8 και ηκουσαν αλλοφυλοι οτι εχρισθη δαυιδ βασιλευς επι παντα ισραηλ και ανεβησαν παντες οι αλλοφυλοι ζητησαι τον δαυιδ και ηκουσεν δαυιδ και εξηλθεν εις απαντησιν αυτοις
9 I Filistei vennero e si sparsero per la valle dei Rafaim.	9 και αλλοφυλοι ηλθον και συνεπεσον εν τη κοιλαδι των γιγαντων
10 David consultò il Signore, dicendo: « Devo salire contro i Filistei? Li darai nelle mie mani? » Il Signore rispose: « Sali e li darò nelle tue mani ».	10 και ηρωτησεν δαυιδ δια του θεου λεγων ει αναβω επι τους αλλοφυλους και δωσεις αυτους εις τας χειρας μου και ειπεν αυτω κυριος αναβηθι και δωσω αυτους εις τας χειρας σου
11 Essi eran saliti a Baalfarasim, ove David li percosse e disse: « Il Signore ha per la mia mano dispersi i miei nemici, come si disperdono le acque ». Perciò quel luogo fu chiamato Baalfarasim.	11 και ανεβη εις βααλφαρασιν και επαταξεν αυτους εκει δαυιδ και ειπεν δαυιδ διεκοψεν ο θεος τους εχθρους μου εν χειρι μου ως διακοπην υδατος δια τουτο εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου διακοπη φαρασιν
12 I Filistei vi lasciarono i loro dèi, che, per ordine di David, furono dati alle fiamme.	12 και εγκατελιπον εκει τους θεους αυτων και ειπεν δαυιδ κατακαυσαι αυτους εν πυρι
13 Anche un'altra volta i Filistei vennero a spargersi per quel­la valle.	13 και προσεθεντο ετι αλλοφυλοι και συνεπεσαν ετι εν τη κοιλαδι των γιγαντων
14 David consultò di nuovo il Signore, e Dio gli disse: « Non li assalire di dietro, ma ritirati da loro per andar contro di essi dirimpetto ai peri.	14 και ηρωτησεν δαυιδ ετι εν θεω και ειπεν αυτω ο θεος ου πορευση οπισω αυτων αποστρεφου απ' αυτων και παρεση αυτοις πλησιον των απιων
15 E quando sentirai il rumore di uno che cammini sulle cime dei peri, uscirai alla battaglia, perchè Dio è uscito dinanzi a te per colpire il campo dei Filistei».	15 και εσται εν τω ακουσαι σε την φωνην του συσσεισμου των ακρων των απιων τοτε εξελευση εις τον πολεμον οτι εξηλθεν ο θεος εμπροσθεν σου του παταξαι την παρεμβολην των αλλοφυλων
16 David, avendo fatto come Dio gli aveva comandato, percosse il campo dei Filistei da Gabaon sino a Gazerà.	16 και εποιησεν καθως ενετειλατο αυτω ο θεος και επαταξεν την παρεμβολην των αλλοφυλων απο γαβαων εως γαζαρα
17 E la fama di David si sparse per tutti i paesi, e il Si­gnore mise il timore di lui sopra tutte le genti.	17 και εγενετο ονομα δαυιδ εν παση τη γη και κυριος εδωκεν τον φοβον αυτου επι παντα τα εθνη