Giobbe (ايوب) 13

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 هذا كله رأته عيني. سمعته اذني وفطنت به.	1 הֶן־כֹּל רָאֲתָה עֵינִי שָׁמְעָה אָזְנִי וַתָּבֶן לָהּ
2 ما تعرفونه عرفته انا ايضا. لست دونكم.	2 כְּדַעְתְּכֶם יָדַעְתִּי גַם־אָנִי לֹא־נֹפֵל אָנֹכִי מִכֶּם
3 ولكني اريد ان اكلم القدير وان أحاكم الى الله.	3 אוּלָם אֲנִי אֶל־שַׁדַּי אֲדַבֵּר וְהֹוכֵחַ אֶל־אֵל אֶחְפָּץ
4 اما انتم فملفقو كذب. اطباء بطالون كلكم.	4 וְאוּלָם אַתֶּם טֹפְלֵי־שָׁקֶר רֹפְאֵי אֱלִל כֻּלְּכֶם
5 ليتكم تصمتون صمتا. يكون ذلك لكم حكمة.	5 מִי־יִתֵּן הַחֲרֵשׁ תַּחֲרִישׁוּן וּתְהִי לָכֶם לְחָכְמָה
6 اسمعوا الآن حجتي واصغوا الى دعاوي شفتيّ.	6 שִׁמְעוּ־נָא תֹוכַחְתִּי וְרִבֹות שְׂפָתַי הַקְשִׁיבוּ
7 أتقولون لاجل الله ظلما وتتكلمون بغش لاجله.	7 הַלְאֵל תְּדַבְּרוּ עַוְלָה וְלֹו תְּדַבְּרוּ רְמִיָּה
8 أتحابون وجهه ام عن الله تخاصمون.	8 הֲפָנָיו תִּשָּׂאוּן אִם־לָאֵל תְּרִיבוּן
9 أخير لكم ان يفحصكم ام تخاتلونه كما يخاتل الانسان.	9 הֲטֹוב כִּי־יַחְקֹר אֶתְכֶם אִם־כְּהָתֵל בֶּאֱנֹושׁ תְּהָתֵלּוּ בֹו
10 توبيخا يوبخكم ان حابيتم الوجوه خفية.	10 הֹוכֵחַ יֹוכִיחַ אֶתְכֶם אִם־בַּסֵּתֶר פָּנִים תִּשָּׂאוּן
11 فهلا يرهبكم جلاله ويسقط عليكم رعبه.	11 הֲלֹא אֵתֹו תְּבַעֵת אֶתְכֶם וּפַחְדֹּו יִפֹּל עֲלֵיכֶם
12 خطبكم امثال رماد وحصونكم حصون من طين	12 זִכְרֹנֵיכֶם מִשְׁלֵי־אֵפֶר לְגַבֵּי־חֹמֶר גַּבֵּיכֶם
13 اسكتوا عني فاتكلم انا وليصبني مهما اصاب.	13 הַחֲרִישׁוּ מִמֶּנִּי וַאֲדַבְּרָה־אָנִי וְיַעֲבֹר עָלַי מָה
14 لماذا آخذ لحمي باسناني واضع نفسي في كفي.	14 עַל־מָה ׀ אֶשָּׂא בְשָׂרִי בְשִׁנָּי וְנַפְשִׁי אָשִׂים בְּכַפִּי
15 هوذا يقتلني. لا انتظر شيئا. فقط ازكي طريقي قدامه.	15 הֵן יִקְטְלֵנִי [לֹא כ] (לֹו ק) אֲיַחֵל אַךְ־דְּרָכַי אֶל־פָּנָיו אֹוכִיחַ
16 فهذا يعود الى خلاصي ان الفاجر لا يأتي قدامه.	16 גַּם־הוּא־לִי לִישׁוּעָה כִּי־לֹא לְפָנָיו חָנֵף יָבֹוא
17 سمعا اسمعوا اقوالي وتصريحي بمسامعكم.	17 שִׁמְעוּ מֹועַ מִלָּתִי וְאַחֲוָתִי בְּאָזְנֵיכֶם
18 هانذا قد احسنت الدعوى. اعلم اني اتبرر.	18 הִנֵּה־נָא עָרַכְתִּי מִשְׁפָּט יָדַעְתִּי כִּי־אֲנִי אֶצְדָּק
19 من هو الذي يخاصمني حتى اصمت الآن واسلم الروح	19 מִי־הוּא יָרִיב עִמָּדִי כִּי־עַתָּה אַחֲרִישׁ וְאֶגְוָע
20 انما أمرين لا تفعل بي فحينئذ لا اختفي من حضرتك.	20 אַךשְְׁ־תַּיִם אַל־תַּעַשׂ עִמָּדִי אָז מִפָּנֶיךָ לֹא אֶסָּתֵר
21 ابعد يديك عني ولا تدع هيبتك ترعبني	21 כַּפְּךָ מֵעָלַי הַרְחַק וְאֵמָתְךָ אַל־תְּבַעֲתַנִּי
22 ثم ادع فانا اجيب او اتكلم فتجاوبني.	22 וּקְרָא וְאָנֹכִי אֶעֱנֶה אֹו־אֲדַבֵּר וַהֲשִׁיבֵנִי
23 كم لي من الآثام والخطايا. اعلمني ذنبي وخطيتي.	23 כַּמָּה לִי עֲוֹנֹות וְחַטָּאֹות פִּשְׁעִי וְחַטָּאתִי הֹדִיעֵנִי
24 لماذا تحجب وجهك وتحسبني عدوا لك.	24 לָמָּה־פָנֶיךָ תַסְתִּיר וְתַחְשְׁבֵנִי לְאֹויֵב לָךְ
25 اترعب ورقة مندفعة وتطارد قشا يابسا.	25 הֶעָלֶה נִדָּף תַּעֲרֹוץ וְאֶת־קַשׁ יָבֵשׁ תִּרְדֹּף
26 لانك كتبت عليّ أمورا مرّة وورثتني اثام صباي	26 כִּי־תִכְתֹּב עָלַי מְרֹרֹות וְתֹורִישֵׁנִי עֲוֹנֹות נְעוּרָי
27 فجعلت رجليّ في المقطرة ولاحظت جميع مسالكي وعلى اصول رجليّ نبشت.	27 וְתָשֵׂם בַּסַּד ׀ רַגְלַי וְתִשְׁמֹור כָּל־אָרְחֹותָי עַל־שָׁרְשֵׁי רַגְלַי תִּתְחַקֶּה
28 وانا كمتسوس يبلى كثوب اكله العث	28 וְהוּא כְּרָקָב יִבְלֶה כְּבֶגֶד אֲכָלֹו עָשׁ